anca

Grafías semellantes:     Anca

Galego

• Pronuncia: /ˈaŋka̝/ (AFI)

Substantivo feminino

anca (sg: anca; pl: ancas)

1. Cada unha das extremidades posteriores de certos animais, como a cabalaría.

Termos relacionados

• ancas de ra

Traducións

• Alemán: Hüfte ^(de)
• Castelán: anca ^(es)
• Catalán: anca ^(ca)
• Danés: hofte ^(da)
• Francés: croupe ^(fr), fesse ^(fr)
• Inglés: rump ^(en) croup ^(en), haunch ^(en)
• Italiano: anca ^(it)
• Neerlandés: bil ^(nl)
• Portugués: anca ^(pt)
• Vasco: hanka ^(eu)

Castelán

Substantivo feminino

anca

1. Anca.

Catalán

• Escoitar: «anca» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo feminino

anca

1. Anca.

Italiano

Substantivo feminino

anca

1. Anca.

Kotava

• Etimoloxía: unha raíz inventada arbitrariamente

• Pronuncia: ˈanʃa (AFI)

anca

Substantivo

anca

1. Peridoto, olivino.

Portugués

Substantivo feminino

anca

1. Anca.