ángulo

Grafías semellantes:     ângulo

Galego

• Etimoloxía: do latín angulus.

• Pronuncia: [ˈaŋ.ɡu.lʊ] (AFI)

Substantivo masculino

ángulo (sg: ángulo; pl: ángulos)

1. (Xeometría) Figura formada por dous segmentos de recta que nace no mesmo punto (ángulo plano) ou por tres planos que se interceptan (ángulo sólido).
   • Termos relacionados: angular, angulado, angularmente, anguloso, angulosidade.
2. Parte exterior ou interior do lugar onde se encontran ou converxen dous lados ou liñas dun obxecto, en particular as paredes e muros.
   • Sinónimos: esquina.
3. Espazo próximo á zona de converxencia de dúas liñas ou superficies
   • Sinónimos: curruncho, esquina, recanto.
4. (Figurado) Maneira de considerar un tema, asunto, idea ou situación, ou perspectiva desde a cual se aprecia ou percibe algo, especialmente coa vista.
   • Sinónimos: punto de vista.

Traducións

• Baskir: мөйөш ^(ba)
• Búlgaro: ъгъл ^(bg)
• Casaco: бұрыш ^(kk)
• Castelán: ángulo ^(es).
• Checo: úhel ^(cs)
• Esloveno: kot ^(sl).
• Estoniano: nurk ^(et)
• Finés: kulma ^(fi)
• Francés: angle ^(fr).
• Grego: γωνία ^(el)
• Húngaro: szög ^(hu)
• Inglés: angle ^(en).
• Portugués: ângulo ^(pt).
• Ruso: угол ^(ru)

Expresión

• ángulo agudo
• ángulo completo
• ángulo de incidencia
• ángulo de posición
• ángulo esférico
• ángulo obtuso
• ángulo plano
• ángulo recto
• ángulo sólido
• ángulo suplementario

Termos relacionados

• coseno
• grao
• minuto
• radián
• segundo
• seno
• tanxente
• trigonometría
• vértice

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico das matemáticas