Boompjesquilt klaar, kleding en wat eten we vandaag?

Ik kan een echte affo melden! Mijn boompjesquilt waar ik (ik dacht in mei) in het voorjaar mee startte, is helemaal klaar. Het zijn 72 boompjes geworden, alles met de hand gedaan, inclusief het doorquilten. Mallensetje van Anna Jantina. Er zitten heel veel restjes in en vooral ook veel overhemdstofjes, die zo weer een leuke bestemming hebben gekregen. Hier ligt hij op de grond in de kamer.

Maar hij hangt op mijn naaikamer, waar hij qua kleur helemaal bijpast. Er is een witte schrootjeswand, waar hij ophangt, maar de andere muren zijn heel zacht roze en dat roze komt terug in de rand om de boompjes en in de bies.

Ik borduurde met de borduurmachine er nog een label voor dat ik achterop de quilt naaide.

En er kwam nog wat af,  iets dat eigenlijk vorig jaar al af was. Maar ja, er moest nog een sluiting op en omdat ik zo gauw geen houtje touwtje knopen (want dat is het uiteindelijk geworden) kon krijgen en ook nog een beetje mooie, bleef hij liggen. Ook was ik huiverig om ze op de stof te naaien. De stof is een prachtige gebreide stof en ik was bang dat als het niet in één keer goed ging, de stof beschadigd zou zijn. Maar, ik ga nu vast elke twee weken weer naar naailes. Liep soms toch tegen dingen aan, waar ik huiverig voor was (zoals het aanzetten van deze houtje touwtje knopen),  maar ook soms patronen die ik links liet liggen, omdat ze me te moeilijk leken. En het is natuurlijk ook heel erg gezellig. Dus gisteren avond ging hij mee naar les en met de aanwijzingen van de juf, is het helemaal goed gekomen. Hij is precies geworden zoals ik het bedacht had. Het patroon is uit een Knip van vorig jaar. Het nummer weet ik niet meer, dat is al lang geleden al opgeborgen.

Kleur in werkelijkheid iets licht, een hele mooie warme roestkleur. Ik kan het dragen als vest, maar ook als het niet al te koud is, als jas.

Vorige week maakte ik ook nog een sweater voor mezelf. Een zgn. raglan sweater uit het boek I love sweaters. Ik heb hem al vaker gemaakt. Nu van een tricot, niet al te dik, precies goed voor het najaar. Ik kocht de stof voor de vakantie bij Hazeltjes, het is een biologische tricot van een mooie kwaliteit.

Als je goed naar de stof kijkt, zie je dat er poezen opstaan. En ja die kan ik nu eenmaal moeilijk weerstaan. Ook de kleur vind ik heel erg mooi. Al aangehad, heerlijke najaars sweater.

Gisteren had ik ook nog onze maandelijkse naaidag en daar maakte ik ook nog een trui, maar die komt de volgende keer aan de beurt. Inmiddels bezig aan een sweater vest.

Verder ook weer veel plezier van de kookboeken van mezelf en van de bibliotheek. Zaterdag bakte ik een aardbeien kruimel cake. Ziet er prachtig uit op de foto, maar van binnen, was het ook kruimel de kruimel. En dat kwam zo. Ik gebruikte een springvorm waarvan de klem een beetje lam was. Ik dacht; ach dat gaat wel goed. Niet dus. Na de eerste sessie in de oven, haalde ik hem eruit en klap zei de ring en viel eraf. Cake op de grond, gelukkig grotendeels nog op het binnenste gedeelte van de springvorm (volgen jullie het nog). Gauw overgedaan in een andere springvorm, maar ja, dat ging natuurlijk ook niet zonder “brokken”. Uiteindelijk toch gewoon het kruimeldeeg er nog overheen gedaan en hij moest nog een half uur in de oven. Ziet er heel leuk uit, als je deze foto bekijkt. En ik zou kunnen zeggen: kijk eens hoe mooi hij geworden is! Maar ja, dat is dan gewoon de buitenkant hé. Van binnen was het een rommeltje. Maar gelukkig is hij wel gewoon helemaal opgegaan.

Ik maakte zondag een “machtig” toetje met slagroom en roomkaas, bastogne koeken en aardbeien. Erg lekker, maar dan zit je ook gelijk “vol. voller, volst”. Op de foto 2 stuks, ik maakte er 4. Eigenlijk zijn mijn glazen te smal. Volgend keer in de kringloopwinkel eens kijken of ik wat bredere hoge glazen kan scoren.

Ik moet zeggen dat sinds ik toch weer gewoon eens veel vaker in de recepten duik, het koken er wel leuker op wordt. Koken is zeker geen straf voor me, maar soms zit je toch wel met je handen in het haar, wat moeten we nu weer eten. Terwijl ik me daar gelijkertijd dan ook wel weer voor schaam, met alle overvloed die wij op ons stukje aarde hebben.  Nieuwe recepten maken het gewoon veel uitdagender en voor mij ook creatiever omdat ik probeer tegelijkertijd een vegetarische versie ervan te maken. Dat gebeurde niet bij dit gerecht, een nachoschotel, omdat jongste dochter niet mee at. Was wel heel erg lekker. We aten er nog zilvervliesrijst bij.

Wel weer bij dit gerecht met bloemkool, aardappelschijfjes en zelfgemaakte kaassaus. Links de gewone en rechts de vegetarische versie.

Vandaag een boek opgehaald bij de bibliotheek met slowcooker recepten. Dus we experimenteren weer verder. Ook een sokken brei boek opgehaald, benieuwd of het er dan toch nog eens van gaat komen dat ik een paar sokken af ga krijgen. Al vaak aan begonnen, maar ze kwamen nooit af. Wordt vervolgd dus ……….