Springe nei ynhâld

Species II

Ut Wikipedy
Species II
film
(Filmposter yn 'e Ingelske Wikipedy)
makkers
regisseur Peter Medak
produsint Frank Mancuso jr.
senario Chris Brancato
kamerarezjy Matthew F. Leonetti
muzyk Edward Shearmur
filmstudio Metro-Goldwyn-Mayer
FGM Entertainment
distribúsje Metro-Goldwyn-Mayer
spilers
haadrollen Marg Helgenberger
Michael Madsen
Justin Lazard
byrollen Natasha Henstridge
Mykelti Williamson
George Dzundza
James Cromwell
skaaimerken
lân/lannen Feriene Steaten
premiêre 10 april 1998
foarm langspylfilm
sjenre science fiction-horrorfilm
taal Ingelsk
spyltiid 93 minuten
budget en resultaten
budget $35 miljoen
opbringst $26,8 miljoen
filmsearje
filmsearje Species
● foarich diel Species
● folgjend diel Species III

Species II is in Amerikaanske science fiction-horrorfilm út 1998 ûnder rezjy fan Peter Medak, mei yn 'e haadrollen Marg Helgenberger, Michael Madsen en Justin Lazard. De film, dy't ek wol kwalifisearre wurdt as in splatterfilm, wie in ferfolch op it súksesfolle Species út 1995. Dêrmei wie it it twadde diel út 'e Species-filmsearje. It ferhaal folget astronaut Patrick Ross, de soan fan in Amerikaanske senator, dy't op in misje nei Mars ynfektearre rekket mei itselde bûtenierdske DNA dêr't trije jier earder safolle swierrichheden troch ûntstiene. Werom op 'e Ierde feroarsaket er de dea fan in hiele rige froulju. Om Ross op te spoaren en tsjin te kearen beslute biologe Laura Baker en hierling Press Lennox om Eve yn te setten, in nuetere kloan fan 'e oarspronklike minsklik-bûtenierdske hybride Sil. Species II krige oer it algemien negative resinsjes fan 'e filmkritisy en kaam yn 'e bioskopen net út 'e kosten. Nettsjinsteande dat waarden neitiid noch twa fierdere ferfolchfilms yn it ramt fan 'e Species-rige makke, sij it allebeide as tillefyzjefilm.

In trijemans misje fan 'e Amerikaanske romtefeartorganisaasje NASA fiert de earste bemanne reis nei de planeet Mars út. De lieder fan 'e misje, astronaut Patrick Ross, in eardere Amerikaansk fuotbalspiler en de soan fan in sittend senator, giet as earste minske omleech nei it oerflak, dêr't er in stikmannich meunsters nimt fan 'e ûndergrûn. Dêrmei keart er yn it lâningsfiertúch werom nei it romteskip, dat ûnderwilens yn in baan om 'e planeet hinne rûntsjedraaid hat mei de oare beide leden fan 'e misje oan board: de swarte Dennis Gamble en froulike astronaut Anne Sampas. Troch de hegere temperatueren oan board it romteskip begjinne de meunsters te ûntteien, en in slimerige substânsje ûntsnapt út ien fan 'e hermetysk ôfsletten bussen dêr't de meunsters yn bewarre wurde. It glidet mei blykbere doelbewustens nei de cockpit ta, dêr't de astronauten sitte. Wannear't it dêr oankomt, falt sân minuten lang de kommunikaasje wei tusken it romteskip en it kontrôlesintrum fan 'e NASA. Eltsenien is ferromme as Patrick Ross wer fan him hearre lit en seit dat se in lytse steuring yn 'e kommunikaasje-apparatuer hiene, mar dat dy no oplost is.

De trije astronauten keare werom nei de Ierde, dêr't se yn 'e Feriene Steaten as helden ynhelle en fêtearre wurde. Se ûndergeane in lichaamlik ûndersyk en krije it ferbod oplein om yn 'e earstfolgjende tsien dagen seksuele omgong te hawwen. Dat ta argewaasje fan Gamble, dy't nei eigen sizzen al alve moannen "drûch stiet". Ross negearret de ynstruksjes lykwols en hat dyseldichste jûns noch in trio mei twa froulju dy't susters faninoar binne. Beide froulju ûndergeane neitiid in gâns ferflugge foarm fan swierens, wêrby't se de foetus binnen tsien minuten oant in kertier foldrage. Dêrnei barste harren heal-bûtenierdske bern troch de búkwand hinne nei bûten ta. De beide memmen komme by dat proses om. Ross nimt syn beide nije soannen mei en ferstoppet harren yn in âlde wettermole. De oare deis kin er him fan it hiele barren neat mear tebinnenbringe, útsein it gefoel dat der wat freesliks bard is. Hy freget syn heit, senator Judson Ross, om help om't er derfan oertsjûge is dat der wat mis mei him is, mar syn heit seit dat er him net sa oanstelle moat en freget him wannear't er no ris in fint wurdt.

Tink derom: Yn de tekst hjirûnder wurdt de ôfrin fan de film beskreaun.
As jo de film sels sjen wolle, is it mooglik better dat jo it no folgjende diel fan 'e plotbeskriuwing (earst noch) net lêze.

Underwilens wurdt it bloed dat Ross by syn lichaamlik ûndersyk ôfstien hat, ûndersocht troch dokter Orinsky, dy't der bûtenierdske sellen yn oantreft. It bloed ûntsnapt út it glêzen fleske dêr't it yn bewarre wurdt, en streamt nei in hoeke fan 'e keamer ta. As Orinsky it dêrhinne folget en besiket it oan te reitsjen, wurdt er deade troch Ross, dy't it laboratoarium binnenglûpt is. Wannear't neitiid yn 'e wûne yn it stoflik omskot fan Orinsky bûtenierdsk DNA oantroffen wurdt, rekket de ûnmeilydsume kolonel Carter Burgess jr. yn it ûndersyk behelle. Hy hat it tafersjoch oer in militêr ûndersyksprojekt wêrby't in kloan ûntwikkele is fan 'e minsklik-bûtenierdske hybride Sil, dy't trije jier lyn foar safolle problemen soarge (sjoch: Species). De kloan, dy't Eve neamd is, wurdt ûndersocht en behannele troch biologe dr. Laura Baker, dy't ek by de jacht op Sil belutsen wie, yn 'e hope dat der in stof fûn wurde kin dy't deadlik is foar it bûtenierdske DNA. It probleem is dat eltse stof persiis ien kear wurket foar't Eve der resistint tsjin wurdt.

Om't it bûtenierdske DNA út 'e wûne fan dr. Orinsky sterk liket op mar net identyk is oan it bûtenierdske DNA fan Sil en Eve, wurdt Laura troch Burgess twongen om op 'e nij gear te wurkjen mei hierling Preston "Press" Lennox, in oarenien dy't trije jier lyn meidie oan 'e jacht op Sil. Laura en Lennox krigen neitiid in relaasje dy't net yn freonskip einige is. Lennox ûntdekt dat it lêste tillefoantsje fan Orinsky rjochte wie oan in psychiatrysk sikehûs. It docht bliken dat professor Herman Cromwell dêr behannele wurdt, in geniale wittenskipper fan wa't Orinsky as studint oan 'e universiteit noch les hân hat. As se him omsykje, fertelt in alhiel net geastlik steurde Cromwell dat er troch de Amerikaanske oerheid yn in psychiatrysk sikehûs opburgen is om't er besocht hie de misje nei Mars tsjin te kearen. Hy hie nammentlik bewizen ûntdutsen foar syn teory dat Mars hûnderttûzenen jierren lyn in skoft bewenne waard troch in yntelligint ras fan bûtenierdske wêzens dat net fan Mars ôfkomstich wie mar ynstee út 'e Grutte Magelhaenske Wolk. Se feroaren Mars fan in libbene planeet yn in libbenleaze rots troch alle natuerlike helpboarnen út te putten. Cromwell wie bang dat der by de temperatueren op Mars, dy't djip ûnder it friespunt lizze, noch bûtenierdsk DNA bewarre bleaun wêze soe. Syn ferset tsjin 'e misje nei Mars gie rjocht yn tsjin 'e wil fan it Amerikaanske militêr-yndustrieel kompleks, dat beslist Mars kolonisearje woe as in soarte fan foarútskode legerbasis yn 'e romte. Om him stil te krijen, waard Cromwell weiset as ien dy't net doogde en opsletten yn in psychiatrysk sikehûs.

Lennox bepraat Burgess dat de trije astronauten fan 'e misje nei Mars de wichtichste fertochten binne en kriget tastimming om harren op te pakken en oan in nij lichaamlik ûndersyk te ûnderwerpen. Ross is de haadfertochte, mar hy is net thús en kin net fûn wurde. Anne Sampas en har man Harry hawwe dy jûns, tsien dagen nei Anne har weromkear op 'e Ierde, foar it earst wer seks, wat liedt ta Anne har ferflugge swierens en iepenbarstende búk en Harry syn dea as er har helpe wol. Lennox en Laura arrivearje mei in spesjaal arrestaasjeteam krekt te let om Anne en har man te rêden en kinne inkeld de bûtenierdske poppe deadzje. Gamble is de iennichste fan 'e trije astronauten dy't oppakt wurde kin, mar as hy ûndersocht wurdt, docht bliken dat hy net mei it bûtenierdske DNA besmet is.

De rûge behanneling dy't him taparte is en de ûnwil fan Burgess en Lennox om syn fragen te beäntwurdzjen meitsje Gamble minder as behelpsum, en wannear't him frege wurdt oft er wit wêr't Patrick Ross úthinget, antwurdet er fan nee. Nei't er frijlitten is, riidt er lykwols linea recta nei it bûten fan 'e famylje Ross yn 'e bosken fan Firginia. Dêr hat Ross krekt ûntdutsen dat er, troch de ôfrûne nacht seks mei har te hawwen, syn frou Melissa deade hat. Op 'e weranda fan it hûs docht er selsmoard troch himsels mei in jachtgewear troch de holle te sjitten, in barren dêr't Gamble, dy't krekt tusken it strewelleguod fan 'e opreed troch glûpt, tsjûge fan is. Hoewol't Patrick Ross op dat stuit ferstjert, wegeret it bûtenierdske DNA om syn lichem op te jaan, dat it bout de fuortsketten boppeste helte fan syn holle yn in pear minuten tiid wer hielendal op. De no folslein bûtenierdske Ross jout him dêrnei ôf om syn nije soan, dy't út 'e búk fan syn frou Melissa barsten is, nei de wettermole te bringen, wylst in skokte Gamble útnaait sûnder syn oanwêzigens kenber te meitsjen.

Neitiid jout Gamble him by Lennox en Laura om harren te helpen. Hy fertelt harren dat er him net mear tebinnenbringe kin wat der yn dy sân minuten fan kommunikaasjeferlies yn 'e cockpit fan it romteskip bard is, mar dat er it gefoel hat dat it alderferskriklikst wie. Laura teorisearret dat hy oan besmetting mei it bûtenierdske DNA ûntkommen is om't er drager is fan sikkelselanemy, in minsklike sykte dêr't it bûtenierdske DNA net mei omgean kin. Laura beslút te risselwearjen om Ross te ynfektearjen mei minsklike sykten, yn 'e hope dat soks troch de bûtenierdske ûnkwetsberens hinne brekke kin. Underwilens giet Ross troch mei it swiermeitsjen en dêrmei yndirekt fermoardzjen fan froulju, ûnder wa in stripper en ferskate prostituees. De resultearjende soannen bringt er hiderkear nei de wettermole, dy't sa stadichoan it oansjen fan in weeshûs kriget.

De yn Laura har laboratoarium isolearre Eve begjint fysiologyske tekens fan seksuele opwining te fertoanen eltse kear as Ross seks mei in frou hat. Burgess twingt Laura om in foar Eve pynlike proseduere troch te fieren, dy't it sliepende meastepart fan har bûtenierdske DNA aktivearret. Dan docht bliken dat Eve in telepatyske bân mei Ross foarmje kin. Se helpt Laura om Lennox en Gamble op it spoar fan Ross te setten, dy't by in supermerk in jonge frou, Darlene, besiket te ferkrêftsjen. Wannear't Ross him bewust wurdt fan 'e bân mei en dus it bestean fan Eve, ferliest er syn belangstelling foar Darlene en lit har gean. Hy ûntkomt oan Lennox en Gamble en ynfiltrearret Laura har laboratoarium om by Eve te kommen, mar as de fasiliteit troch it Amerikaanske Leger hermetysk ôfsletten wurdt, moat er útnaaie en ûntkomt er op 'e nij. By in besyk oan 'e wettermole, letter dy jûn, wurdt Ross opwachte troch syn heit de senator. Judson Ross, dy't ûnderwilens troch Burgess ynljochte is oer wat der geande is, besiket syn soan te rêden, om't er wol foar it ferstân hat dat Burgess-en-dy him deadzje sille as se him te pakken krije. Hy hat lykwols net foar it ferstân dat Patrick Ross al dea is en dat syn lichem no inkeld in húl is foar in bûtenierdsk wêzen. As er besiket en bepraat syn soan om him frijwillich opnimme te litten yn it akademysk sikehûs fan 'e ferneamde Johns Hopkins Universiteit yn Baltimore, beart Ross dat er gûle moat. Syn heit krúpt him oan en moat dat mei de dea bekeapje as Ross him delstekt.

Underwilens wegeret Eve nei har moeting mei Ross om Laura noch fierder te helpen. It docht bliken dat se troch it aktivearjen fan al har bûtenierdske DNA tyldriftich wurden is. Se ûntsnapt út it laboratoarium en bejout har, efterfolge troch Laura, Lennox en Gamble, streekrjocht nei de wettermole. Dêr helpt Ross ûnderwilens syn bûtenierdske bern om harsels te ferpopjen. Wannear't se as folwoeksen manlju wer foar 't ljocht komme, sille sy en Ross mei-inoar in nije, folle gruttere generaasje bûtenierdske bern by minsklike froulju oansette, en sa fierder oant der safolle fan harren binne dat se minskheid útrûge hawwe.

As Eve by de wettermole oankomt, fine sy en Ross inoar. Se nimme allebeide in folslein bûtenierdsk lichemsstal oan en begjinne oan harren pearing. Wilens berikke ek Laura, Lennox en Gamble de wettermole, dêr't se alle bern fan Ross deadzje wylst dy harsels noch oan it ferpopjen binne, troch se te ynfektearjen mei minsklike genetyske sykten. Lennox en Gamble ûnderbrekke de pearing fan Ross en Eve. Ross wurdt de oanfallers oermânsk en driget Lennox en Gamble te deadzjen, mar wannear't Laura Eve om help smeekt, keart Eve har tsjin Ross. De sterkere Ross deadet har, mar de ôflieding dy't Eve fersoarge hat, jout Lennox de tiid om in gripe te pakken, dy't er Gamble yn 'e boppeskonk stekt. Wannear't er de mei Gamble syn bloed besmodzge tinen dêrnei djip Ross yn 'e hûd stekt, falt dyselde derhinne en bestjert er it oan 'e sikkelselanemy yn it bloed.

Yn 'e neisleep fan 'e konfrontaasje arrivearret kolonel Burgess, dy't de ferwûne Gamble yn in helikopter nei it sikehûs fleane lit, wylst Laura en Lennox ôffierd wurde om ferslach te dwaan. It stoflik omskot fan Eve, dat yn 'e dea wer in minsklike foarm oannommen hat, wurdt yn in ambulânse pleatst om nei it mortuarium brocht te wurden. Wannear't de ambulânse ôfset, begjint efteryn Eve har búk op te setten, wat derop wiist dat se har pearing mei Ross dochs foltôge hat en swier rekke is. Njonken har lyk sjocht de jongste fan Ross syn soannen ta, dy't noch net oan syn ferpopping begûn wie.

Marg Helgenberger.
Michael Madsen.
Natasha Henstridge.
haadrollen
personaazje                           akteur/aktrise
dr. Laura Baker Marg Helgenberger
Preston "Press" Lennox Michael Madsen
astronaut Patrick Ross Justin Lazard


byrollen
personaazje akteur/aktrise
Eve Natasha Henstridge
astronaut Dennis Gamble Mykelti Williamson
kolonel Carter Burgess jr. George Dzundza
senator Judson Ross James Cromwell
astronaute Anne Sampas Myriam Cyr
Melissa Ross Sarah Wynter
dr. Orinsky Baxter Harris
prof. Herman Cromwell Peter Boyle
Darlene Kim Adams
Gamble syn freondinne Sondra Williamson
motelresepsjonist yn rolstoel Irv Ziff
Harry Sampas Scott Morgan
Mary, frou yn Lincolnsuite Nancy La Scala
Mary har suster Lucy Raquel Gardner
Pentagon-ofsier #1 Henderson Forsythe
Pentagon-ofsier #2 Robert Hogan
Pentagon-ofsier #3 Ted Sutton
prostituee Tracy Metro
stripper Felicia Deel
tsjeppe ferpleechster Evelyn Ebo
presidint fan 'e Feriene Steaten Richard Belzer (cameo)
biologe #1 Gwen Briley-Strand
biologe #2 Valerie Karasek
biologe #3 Jane Beard
Patrick Ross as bûtenierdsk wêzen Vincent Hammond
Eve as bûtenierdsk wêzen Monica Staggs

Produksje en distribúsje

[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Species II waard regissearre troch Peter Medak nei in senario fan Chris Brancato op basis fan 'e personaazjes dy't troch Dennis Feldman betocht wiene foar de oarspronklike film út 1995. As produsint wie Frank Mancuso jr. by it projekt belutsen foar de filmstudio's Metro-Goldwyn-Mayer (MGM) en FGM Entertainment. Brancato sloech yn in earste petear mei Greg Foster fan MGM foar om it ferhaal fan 'e earste film min ofte mear oer te dwaan, mar diskear mei twa bûtenierdske froulju. Foster joech dêr syn goedkarring oan, mar doe't Brancato letter oerlei mei Mancuso, dy't ek de oarspronklike film produsearre hie, frege er tastimming om it nije ferhaal út in oare hoeke benei te kommen, "sadat we gjin wurchsume werhelling fan it orizjineel krije, sa't ferfolchfilms sa faak binne." De opnamen foar Species II fûnen plak yn 1997. Foar de film wie in budget beskikber fan $35 miljoen. De kamerarezjy wie yn 'e hannen fan Matthew F. Leonetti, en de filmmuzyk waard fersoarge troch Edward Shearmur.

De distribúsje fan Species II waard fersoarge troch Metro-Goldwyn-Mayer. De film gie op 10 april 1998 yn 'e Amerikaanske bioskopen yn premiêre. It byhearrende soundtrackalbum ferskynde op 14 april 1998 by platemaatskippij Intrada Records.

Fan 'e filmkritisy krige Species II oer it algemien negative resinsjes. Sa kwalifisearre Joe Leydon fan it tydskrift Variety de film as "in healbakken werhelling". Wol hied er lof foar de special effects en de technyske aspekten, mar hy fûn dat dy net opweagen tsjin 'e "ynherinte suterigens" fan 'e film. De foaroansteande ynternetfilmkritikus James Berardinelli omskreau Species II as "freeslik", mar foege dêroan ta: "der sit genôch bluodderigens, simulearre seks en neaken fleis yn om foar te kommen dat it ea saai wurdt."

Op 'e webside Rotten Tomatoes, dy't resinsjes sammelet, hat Species II in tige leech goedkarringspersintaazje fan 9%, basearre op 33 ûnderskate resinsjes. De konsensuskrityk fan 'e webside, gearstald út al dy resinsjes, stelt: "Mei't de film knoffelich eksploitatyf is en sloarderich yninoar set, slagget it Species II net om oer de dochs frijwat lege latte hinne te kommen dy't troch syn foargonger fêststeld is." Op Metacritic, de wichtichste konkurrint fan Rotten Tomatoes, behellet Species II in goedkarringspersintaazje fan 19%, basearre op 13 resinsjes.

Species II brocht yn 'e bioskopen yn 'e Feriene Steaten en Kanada $19,2 miljoen op, en yn alle oare lannen en territoaria $7,6 miljoen. Wrâldwiid kaam de opbringst dêrmei út op $26,8 miljoen. Ofset tsjin it budget fan $35 miljoen betsjut dat in ferlies fan $8,2 miljoen, dêr't de marketingkosten noch by opteld wurde moatte. Nettsjinsteande dat waarden neitiid noch twa oare ferfolchfilms makke: Species III (2004) en Species: The Awakening (2007). Dat wiene lykwols allebeide tillefyzjefilms dy't produsearre waarden troch en foar it Amerikaanske tillefyzjekanaal Syfy. Fan Species II waard ek in ferboeking makke, dy't skreaun waard troch Yvonne Navarro.

Keppelings om utens

[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Boarnen, noaten en referinsjes

[boarne bewurkje]
Boarnen, noaten en/as referinsjes:

Foar boarnen en oare literatuer, sjoch ûnder: References, op dizze side.

Species (filmsearje)
Species (1995) • Species II (1998) • Species III (2004) • Species: The Awakening (2007)