پرش به محتوا

میمنت میرصادقی

از ویکی‌گفتاورد

میمنت ذوالقدر میرصادقی با تخلُّص آزاده (آوریل ۱۹۳۷، اصطهبانات) بانوی شاعر و ادیب ایرانی است. [۱]

گفتاوردها

[ویرایش]
  • «آنچه غزلِ امروز به آن نیاز داد، تازگی مضمون و بافت آن است.»
  • «وقتی نگاه حسرت یک کودک فقیر/ در پردهٔ سرشک پناهنده می‌شود// احساس می‌کنم که غمی خفته و بزرگ/ ناگه درون سینهٔ من زنده می‌شود.»
زندگی
من عاشقم به روی دلارای زندگی      شیدای جلوه‌های فریبای زندگی
مجذوب جذبه‌های حیات و امید خویش      مسحور نغمه‌های فرخ‌زای زندگی
رو می‌کنم به مردم و دل می‌دهم به خلق      تا بشنونم حقایق گویای زندگی
می‌کاوم اند این شب تاری، که واکنم      راهی سوی سپیدهٔ فردای زندگی
جاوید زنده‌ایم از آن رو که بهر خلق      «در هر نفس کنیم تمنّای زندگی»
برکش حجاب یأس ز روی نگاه خویش      تا بنگیری حقیقت زیبای زندگی
بی‌پرتو چراغ حقیقت‌فروز عدل      لذّت نبرده کس ز تماشای زندگی
فرهنگ ما نداد، دریغا نشان به ما نشان      مبنای زندگی و معنای زندگی
من مطهّر امیدم و پیک طلوع صبح      چون واپسین ستارهٔ شبهای زندگی
آزاده‌ام رها ز غم و رنج بندگی      شهباز اوج عرشم و جویای زندگی
نبود مرا ز دهشت طوفان غم هراس      من چیستم؟ سفینهٔ دریای زندگی[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. اول. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۱۰۴. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.