«آموختن ادبیّات به تنهایی نمی‌تواند ارزش‌های اخلاقی شخصی را حتّی یک سانتی‌متر هم بالاتر ببرد. ساختنِ شخصیّت با پرورش ادبی ارتباطی ندارد و از آن جداست.»
مهاتما گاندی «همهٔ مردم برادرند»، ترجمه:محمود تفضلی، چاپ کمیسون ملّی یونسکو در ایران، ۱۳۴۸، نشر امیرکبیر، ص ۳۰۱
«انسان اگر مطالعه نمی‌کرد مطمئنم که ذهنینش نمی‌توانست بیش از ذهنیت یک کودک رشد پیدا کند. ادبیات برای تکامل انسان‌ها ضروری است و باید برای تهذیب درونی و پروش ذوق آن‌ها گام بردارد. ما چنان به وجود ادبیات خو گرفته‌ایم که اغلب آن را فراموش می‌کنیم. تصور کنید، اگر خود شما [مصاحبه‌گر] حتی یک جلد کتاب هم نخوانده بودید، اکنون چه بودید؟»
«ادبیات باید با از خودگذشتگی کامل صلیب خود را بر دوش کِشد و چنان در بغرنجی‌های زندگی نفوذ کند که انسان نه تنها بتواند بهترین و والاترین ارزش‌های خود و دیگران و جامعه را شناخته و ستایش کند، بلکه در برابر آن‌ها احساس مسئولیت کند و برای آن‌ها بجنگد.»
