پریکاریات
پریکاریات (به انگلیسی: Precariat) یا ناشهروند بی‌قرار[۱] در جامعه‌شناسی و اقتصاد، به نوعی طبقه اجتماعی گفته می‌شود که از افراد بی‌ثبات و ناپایدار [از نظر وضعیت شغلی و معیشتی] تشکیل شده‌است. این بی‌ثباتی، تزلزل و مخاطره شرط وجود و هستی این طبقه است و سبب فقدان امکان پیش‌بینی و امنیت مادی یا روانی برای اعضای آن خواهد شد. این اصطلاح یک تک‌واژ چند وجهی است که با ادغام اصطلاحات متزلزل و پرمخاطره (precarious) با پرولتاریا(proletariat) به‌دست می‌آید.[۲] بر خلاف طبقه پرولتاریای کارگران صنعتی در قرن بیستم که فاقد وسایل تولید خود بودند و از این رو نیروی کار خود را برای ادامهٔ زندگی به فروش می‌رساندند، مشکل اعضای پریکاریات نه فقط گرفتاری و درگیری مربوط به کار هست بلکه آن‌ها مجبورند وظایف بسیار زیادی را برای دسترسی به شغل و درآمد مناسب انجام دهند. وظایف و فعالیت‌هایی بدون مزد و پاداش که برای حفظ حیات و کار آن‌ها بسیار ضروری و اساسی محسوب می‌شود. به عنوان مثال، آن‌ها باید برای کار موقت (با حقوق زیر خط فقر و بدون مزایا) در یک کارگاه، در حاشیه شهر به هر زحمتی که شده جا و منزلی را برای استراحت و تجدید قوا پیدا کنند و با هر وسیلهٔ نقلیهٔ ممکن خود را سر ساعت به کارگاه برسانند. پریکاریات‌ها هر لحظه، اضطراب بدی کار و موقت بودن آن، مشکلات مسکن، مسائل ایاب و ذهاب، گرانی سوخت، تورم و … را دارند.
به‌طور خاص، مواردی از قبیل اشتغال نامنظم و بیکاری به عدم امنیت شغلی می‌انجامد و در نتیجه، پریکاریات (وجود متزلزل و ناپایدار) ایجاد می‌شود.[۳] ظهور این طبقه به تبعات سرمایه‌داری نئولیبرال نسبت داده شده‌است.[۴][۵] در مقابل نئولیبرال ها می گویند این وضعیت نشان دهندۀ آزادی بسیار بیشتر نیروی کار دستمزد بگیر در انتخاب کارفرماست و گسترش دمکراسی برای کارگران دستمزدبگیران .
بررسی اجمالی
[ویرایش]طبقه پریکاریات در جوامعی مانند ژاپن ظهور کرده‌است، جایی که بیش از ۲۰ میلیون به‌اصطلاح «نیت» را شامل می‌شود.[۶]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ «گزارش اولین نشست علمی "بررسی، تحلیل و آینده پژوهی اعتراضات ۱۴۰۱"». انجمن علوم سیاسی ایران. ۷ آبان ۱۴۰۱. دریافت‌شده در ۱۶ نوامبر ۲۰۲۲.
- ↑ اف. لانینگ (2010). مکانیسم 5: انسان‌شناسی. انتشارات دانشگاه مینه‌سوتا. پ. 252.
- ↑ گای استندینگ (24 می2011). «پرکاریات - طبقه خطرناک جدید» بایگانی‌شده در ۸ دسامبر ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine. Policy Network.
- ↑ لورنا فاکس اوماهونی، دیوید اوماهونی و رابین هیکی (ویرایش‌گران)، شعارهای اخلاقی و جرم‌انگاری چمباتمه زدن: شیاطین آسیب‌پذیر؟ (لندن: روتلج، 2014)، شابک ۰۴۱۵۷۴۰۶۱۴ p. 25.
- ↑ واکانت، لویک (2014). "حاشیه‌نشینی، قومیت و مجازات در شهر نئولیبرال: نقشه‌برداری تحلیلی" (PDF). مطالعات قومی و نژادی. 37 (10): 1687–1711. CiteSeerX 10.1.1.694.6299. doi:10.1080/01419870.2014.931991. Archived from the original (PDF) on 2015-10-10.
- ↑ ماچیکو اوساوا و جف کینگستون (July 1, 2010). «ژاپن باید به "پرکاریات" رسیدگی کند.» فایننشال تایمز.