نینو مانفردی

نینو مانفردی
نینو مانفردی
زادهٔ	۲۲ مارس ۱۹۲۱
درگذشت	۴ ژوئن ۲۰۰۴ (۸۳ سال)
ملیت	ایتالیا
سال‌های فعالیت	۱۹۴۹–۲۰۰۳

نینو مانفردی (ایتالیایی: Nino Manfredi؛ زاده ۲۲ مارس ۱۹۲۱ – درگذشته ۴ ژوئن ۲۰۰۴) هنرپیشه، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس اهل ایتالیا بود.

از فیلم‌هایی که وی در آن نقش داشته‌است، می‌توان به زشت، کثیف و بد و فروشگاه بزرگ اشاره کرد.

زندگینامه

با نام نینو ساتورنینو به دنیا آمد. ابتدا در رشتهٔ حقوق تحصیل کرد و سپس دوره‌های آکادمی هنرهای دراماتیک رم را در ۱۹۴۷ به پایان برد. کارش را با رادیو و تئاتر آغاز کرد. به عنوان دوبلور وارد سینما شد و برای نخستین بار در ۱۹۴۹ جلوی دوربین رفت.

در طی بیش از چهار دهه در نقش‌های اول و دوم کمدی یا درام تعداد بسیاری از فیلم‌های ایتالیایی ظاهر شده، اما هیچ‌گاه در زمرهٔ ستارگان درنیامد. از اوایل دههٔ ۱۹۷۰ به کارگردانی نیز پرداخت و با نخستین فیلم بلندش، قدردانی، در جشنوارهٔ کن برندهٔ جایزه شد. در ۱۹۷۳ با ایفای نقش در نان و شکلات به شهرت بین‌المللی رسید و بعدها، اضافه بر بازی، در نوشنتن فیلم‌نامهٔ دنبالهٔ آن، کافه اکسپرس، نیز هم کاری داشت.^[۱]

فیلم‌شناسی

۱۹۵۵ - عشاق
۱۹۵۶ - مرد مجرد
۱۹۵۶ - توتو، پپینو و زن شریر
۱۹۵۷ - سوزانای آشفته حال
۱۹۵۷ - زن‌ها سه بار
۱۹۵۷ - کمپینگ
۱۹۵۸ - نگهبان، دزد و مستخدمه
۱۹۵۸ ونیز، ماه، و تو
۱۹۵۹ - ضربهٔ جسورانهٔ افراد ناشناس همیشگی
۱۹۶۰ - جنایت
۱۹۶۱ - قضاوت عمومی
۱۹۶۱ - پلیس سوار
۱۹۶۱ - اسب ببر
۱۹۶۲ - اروتیکا (اپیزود ماجرای یک سرباز)
۱۹۶۲ - سال‌های خروشان
۱۹۶۴ - گاوچران
۱۹۶۴ - زن معامله گر
۱۹۶۴ - رسوایی
۱۹۶۵ - ساخت ایتالیا
۱۹۶۵ - یک روز تعیین‌کننده / عقده‌ها
۱۹۶۵ - دختران زیبا
۱۹۶۵ - بیایید دربارهٔ مردم‌ها حرف بزنیم
۱۹۶۶ - خیانت به سبک ایتالیایی
۱۹۶۶ - گنجینه سان جنارو
۱۹۶۶ - من، من، من... و دیگران
۱۹۶۷ - پدر خانواده
۱۹۶۷ - گل سرخی برای همه
۱۹۶۸ - ادارهٔ مخفی ایتالیا
۱۹۶۹ - جدل عمومی
۱۹۶۹ - برهنه می‌بینم
۱۹۶۹ - یک مرغ، یک قطار... و چند هیولا
۱۹۷۰ - اعتراض عمومی
۱۹۷۱ - ماجراهای پینوکیو
۱۹۷۱ - در عشق، هر لذتی با رنج همراه است
۱۹۷۱ - میان معجزه‌ها
۱۹۷۱ - رُم خوب
۱۹۷۳ - نان و شکلات
۱۹۷۳ - همهٔ ما این قدر هم دیگر را دوست داشتیم
۱۹۷۵ - چشم گربه
۱۹۷۶ - شب بخیر، آقایان و خانم‌ها
۱۹۷۶ - کثافت‌ها
۱۹۷۸ - رشوه
۱۹۸۰ - کافه اکسپرس
۱۹۸۱ - خانهٔ اسپاگتی
۱۹۸۱ - پرتره یک زن
۱۹۸۳ - این و آن
۱۹۸۵ - انبارهای بزرگ
۱۹۸۷ - هلسینکی - ناپل تمام طول شب
۱۹۹۰ - آلبرتو اکسپرس
۱۹۹۱ - نمایش بدون کلام
۱۹۹۵ – مرد هلندی پرنده
۱۹۹۹ - لاکاربونارا

منابع

↑ دانشنامه سینمایی بازیگران جلد دوم

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Nino Manfredi». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ اکتبر ۲۰۱۴.
«Nino_Manfredi». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۳ اکتبر ۲۰۱۴.

پیوند به بیرون

این یک مقالهٔ خرد بازیگر است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] دانشنامه سینمایی بازیگران جلد دوم

[۱]

ن ب و جایزه دیوید دی دوناتلو بهترین بازیگر مرد
۱۹۵۶–۱۹۸۰	ویتوریو دسیکا (۱۹۵۶) ویتوریو گاسمن / آلبرتو سوردی (۱۹۶۰) آلبرتو سوردی (۱۹۶۱) رف ولونه (۱۹۶۲) ویتوریو گاسمن (۱۹۶۳) مارچلو ماسترویانی (۱۹۶۴) ویتوریو گاسمن / مارچلو ماسترویانی (۱۹۶۵) آلبرتو سوردی (۱۹۶۶) ویتوریو گاسمن / اوگو تونیاتزی (۱۹۶۷) فرانکو نرو (۱۹۶۸) نینو مانفردی / آلبرتو سوردی (۱۹۶۹) نینو مانفردی / جان ماریا ولونته (۱۹۷۰) اوگو تونیاتزی (۱۹۷۱) جانکارلو جانینی / آلبرتو سوردی (۱۹۷۲) آلبرتو سوردی (۱۹۷۳) نینو مانفردی (۱۹۷۴) ویتوریو گاسمن (۱۹۷۵) اوگو تونیاتزی (۱۹۷۶) آلبرتو سوردی (۱۹۷۷) نینو مانفردی (۱۹۷۸) ویتوریو گاسمن (۱۹۷۹) آدریانو چلنتانو (۱۹۸۰)
۱۹۸۱–۲۰۰۰	ماسیمو ترویسی (۱۹۸۱) کارلو وردون (۱۹۸۲) فرانچسکو نوتی (۱۹۸۳) جانکارلو جانینی (۱۹۸۴) فرانچسکو نوتی (۱۹۸۵) مارچلو ماسترویانی (۱۹۸۶) ویتوریو گاسمن (۱۹۸۷) مارچلو ماسترویانی (۱۹۸۸) روبرتو بنینی (۱۹۸۹) پائولو ویلاجیو / جان ماریا ولونته (۱۹۹۰) نانی مورتی (۱۹۹۱) کارلو وردون (۱۹۹۲) سرجو کاستلیتو (۱۹۹۳) جولیو اسکارپاتی (۱۹۹۴) مارچلو ماسترویانی (۱۹۹۵) جانکارلو جانینی (۱۹۹۶) فابریتزیو بنتیوولیو (۱۹۹۷) روبرتو بنینی (۱۹۹۸) استفانو آکورسی (۱۹۹۹) برونو گانتس (۲۰۰۰)
۲۰۰۱-اکنون	لوییجی لو کاشو (۲۰۰۱) جانکارلو جانینی (۲۰۰۲) ماسیمو جیروتی (۲۰۰۳) سرجو کاستلیتو (۲۰۰۴) تونی سرویلو (۲۰۰۵) سیلویو اورلاندو (۲۰۰۶) الیو جرمانو (۲۰۰۷) تونی سرویلو (۲۰۰۸) تونی سرویلو (۲۰۰۹) والریو ماستاندرئا (۲۰۱۰) الیو جرمانو (۲۰۱۱) میشل پیکولی (۲۰۱۲) والریو ماستاندرئا (۲۰۱۳) تونی سرویلو (۲۰۱۴) الیو جرمانو (۲۰۱۵) کلاودیو سانتاماریا (۲۰۱۶) استفانو آکورسی (۲۰۱۷) رناتو کارپنتیری (۲۰۱۸) آلساندرو بورگی (۲۰۱۹)