نقطه تکی شکست
ظاهر
نقطهٔ تکی شکست (انگلیسی: Single point of failure) قسمتی از سامانه است که در صورت شکست، کل سامانه را از کار کردن نگه میدارد که در هر سامانهای که با هدف قابلیت اطمینان طراحی شود، چه در یک تجارت و چه در نرمافزار کاربردی یا سایر سامانههای صنعتی نامطلوب هستند.
منابع
[ویرایش]- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Single point of failure». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۶ مارس ۲۰۱۷.