مینآباد
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
میناآباد مینوو | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | اردبیل |
شهرستان | نمین |
بخش | عنبران |
مردم | |
جمعیت | ۱۵۰۰ تقریبی |
جغرافیای طبیعی | |
مساحت | ۳۳ هکتار |
ارتفاع | ۱۵۷۵ متر |
آبوهوا | |
میانگین دمای سالانه | ۱۲ |
روزهای یخبندان سالانه | ۴ ماه |
اطلاعات شهری | |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۴۵۳۲۳۶ |
میناباد (میناآباد - مین آباد) روستایی در شهرستان نمین و هممرز با جمهوری آذربایجان است. زبان مردم این منطقه تالشی و مذهبشان اهل سنت شافعی است.
وجه تسمیه میناآباد
[ویرایش]اسم محلی و رسمی آن میناباد است. اسم قدیمی این روستا مؤمن آباد بوده که بنا به وقایعی به مینا آباد تغییر نام داده است. مینا نام فرمانده زنی بوده که از روستا در برابر غارتگران دفاع می کرده و موجب امنیت و آبادانی روستا شده است. بعد ها آثاری از مینا در گورستان کشف شد که متاسفانه مورد سرقت قرار گرفت. روستا در جنگل واقع بوده و هماکنون طی گذشت زمان، جنگلها از بین رفتهاند ولی همچنان باغهایی کوچک باقیمانده.
موقعیت جغرافیایی
[ویرایش]مرکز دهستان میناباد، بخش عنبران شهرستان نمین، استان اردبیل است و در طول جغرافیاییَ ۳۴°۴۸ و عرض جغرافیایَ ۲۸°۳۸ ارتفاع متوسط ۱۶۰۰متر قرار دارد. سرزمینی پایکوهی و سرد و خشک است و در ۳کیلومتری شمال خاور نمین واقع شدهاست.
این روستا از سمت شمال به جمهموری آذربایجان و از سمت جنوب به روستای خشه حیران منتهی و از سمت غرب به روستاهای میرزانق و جید و از طرف جنوب غربی به شهر نمین محدود میشود.
این روستا بالغ بر ۳۰۶ خانوار سکنه دارد و جمعیت آن ۱۳۱۱ نفر میباشد که ۶۷۱ نفر آن مرد و ۶۴۰ نفر آن زن میباشند و ۸۸۷ نفر از تعداد کل جمعیت آن با سواد هستند.[نیازمند منبع]
جمعیت زیادی از مردم روستا طی سالیان بعد از جنگ تحمیلی به شهر نمین مهاجرت کرده اند.
آمار و جمعیت روستا
[ویرایش]براساس گزارش مرکزآمار ایران روستای میناباد در سال ۱۳۴۵ دارای ۱۳۰۲ نفر سکنه بوده که در قالب ۲۲۶ خانوار زندگی میکردهاند. جمعیت روستا در سال ۱۳۵۵ به ۱۴۹۲ نفر و ۲۲۶ خانوار میرسد. در سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۶۵جمعیت روستا ۱۷۸۶ نفر و تعداد خانوار آن ۲۷۰ خانوارگزارش شدهاست. با سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۷۵ جمعیت روستا ۱۵۷۰ نفر و تعداد خانوار در آن ۳۰۸ خانوار اعلام شدهاست. براساس آخرین سرشماری جمعیت آن در سال ۱۳۸۵، ۱۳۱۱ نفر و تعداد خانوارآن ۳۰۶ خانوار بوده که ۶۷۱ نفر آن مرد و۶۴۰ نفر آن زن میباشند و ۸۸۷ نفر از تعداد کل جمعیت آن با سواد هستند، که از لحاظ جمعیت در مقایسه با سال ۱۳۷۵ کاهش جمعیتی برابر با ۲۵۹ نفر داشتهاست. نرخ رشد جمعیت روستا در فاصلة سالهای ۵۵–۱۳۴۵ حدود ۶/۱۴ درصد و سال ۶۵–۱۳۵۵ حدود ۷/۱۹ درصد را نشان میدهد که در سال ۷۵–۱۳۶۵ رشد منفی برابر با ۱/۱۲ درصد داشتهاست و از سال ۸۵–۱۳۷۵ باز حدود ۵/۱۶ درصد رشد منفی را نشان میدهد؛ بنابراین طی سالهای ۸۵–۱۳۶۵ رشد جمعیت منفی بوده، برابر با ۶/۲۶ درصد بودهاست. از جمله علل مهاجرت و کاهش جمعیت در این روستا میتوان به عدم وجود زمینههای لازم برای اشتغال، نبود امکانات رفاهی و پائین بودن میزان تولیدات کشاورزی و… عنوان نمود.[نیازمند منبع]
مناطق دیدنی و آثار باستانی
[ویرایش]تپه باباپشته مربوط به دورانهای تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان نمین، بخش عنبران، روستای میناباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۴ تیر ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۱۶۳ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.
تپه تپراق اوچان مربوط به هزاره اول قبل از میلاد است و در شهرستان نمین، بخش عنبران، روستای میناباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۴ خرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۱۵۹ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.
تپه اروج یری مربوط به هزاره۱- دورانهای تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان نمین، بخش عنبران، روستای میناباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۴ تیر ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۱۵۸ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.
گورستان بابا حمزه مربوط به سدههای میانی دورانهای تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان نمین، بخش عنبران، روستای میناباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۴ تیر ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۱۵۳ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.
شغال دره منطقهای سرسبز و بکر با طبیعت بسیار دیدنی که در مرز جمهوری آذربایجان واقع شدهاست. این منظقه با روستای میناباد حدود ۴ کیلومتر فاصله دارد و مردمان اطراف برای دیدن طبیعت زیبا به این منطقه سفر میکنند.
امکانات روستا
[ویرایش]دارای مدرسه ابتدایی و راهنمایی است، مغازه، مسجد،روستایی ،برق و گاز و است.
خیابان اصلی روستا در بیشتر مسیر آسفالت شده است.
مردم آبادی از مدرسه راهنمایی دخترانه و دبیرستان نمین بهره میگیرند.
منابع
[ویرایش]- دهستان میناباد
- سلام نمین
- کتاب تاریخ و فرهنگ نمین (استاد ستودی)
- صبح سبلان، سولماز پور نعمت
- نوشتهای از شاهرخ شهابی
- دانشنامهٔ تاریخ معماری ایرانشهر
- ویرایش کلی کارن آهنگری از سایت میناباد