فرات(VI)

فرات(VI)
	; محلول های فرات (چپ); و پرمنگنات (راست)
	نام‌گذاری آیوپاک Ferrate(VI)
	نام‌گذاری اتحادیه بین‌المللی شیمی محض و کاربردی تترااکسویرونبیس(olate)
	دیگر نام‌ها [FeO4]2-
شناساگرها
پاب‌کم	۲۵۰۰۰۰۳۴
کم‌اسپایدر	۲۱۸۶۵۱۲۷
ChEBI	CHEBI:30992
مرجع جی‌ملین	2055
جی‌مول-تصاویر سه بعدی	Image 1; Image 2
	SMILES [O-][Fe]([O-])(=O)=O [O-][Fe](=O)(=O)[O-] ;
	InChI InChI=1S/Fe.4O/q;;;۲-۱ ; Key: XGBDPAYTQGQHEW-UHFFFAOYSA-N InChI=1/Fe.4O/q;;;۲-1/rFeO4/c2-1(3,4)5/q-۲; Key: XGBDPAYTQGQHEW-WTZHFVRHAI;
خصوصیات
فرمول مولکولی	[FeO4]2-
جرم مولی	119.843 g mol-1
	به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
	(بررسی) (چیست: /؟)
	Infobox references

فرات (VI) آنیون معدنی با فرمول شیمیایی [FeO_۴]^۲- است. این ماده حساس به نور است، رنگ بنفش کم رنگی به ترکیبات و محلول‌های حاوی آن می‌دهد و یکی از قوی‌ترین گونه‌های اکسید کننده پایدار در آب شناخته شده‌است. اگرچه به عنوان یک پایه ضعیف طبقه‌بندی می‌شود، محلول‌های غلیظ حاوی فرات (VI) خورنده بوده و به پوست حمله می‌کنند و فقط در پی‌اچ بالا پایدار هستند.^[۱]

سنتز

نمک‌های فرات (VI) با اکسید کردن آهن در محیط آبی با عوامل اکسید کننده قوی در شرایط قلیایی یا در حالت جامد با حرارت دادن مخلوطی از براده‌های آهن و پتاسیم نیترات پودر شده تشکیل می‌شوند.^[۲]

به عنوان مثال، فرات‌ها با حرارت دادن آهن(III) هیدروکسید با سدیم هیپوکلریت در محلول قلیایی تولید می‌شوند:

۲ Fe(OH)
۳ + ۳ OCl−
+ ۴ OH⁻ → ۲ [FeO
۴]
۲- + ۵H
۲O + ۳ Cl−

آنیون معمولاً به صورت نمک باریم(II) رسوب می‌کند و باریم فرات را تشکیل می‌دهد.

کاربردها

فرات‌ها ضدعفونی کننده‌های عالی هستند و می‌توانند ویروس‌ها را از بین ببرند و تخریب کنند. آن‌ها همچنین به عنوان مواد شیمیایی مورد استفاده در تصفیه آب محسوب می‌شوند که با محیط زیست سازگار هستند، زیرا محصول جانبی اکسایش فرات، آهن(III) نسبتاً بی خطر است.^[۳]

سدیم فرات (Na
۲FeO
۴) یک واکنشگر مفید با گزینش‌پذیری خوب است و در محلول آبی با pH بالا پایدار است. در محلول آبی اشباع شده با سدیم هیدروکسید محلول باقی می‌ماند.^[۴]

جستارهای وابسته

پتاسیم فرات

منابع

↑ Graham Hill; John Holman (2000). Chemistry in context (5th ed.). Nelson Thornes. p. 202. ISBN 0-17-448276-0.
↑ R. K. Sharma (2007). Text Book Of Coordination Chemistry. Discovery Publishing House. pp. 124–125. ISBN 978-81-8356-223-2.
↑ Sharma, Virender K.; Zboril, Radek; Varma, Rajender S. (2015). "Ferrates: Greener Oxidants with Multimodal Action in Water Treatment Technologies". Accounts of Chemical Research (به انگلیسی). 48 (2): 182–191. doi:10.1021/ar5004219. ISSN 0001-4842. PMID 25668700.
↑ R. K. Sharma (2007). Text Book Of Coordination Chemistry. Discovery Publishing House. pp. 124–125. ISBN 978-81-8356-223-2.

[hill-1] Graham Hill; John Holman (2000). Chemistry in context (5th ed.). Nelson Thornes. p. 202. ISBN 0-17-448276-0.

[sharma2-2] R. K. Sharma (2007). Text Book Of Coordination Chemistry. Discovery Publishing House. pp. 124–125. ISBN 978-81-8356-223-2.

[3] Sharma, Virender K.; Zboril, Radek; Varma, Rajender S. (2015). "Ferrates: Greener Oxidants with Multimodal Action in Water Treatment Technologies". Accounts of Chemical Research (به انگلیسی). 48 (2): 182–191. doi:10.1021/ar5004219. ISSN 0001-4842. PMID 25668700.

[sharma-4] R. K. Sharma (2007). Text Book Of Coordination Chemistry. Discovery Publishing House. pp. 124–125. ISBN 978-81-8356-223-2.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]