طب یونانی
طب یونانی، مکتبی از طب سنتی و روش برای سبک زندگی می‌باشد. این طب در یونان باستان توسط بقراط ابداع شد و توسط بزرگانی چون رازی، ابن سینا توسعه یافت و بعدها به هندوستان راه یافت و از آنجا به انگلستان راه یافت.
مبنای این طب بر چهار طبیعت آتش، آب، باد و خاکست که به ترتیب در صفرا، بلغم، دم و سودای ناشی از تابستان، زمستان، بهار و خزان هستند. گرچه این طب از یونان نشات و توسط مسلمانان توسعه گرفت، اما عناصری از طب هندی و چینی در نسخه هندی آن نیز به چشم می‌خورند.[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ Heyadri, Mojtaba; Hashempur, Mohammad Hashem; Ayati, Mohammad Hosein; Quintern, Detlev; Nimrouzi, Majid; Mosavat, Seyed Hamdollah (2015). "The use of Chinese herbal drugs in Islamic medicine". Journal of Integrative Medicine. 13 (6): 363–7. doi:10.1016/S2095-4964(15)60205-9. PMID 26559361. Archived from the original on 25 September 2015. Retrieved 9 May 2021.
| شرق آسیا |  | |
|---|---|---|
| آسیای جنوب و جنوب غربی | ||
| مدیترانه و خاور نزدیک | ||
| آفریقایی | ||
| امریکا | ||
| دیگران | ||
| مفاهیم | ||
