پرش به محتوا

زبان جهانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برنامه‌ریزی زبانی میان کشورها:
  انگلیسی، زبان اول، دوم یا زبان خارجه است.
  انگلیسی، زبان خارجه نیست.[۱]

زبان جهانی (به انگلیسی: World language) به زبانی گفته می‌شود که به‌وسیلهٔ افراد زیادی به‌عنوان زبان دوم به‌کار رود. این زبان ممکن است زبان نخست (زبان مادری)، دوم یا سوم افراد باشد.[۲]

زبان جهانی بودن بر اساس شمار گویشور (زبان مادری یا دوم) یا پراکندگیِ جغرافیایی محاسبه می‌شود.[۳] امروزه بیشتر زبان‌های جهانی از زبان‌های اروپایی هستند. برای نمونه زبان انگلیسی یک زبان جهانی در کل جهان است. موارد دیگر عبارتند از عربی، روسی، فرانسوی، اسپانیایی و سابقاً لاتین.[۴][۵]

در میان زبانهای ساختگی، زبان اسپرانتو بیشترین معروفیت و گسترش را به عنوان زبان جهانی داشته‌است.

نگارخانه

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. انگلیسیسم در فرانسه از دیدگاه جامعه‌شناسی زبان (PDF).
  2. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «World language». در [[ویکی‌پدیای انگلیسی|دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی]]، بازبینی‌شده در ۲۷ دسامبر ۲۰۱۰.
  3. Baker & Jones Encyclopedia of Bilingualism and Bilingual Education
  4. Crystal, David (2003). English as a global language (PDF) (2nd ed.). Cambridge, UK: Cambridge University Press. p. 190. ISBN 0-511-07862-5. OCLC 57418548. The emergence of English with a genuine global presence therefore has a significance which goes well beyond this particular language. Because there are no precedents for languages achieving this level of use (if we exclude Latin, which was in a sense 'global' when the world was much smaller), we do not know what happens to them in such circumstances.
  5. Salikoko Mufwene (۲۰۱۰). Nikolas Coupland، ویراستار. Globalization, Global English, and World English(es): Myths and Facts. Wiley-Blackwell. ص. ۳۱-۵۵.