پرش به محتوا

راکی ۳

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
راکی ۳
کارگردانسیلوستر استالونه
تهیه‌کنندهاروین وینکلر
رابرت شارتوف
بازیگرانسیلوستر استالونه
تالیا شایر
برت یانگ
کارل ویترز
بورگس مریدیت
تونی بارتون
توزیع‌کنندهمترو گلدوین مایر (آمریکا وکانادا)
تاریخ‌های انتشار
  • ۲۸ مه ۱۹۸۲ (۱۹۸۲-05-۲۸)
مدت زمان
۱۰۰ دقیقه
کشورایالات متحده
زبانانگلیسی
هزینهٔ فیلم۱۷ میلیون دلار[۱]
فروش گیشه۲۷۰ میلیون دلار

راکی ۳ (به انگلیسی: Rocky III) یک فیلم ورزشی و درام آمریکایی که سومین قسمت از سری فیلم‌های راکی محسوب می‌شود، در سال ۱۹۸۲ منتشر شد. با بازی، نویسندگی و کارگردانی سیلوستر استالونه است.[۲] این فیلم در ادامه راکی و راکی ۲ ساخته شده‌است.

توسعه فیلم بلافاصله پس از اکران نسخه قبلی خود آغاز شد. استالونه یک رژیم غذایی سخت و یک رژیم تمرینی را در آمادگی برای این فیلم آغاز کرد. این فیلم یک موفقیت بزرگ در گیشه بود و از فروش قبلی خود پیشی گرفت.[۳]

خلاصه داستان

[ویرایش]

راکی بالبوآ به دلیل بیماری و درخواست‌های مکرر همسرش (تالیا شایر) و استادش میکی (بورگس مریدیت)، تصمیم می‌گیرد تا از ورزش بوکس خداحافظی کند اما بوکسوری پست به نام کلابر لانگ (با بازی آقای تی) از هر ترفندی استفاده می‌کند تا راکی را دوباره به رینگ برگردانده و با شکست او، برای خود جایگاه و مقامی به دست آورد. راکی در زیر فشارهای مطبوعات و رسانه‌ها و البته درگیری با مشکلات درونی خود، بار دیگر به رینگ مسابقه بر می‌گردد. در روز مسابقه، یکبار دیگر قلب میکی درد می‌گیرد. راکی با ذهنی آشفته پا به رینگ می‌گذارد و به همین دلیل شکست می‌خورد. میکی می‌میرد و راکی دچار یک افسردگی شدید روحی می‌شود. پس از مدتی، آپولو کرید از راه می‌رسد. او سعی دارد راکی را از این شرایط نجات داده و او را برای رویارویی مجدد با کلابر لانگ و شکست او آماده کند اما …

مشروح داستان

[ویرایش]

در سال ۱۹۸۱، پنج سال پس از پیروزی در قهرمانی سنگین‌وزن جهان مقابل آپولو کرید، راکی بالبوآ ده بار پیاپی از عنوان قهرمانی خود دفاع کرده و شهرت و ثروتش افزایش یافته است. میکی گولد‌میل، مربی راکی، با نگرانی ناظر ظهور مشت‌زنی جوان و قدرتمند به نام جیمز «کلابر» لنگ است. هنگام رونمایی از تندیس راکی در پله‌های موزه هنر فیلادلفیا، راکی تصمیم خود برای بازنشستگی را اعلام می‌کند، اما لنگ که حالا مدعی شماره یک است، سخنان او را قطع کرده و او را به‌طور علنی به چالش می‌کشد. او راکی را متهم می‌کند که عمداً رقبای ضعیف‌تری را انتخاب کرده و او را به پذیرفتن مبارزه‌ای برای عنوان قهرمانی تحریک می‌کند.

میکی ابتدا با این مبارزه مخالفت می‌کند، اما پس از اصرار راکی، اعتراف می‌کند که خودش حریفان را انتخاب کرده بود تا از آسیب‌دیدن دوباره راکی مانند مبارزهٔ دوم با کرید جلوگیری کند. او توضیح می‌دهد که لنگ جوان، قوی و «گرسنه» است، در حالی که راکی «متمدن» شده و دیگر استقامت و قدرت لازم را ندارد. راکی که با این واقعیت دلسرد شده، میکی را قانع می‌کند تا برای آخرین بار در کنارش باشد. با این حال، برخلاف قولش برای تمرین جدی، راکی تمریناتش را در سالنی پر از تماشاگر در یک هتل انجام می‌دهد، در حالی که لنگ با عزم راسخ و به‌تنهایی تمرین می‌کند.

روز مبارزه، ۱۵ اوت ۱۹۸۱، در اسپکتروم فیلادلفیا برگزار می‌شود. در پشت صحنه، لنگ میکی را هل می‌دهد و در پی آن، میکی دچار حمله قلبی می‌شود؛ بیماری‌ای که نشانه‌های آن پیش‌تر در مبارزه خیریهٔ راکی با کشتی‌گیر «تاندرلیپس» آشکار شده بود. راکی که آشفته شده، می‌خواهد از مبارزه انصراف دهد، اما میکی از او می‌خواهد که بجنگد. عدم آمادگی راکی و نگرانی برای میکی تمرکزش را از بین می‌برد. او در ابتدا با ضربات سنگین سعی در ناک‌اوت سریع لنگ دارد، اما لنگ به سرعت کنترل مبارزه را در دست می‌گیرد و راکی را با یک ضربهٔ قوی در راند دوم شکست می‌دهد و عنوان قهرمانی را از آن خود می‌کند. پس از مسابقه، راکی به میکی در حال مرگ می‌گوید که مبارزه در راند دوم به پایان رسیده، بدون اینکه برنده را مشخص کند. میکی می‌گوید: «دوستت دارم، پسرم» و جان می‌سپارد. راکی در پی مرگ میکی دچار افسردگی شدید می‌شود.

راکی در بازگشت به باشگاه بستهٔ میکی، با آپولو کرید مواجه می‌شود که مبارزه را به‌عنوان تحلیل‌گر دیده بود. آپولو پیشنهاد می‌دهد که راکی را برای مبارزهٔ برگشت آماده کند، مشروط بر اینکه در آینده لطفی را جبران کند؛ راکی می‌پذیرد. آپولو راکی را به باشگاه سخت‌گیرانهٔ خود در لس‌آنجلس می‌برد، اما از تلاش کم راکی که هنوز تحت‌تأثیر کابوس‌های شکست و نبود میکی است، ناامید می‌شود. با کمک آدریان، راکی بر اندوهش غلبه می‌کند و تمرکزش را بازمی‌یابد. آپولو و مدیر برنامه‌اش، تونی «دوک» اورز، سبک جنگی خشن و بی‌برنامهٔ راکی را با سرعت، مهارت و حرکات پا که از ویژگی‌های آپولو بود، تلفیق می‌کنند و او را به یک مشت‌زن کامل‌تر تبدیل می‌نمایند. در این روند، آپولو و راکی به دوستان نزدیکی تبدیل می‌شوند.

پس از ماه‌ها تمرین، مبارزهٔ برگشت در مدیسن اسکوئر گاردن نیویورک برگزار می‌شود. آپولو به راکی شورت پرچم آمریکا را که در مبارزه اول پوشیده بود، می‌دهد. در آغاز مبارزه، راکی با مهارتی بالا و روحیه‌ای قوی، لنگ را غافلگیر می‌کند و کاملاً بر راند نخست مسلط می‌شود. لنگ در راند دوم برتری می‌یابد، اما راکی با راهبردی متفاوت که باعث خشم و سردرگمی آپولو می‌شود، آگاهانه ضربه می‌خورد و حتی دوبار نقش زمین می‌شود، در حالی که لنگ را مسخره می‌کند که نمی‌تواند او را ناک‌اوت کند. در راند سوم، لنگ که به پیروزی‌های سریع عادت دارد، خسته و عصبی می‌شود. راکی با بارانی از ضربات سنگین او را نقش زمین کرده و با ناک‌اوتی سهمگین، دوباره قهرمان سنگین‌وزن جهان می‌شود.

در پایان، راکی لطفش به آپولو را ادا می‌کند: مبارزه‌ای سوم، به‌صورت خصوصی، در باشگاه «مایتی میک». نتیجهٔ این مبارزه نشان داده نمی‌شود،[N ۱] و فیلم با تصویری به شکل نقاشی روغنی از دو مشت‌زن که هم‌زمان مشت می‌زنند، تمام می‌شود؛ دو رقیب که اینک به‌عنوان دوستانی هم‌سطح به هم احترام می‌گذارند.

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Rocky III (1982) – Movie Info". 13 August 2018.
  2. ↑ "Rocky III". TCM database. Turner Classic Movies. Archived from the original on March 4, 2016. Retrieved February 28, 2016.
  3. ↑ "Box Office History for Rocky Movies". The Numbers. Nash Information Services. Archived from the original on December 22, 2011. Retrieved January 3, 2012.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به راکی ۳ در ویکی‌گفتاورد موجود است.


خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «N» وجود دارد، اما برچسب <references group="N"/> متناظر پیدا نشد. ().

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=راکی_۳&oldid=42006614»