دی‌اتیل اتر

Diethyl ether
نام‌گذاری آیوپاک Ethoxyethane
دیگر نام‌ها Diethyl ether; Ethyl ether; Ethyl oxide; 3-Oxapentane; Ethoxyethane
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	۶۰-۲۹-۷ Y
پاب‌کم	۳۲۸۳
کم‌اسپایدر	۳۱۶۸ Y
UNII	0F5N573A2Y Y
KEGG	D01772 Y
ChEBI	CHEBI:35702 Y
ChEMBL	CHEMBL۱۶۲۶۴ Y
شمارهٔ آرتی‌ئی‌سی‌اس	KI5775000
جی‌مول-تصاویر سه بعدی	Image 1
SMILES CCOCC
InChI InChI=1S/C4H10O/c1-3-5-4-2/h3-4H2,1-2H3 Y Key: RTZKZFJDLAIYFH-UHFFFAOYSA-N Y InChI=1/C4H10O/c1-3-5-4-2/h3-4H2,1-2H3 Key: RTZKZFJDLAIYFH-UHFFFAOYAB
خصوصیات
فرمول مولکولی	C4H10O۱
جرم مولی	۷۴٫۱۲ g mol−1
شکل ظاهری	Colorless liquid
چگالی	0.7134 g/cm3 liquid
دمای ذوب	−۱۱۶٫۳ °C, 156.9 K, −۱۷۷٫۳ °F
دمای جوش	۳۴٫۶ °C, 307.8 K, 94.3 °F
انحلال‌پذیری در آب	69 g/L (20 °C)
ضریب شکست (nD)	1.353 (20 °C)
گرانروی	0.224 پواز (25 °C)
ساختار
گشتاور دوقطبی	1.15 D (gas)
خطرات
MSDS	External MSDS
کدهای ایمنی	R۱۲ R19 R20 R۲۲ R66 R67
شماره‌های نگهداری	S۹ S۱۶ S۲۹ S۳۳
خطرات اصلی	Extremely Flammable (F+), Harmful (Xn)
لوزی آتش
نقطه اشتعال
دمای خودآتشگیری
ترکیبات مرتبط
مرتبط با اتر	دی‌متیل اتر متوکسی پروپان
ترکیبات مرتبط	دی‌اتیل سولفید Butanol (همپار)
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
Y (بررسی) (چیست: Y/N؟)
Infobox references

دی اتیل اتر یکی از فراورده‌های شیمیایی می‌باشد که از آب‌گیری الکل اتیلیک ۹۶ درصد در مجاورت اسید سولفوریک ۹۸ درصد در دمای ۱۴۰ درجه سانتیگراد بدست می‌آید. اتر یکی از حلالهای مهم غیر قطبی در شیمی می‌باشد. به علت واکنش‌پذیری کم آن و همچنین نقطه جوش پایین آن (۳۴) حلال خوبی برای استخراج مواد آلی غیر قطبی می‌باشد.

اتر بی هوش‌کننده ایست که به عنوان حلال هم بکار برده می‌شود تعداد زیادی از داروهای شیمیایی تحت نام «اتر» نامیده می‌شوند ولی این کلمه در کل به مفهوم «اتیل اتر» است.

به گزارش سلامت نیوزبه نقل از پایگاه خبری مدیکال گاید، اتر مایع فراری است که خیلی سریع در حرارت معمولی به صورت گاز در می‌آید، اتر چون حل‌کننده هم هست بیشتر به عنوان حلال داروها به کار برده می‌شود، یکی دیگر از خواص اتر خاصیت تمیزکنندگی آن است و در آغاز کشف این دارو اتر به عنوان بیهوش‌کننده مورد استفاده قرار گرفت و حدود سال ۱۸۴۰ مصرف آن به میزان فوق‌العاده به خصوص در آمریکا افزایش یافت و از آن پس برای مدت بیش از۱۰۰ سال اتروکلروفرم از جمله مواد اولیه هوش بری بودند و به همین جهت در تمام بیمارستان‌ها هنوز بوی این دو دارو به مشام می‌رسد. در دهه سال‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ طریقه استعمال اتر به صورت قطره‌ای متداول گشت به این ترتیب که ماسکی را روی بینی بیماری که احتیاج به عمل جراحی داشت قرار می‌دهند واتر را به صورت قطره بر روی گاز پارچه‌ای که در داخل ماسک تصفیه شده‌است می‌چکانند، این عمل باید با دقت و احتیاط فراوان انجام شده تا هوای اطراف به داروی بیهوش‌کننده آلوده نشود، به هر حال چه مانند زمان سابق با ریختن قطرات اتر بر روی یک تکه پارچه و چه متدهای جدید علمی همیشه اتر یک داروی بیهوشی قوی است، امروزه داروهای جدیدی کشف شده‌اند که همپای اتر مسئله بیهوشی را به مقیاس وسیعی حل کرده‌است