بید سفید
| بید سفید | |
|---|---|
| |
| برگ‌های بید سفید. دقت کنید که پشت برگ‌های آن به رنگ سفید تمایل دارند. | |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | گیاهان گل‌دار |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | دولپه‌ای‌های نو |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | رزیدها |
| راسته: | مالپیگی‌سانان |
| تیره: | بیدیان |
| سرده: | بید |
| گونه: | S. alba |
| نام دوبخشی | |
| Salix alba | |
بید سفید یا فک (نام علمی: Salix alba) گونه‌ای از درخت بید است که در شمال آفریقا، اروپا، آناتولی، عراق، ایران، افغانستان، قفقاز و سیبری می‌روید.[۱]
بید سفید در ایران در استان‌های چهارمحال و بختیاری، کردستان، کرمانشاه، همدان، لرستان، تهران و آذربایجان غربی می‌روید.[۲]
ویژگی‌ها
[ویرایش]
درختی به ارتفاع ۲۵–۳۰ متر که شاخه‌های آن اغلب نازک، گاهی واژگون و اغلب به رنگ قهوه‌ای مایل به قرمزند. شاخه‌چه‌های جوان آن کم‌وبیش کرک‌های فشرده‌ای دارند. گوشواره‌ها سرنیزه‌ای باریک یا درفشی، سریعاً ریزان هستند. دمبرگ‌ها روی سطح فوقانی شیاردار هستند. گل‌آذین دمگل آذین برگچه‌دار دارد.[۲]
کاربرد
[ویرایش]چوب بید سفید، محکم و سبک است. از زغال آن در ساخت باروت استفاده می‌شود. به دلیل سبکی و مقاومت برشی اندک، به راحتی خم می‌شود؛ بنابراین برای ساختن سبدهای چوبی به‌کار می‌رود.[۳]
جستارهای وابسته
[ویرایش]- بید مجنون - گونه‌ای از بید که در ایران نیز می‌روید.
- زردبید - گونه‌ای از بید که در ایران نیز می‌روید.
پانویس
[ویرایش]منابع
[ویرایش]
- مظفریان، ولی‌الله (۱۳۸۹). درختان و درختچه‌های ایران، چاپ سوم. تهران: فرهنگ معاصر. شابک ۹۶۴-۸۶۳۷-۰۳-۲.
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط با گیاه‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
- آرایه (زیستشناسی) نامگذاریشده توسط کارل لینه
- بید
- داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی
- درختان در ایران
- درختان زینتی
- گیاگان آسیای معتدل
- گیاگان ارمنستان
- گیاگان الجزایر
- گیاگان اوکراین
- گیاگان تونس
- گیاگان جمهوری آذربایجان
- گیاگان سینکیانگ
- گیاگان لبنان
- گیاگان لیبی
- گیاگان مدیترانهای
- گیاگان مراکش
- گیاهان باغی آسیا
- گیاهان باغی اروپا
- گیاهان توصیفشده در ۱۷۵۳ (میلادی)
- گیاهان دارویی
- گیاهان در اروپا