پرش به محتوا

براد اشفورد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
براد اشفورد
عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده
از نبراسکا حوزهٔ 2مین
دوره مسئولیت
۳ ژانویه ۲۰۱۵ – ۳ ژانویه ۲۰۱۷
پس ازلی تری
پیش ازدان بیکن
عضو پارلمان نبراسکا
از حوزهٔ ۲۰مین
دوره مسئولیت
ژانویه ۲۰۰۷ – ژانویه ۲۰۱۵
پس ازJim Jensen
پیش ازJohn McCollister
عضو پارلمان نبراسکا
از حوزهٔ ۶مین
دوره مسئولیت
۷ ژانویه ۱۹۸۷ – ۷ ژانویه ۱۹۹۵
پس ازPeter Hoagland
پیش ازPam Brown
اطلاعات شخصی
زاده
جان بردلی اشفورد

۱۰ نوامبر ۱۹۴۹
اوماها، نبراسکا، U.S.
درگذشته۱۹ آوریل ۲۰۲۲ (۷۲ سال)
آرامگاهپارک یادبود چمنزار جنگلی
اوماها، نبراسکا، U.S.
حزب سیاسیجمهوری‌خواه (قبل از ۱۹۸۲, ۱۹۸۸–۲۰۱۱ میلادی)[۱][۲]
مستقل (۲۰۱۱–۲۰۱۳)
دموکرات (۱۹۸۲–۱۹۸۸, بعد از ۲۰۱۳ میلادی)[۳]
همسر(ان)آن فرلیک
فرزندان۳
تحصیلاتدانشگاه کولگیت (BA)
دانشگاه کریتون (JD)
امضا

جان برادلی اشفورد (John Bradley Ashford)‏ (۱۰ نوامبر ۱۹۴۹ – درگذشتهٔ ۱۹ آوریل ۲۰۲۲)، سیاستمدار اهل ایالات متحده بود که در مجلس قانون‌گذاری نبراسکا و به عنوان نماینده حوزه انتخابیه دوم نبراسکا در مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا خدمت کرد.

اشفورد، پس از اینکه از ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۵ میلادی در مجلس قانون‌گذاری ایالتی خدمت نمود، خود را به عنوان نماینده حوزه انتخابیه دوم نبراسکا از حزب جمهوری‌خواه در انتخابات کنگره ایالات متحده نامزد کرد، اما مغلوب گردید. وی دوباره به مجلس قانون‌گذاری ایالتی برگشته و از ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۵ خدمت نمود و متعاقب آن خود را در مقابل متصدی لی تری در انتخابات مجلس نمایندگان ایالات متحده نامزد کرد و موفق شد. پس از دو سال خدمت در مجلس نمایندگان، وی توسط دان بیکن مغلوب گردیده و بعدتر در ۲۰۱۸ میلادی زمانی که برای کسب مجدد کرسی خود در مجلس وارد انتخابات گردید، توسط دموکرات‌ها شکست خورد.

اوایل زندگی

[ویرایش]
جان برادلی اشفورد در سال 1967

جان برادلی اشفورد در ۱۰ نوامبر ۱۹۴۹ در اوماها، نبراسکا زاده شده و والدین وی دان اشفورد و الین سوانسون نام داشتند. دان اشفورد در جریان جنگ جهانی دوم به عنوان هوانورد-بمب افکن خدمت نموده و نشان صلیب پرواز ممتاز را دریافت نموده بود. الین سوانسون و خانواده وی از سوئد مهاجرت نموده بودند و پدر الین در اوماها، نبراسکا مشغول تجارت بازرگانی بود و همچنین در تشکیل کنفرانس ملی مسیحیان و یهودیان همکاری نمود، چون ساکنین محلی کسب‌وکار یهودیان را تحریم نموده بودند.[۴][۵]

اشفورد در دبیرستان ویست‌ساید در اوماها آموزش دیده و در ۱۹۶۷ میلادی از آن فارغ شد. وی از ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۱ میلادی به دانشگاه کولگیت رفته و با کسب مدرک لیسانس بی‌ای از آنجا فارغ‌التحصیل گردید. همزمان با آموزش در دانشگاه کولگیت، وی همچنین به عنوان کار آموز نزد سناتور رومن هروسکا خدمت نموده و در جنبش ضد جنگ ویتنام شرکت می‌کرد. هرچند وی از فیلم فارست گامپ بخاطر تصویری که از ابی هافمن ارایه نموده بود انتقاد نمود، اما همچنین اظهار داشت که به هر حال از این فیلم لذت برد چون «این فیلم سفرنامهٔ از اوایل زندگی من بود».[۲]

وی از ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۴ میلادی در دانشگاه کریتون در رشته حقوق آموزش دیده و با کسب مدرک جی‌دی (Juris Doctor) از آنجا فارغ‌التحصیل گردید. اشفورد از ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۵ میلادی به عنوان وکیل کارمندان در اداره بزرگراه‌های فدرال خدمت کرد.[۶][۴]

حرفه

[ویرایش]

مجلس قانون‌گذاری نبراسکا

[ویرایش]

۱۹۸۷ – ۱۹۹۵ میلادی

[ویرایش]

در ۱۹۸۶ میلادی، اشفورد می‌خواست به عنوان نماینده حوزه انتخابیه دوم نبراسکا از سوی حزب دموکرات در مقابل متصدی جمهوری‌خواه هال دواب وارد انتخابات شود.[۷] با این حال، وی در ۱۵ ژانویه اعلام نمود که به نمایندگی از حوزه انتخابیه ششم در مجلس قانون‌گذاری ایالتی نامزد خواهد شد، چون تصمیم‌های مهمی در سطح ایالت اتخاذ شده‌است و نامزد شدن از این حوزه کمتر از یک پیکار انتخاباتی کنگره‌ای تمام خواهد شد.[۸] وی در ۳ فوریه به‌طور رسمی کارزار انتخاباتی خود را اعلام کرد.[۹] او با بدست آوردن پشتیبانی حزب دموکرات در این انتخابات سراسری توانست نامزد مورد حمایت حزب جمهوری‌خواه رابرت جی. گنینگهام را شکست دهد.[۱۰]

اشفورد در ۷ ژانویه ۱۹۸۷ در مجلس قانون‌گذاری ایالتی سوگند وفاداری یاد نموده و در جلسه ۱۹۸۷ – ۱۹۸۹ در کمیته‌های قضایی و حمل و نقل خدمت کرد.[۱۱][۱۲] در جلسه ۱۹۸۹–۱۹۹۱، وی در کمیته‌های هیئت اجرائی و تخصیص وجوه برای خدمت گماشته شد.[۱۳] در جریان جلسه ۱۹۹۳ – ۱۹۹۵ وی در کمیته تخصیص وجوه و همچنین به عنوان رئیس کمیته همکاری‌های میان-حکومتی گماشته شده و خدمت نمود.[۱۴]

عضو کمیسیون اداری شهرستان داگلاس، استیو مک‌کولیستر در ۳۱ ژوئیه ۱۹۸۷ گفت که او و اشفورد روی این صحبت نمودند که اشفورد به حزب جمهوری‌خواه پیوسته و بجای هال دواب از حوزه انتخابیه دوم نبراسکا خود را در انتخابات نامزد نماید.[۱] اشفورد در ۳ اوت تأیید کرد که او در مورد تغییر حزب گفتگو نموده‌است، اما در عین حال اظهار داشت که این گفتگو صرفاً نظری بوده و اینکه اگر سیسی زورینسکی از سوی حزب دموکرات از این حوزه انتخابیه وارد انتخابات گردد، وی به عنوان یک جمهوری‌خواه بجای دواب وارد کارزار انتخاباتی نخواهد شد، چون نظرسنجی‌ها نشان می‌داد که زورینسکی ۴۳٪ و ۲٪ حامی دارد.[۱۵]

اشفورد در ۲۸ ژانویه ۱۹۸۸ اعلام نمود که وی حزب خود را به جمهوری‌خواه تغییر داده و فرماندار کی ای. اور از وی حمایت می‌کند. او همچنین اظهار داشت که در انتخابات مجلس سنا از نامزد دموکرات پشتیبانی خواهد کرد، اما روز بعد وی در کمیته مالی کارزار انتخاباتی نامزد دموکرات باب کری گماشته شد.[۱۶][۱۷] در جریان انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری جمهوری‌خواهان در ۱۹۸۸ میلادی، اشفورد، هجده تن دیگر از نمایندگان جمهوری‌خواه مجلس قانون‌گذاری ایالتی و معاون فرماندار ویلیام ای. نیکول، سناتور باب دول را به عنوان نامزد رئیس‌جمهور معرفی کردند.[۱۸]

اشفورد در ۲۲ فوریه ۱۹۹۰ اعلام نمود که تصمیم دارد مجدداً خود را در انتخابات نامزد کند و هیچ نامزد دیگری حاضر نشد در مقابل وی وارد انتخابات گردد.[۱۹][۲۰]

میان دوره

[ویرایش]

در ۱۹۹۵ میلادی، اشفورد و همسر وی چاک هیگل در انتخابات مجلس سنای ایالات متحده حمایت نموده و از اعانه-جمع‌کننده‌های وی حمایت مالی نمود، چون وی از ممنوعیت فروش سلاح‌های جنگی حمایت می‌نمود و مخالف سقط جنین بود به استثنای موارد تجاوز جنسی، زنا با محرم یا مواردی که زندگی مادر در خطر باشد. اما پس از اینکه هیگل موضع خود در ممنوعیت سلاح‌های جنگی را تغییر داده و همچنین مخالفت خود را با سقط جنین در تمامی حالات، بجز از مواردی که زندگی مادر در خطر باشد، اعلام نمود، اشفورد و همسرش از حمایت وی دست کشیدند.[۲۱] در جریان انتخابات مقدماتی ۱۹۹۶ ریاست جمهوری جمهوری‌خواهان، وی از استیو فوربز پشتیبانی نموده و به عنوان یکی از نمایندگان وی از حوزه انتخابیه کنگره‌ای دوم نبراسکا وارد کارزار انتخاباتی شد.[۲۲] در ۱۹۹۷ میلادی، وی دلال سیاسی در تک‌پارلمانی نبراسکا شده و ۵۰۰$ کسب کرد.[۲۳][۲۴]

۲۰۰۷ – ۲۰۱۵

[ویرایش]

در ۲۰۰۵ میلادی، او اظهار داشت که تصمیم گرفته‌است تا برای یک دوره دیگر در مجلس قانون‌گذاری ایالتی وارد انتخابات شود.[۲۵] وی بعدتر اعلام کرد که از حوزه انتخابیه بیستم نبراسکا نامزد خواهد شد.[۲۶] در این انتخابات سراسری، وی کارول کاسی را شکست داد.[۲۷]

در جریان ۱۰۰امین دور مجلس قانون‌گذاری از ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ میلادی، وی به عنوان عضو کمیته آموزش و همچنین رئیس کمیته قضایی انتصاب یافته و خدمت نمود.[۲۸] در جریان ۱۰۱امین دور مجلس قانون‌گذاری از ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ میلادی، وی برای مجدداً به عنوان عضو کمیته آموزش و رئیس کمیته قضایی گماشته شده و خدمت کرد.[۲۹]

در ۲۰۱۴ میلادی، گمان می‌رفت که وی به عنوان نامزد حزب دموکرات یا در مجلس سنا یا برای کسب کرسی دادستان کل وارد انتخابات شود، اما وی در این انتخابات نامزد نشد.[۳۰][۳۱][۳۲] در انتخابات ۲۰۱۴ فرمانداری نبراسکا، او از نامزد دموکرات چاک هسیبروک حمایت نمود.[۳۳]

مجلس نمایندگان ایالات متحده

[ویرایش]

۱۹۹۴

[ویرایش]

اشفورد در ۱۴ اوت ۱۹۹۳ اعلام نمود که مجدداً در انتخابات مجلس قانون‌گذاری ایالتی شرکت نخواهد کرد و اینکه علاقه دارد تا به عنوان نامزد حزب جمهوری‌خواه از حوزه انتخابیه کنگره‌ای دوم نبراسکا وارد انتخابات مجلس نمایندگان شود.[۳۴] او در ۲ اکتبر به‌طور رسمی نیت خود مبنی بر نامزدی از سوی حزب جمهوری‌خواه به نمایندگی از حوزه انتخابیه دوم را اعلام نموده و اظهار داشت که اولویت‌های وی منع سلاح‌های جنگی سبک-نظامی و تمرکز روی اصلاحات اشتغال‌زایی و رفاه خواهد بود.[۳۵] در انتخابات میان حزبی جمهوری‌خواه، وی از جون لین کریستنسن که بیش از پنجاه درصد آرای عمومی را بدست آورده بود، شکست خورد اما با اندکی تفاوت در رده بلندتر از رونالد ال. استاسکیویکز قرار گرفت.[۳۶] در جریان کارزار انتخابات مقدماتی، وی مبلغ ۱۴۵٬۷۱۵٫۰۰ دلار اعانه گردآوری نموده و مبلغ ۱۴۶٬۰۰۲٫۰۰ دلار هزینه کرد.[۳۷]

پس از شکست در انتخابات مقدماتی، اشفورد در ۱۱ می ۱۹۹۴ بیان داشت که علاقه دارد در انتخابات ویژه شهرداری اوماها خود را نامزد کند.[۳۸] وی در ۱ ژوئن اعلام کرد که در این انتخابات شرکت نخواهد کرد.[۳۹] پس از آن او به پیکار انتخاباتی شهرداری برندا کونسل ملحق شد.[۴۰]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Sen. Ashford discusses switch to Republican". Lincoln Journal Star. July 31, 1987. p. 4. Archived from the original on May 16, 2020 – via Newspapers.com.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "Brad, Brad Ashford". Lincoln Journal Star. August 7, 1994. p. 36. Archived from the original on May 16, 2020 – via انسستری. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «Brad, Brad Ashford» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  3. ↑ Ryan, Laura. "Brad Ashford's Kindness Campaign". NationalJournal.com. Retrieved April 7, 2015.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ "Brad Ashford, Of Counsel". Archived from the original on May 16, 2020.
  5. ↑ "MEET BRAD". Archived from the original on October 13, 2014.
  6. ↑ "Brad Ashford's Biography". Archived from the original on May 16, 2020.
  7. ↑ "Omaha attorney considering bid for Congress". The Lincoln Star. January 3, 1986. p. 6. Archived from the original on May 16, 2020 – via Newspapers.com.
  8. ↑ "Ashford to run for Legislature". The Lincoln Star. January 16, 1986. p. 5. Archived from the original on May 16, 2020. Retrieved May 17, 2020 – via Newspapers.com.
  9. ↑ "Ashford to run for Legislature". The Lincoln Star. February 5, 1986. p. 25. Archived from the original on May 16, 2020 – via Newspapers.com.
  10. ↑ "1986 election". Lincoln Journal Star. November 5, 1986. p. 15. Archived from the original on May 16, 2020 – via Newspapers.com.
  11. ↑ "Ten new senators". Lincoln Journal Star. January 7, 1987. p. 3. Archived from the original on May 16, 2020 – via Newspapers.com.
  12. ↑ "Committee Assignments". Beatrice Daily Sun. January 8, 1987. p. 3. Archived from the original on May 16, 2020 – via Newspapers.com.
  13. ↑ "Committee assignments and chairmen listed". The Lincoln Star. January 5, 1989. p. 7. Archived from the original on May 16, 2020 – via Newspapers.com.
  14. ↑ "Legislature names committee members". The Lincoln Star. January 7, 1993. p. 7. Archived from the original on May 17, 2020 – via Newspapers.com.
  15. ↑ "Ashford won't switch, but House bid possible". Lincoln Journal Star. August 3, 1987. p. 4. Archived from the original on May 16, 2020 – via Newspapers.com.
  16. ↑ "State senator switches back to GOP party". Lincoln Journal Star. January 29, 1988. p. 17. Archived from the original on May 16, 2020 – via Newspapers.com.
  17. ↑ "Sen. Ashford pledges GOP, backs Demo". The Lincoln Star. January 30, 1988. p. 4. Archived from the original on May 16, 2020 – via Newspapers.com.
  18. ↑ "Nichol, 19 senators are backing Dole". Lincoln Journal Star. March 7, 1988. p. 8. Archived from the original on May 16, 2020 – via Newspapers.com.
  19. ↑ "Ashford announces bid for re-election". Lincoln Journal Star. February 24, 1990. p. 7. Archived from the original on May 17, 2020 – via Newspapers.com.
  20. ↑ "Filings". The Lincoln Star. February 24, 1990. p. 7. Archived from the original on May 17, 2020 – via Newspapers.com.
  21. ↑ "Ashfords no longer sponsoring fund-raiser for candidate Hagel". The Lincoln Star. October 27, 1995. p. 36. Archived from the original on May 17, 2020 – via Newspapers.com.
  22. ↑ "Republican Delegates To National Convention". The Plattsmouth Journal. April 1, 1996. p. 9. Archived from the original on May 17, 2020 – via Newspapers.com.
  23. ↑ "Lobbyists, legislator link looms ever larger". Lincoln Journal Star. October 12, 1997. p. 34. Archived from the original on May 17, 2020 – via Newspapers.com.
  24. ↑ "Lobbyists". The Columbus Telegram. August 5, 1997. p. 10. Archived from the original on May 17, 2020 – via Newspapers.com.
  25. ↑ "Former Senator". Lincoln Journal Star. October 2, 2005. p. 24. Archived from the original on May 17, 2020 – via Newspapers.com.
  26. ↑ "New faces, names in legislative contest". Lincoln Journal Star. April 23, 2006. p. 17. Archived from the original on May 17, 2020 – via Newspapers.com.
  27. ↑ "NE Legislature 20 2006". September 21, 2012.
  28. ↑ "Speaker". Lincoln Journal Star. January 4, 2007. p. 2. Archived from the original on May 17, 2020 – via Newspapers.com.
  29. ↑ "Committee assignments". Lincoln Journal Star. January 8, 2009. p. 2. Archived from the original on May 18, 2020 – via Newspapers.com.
  30. ↑ "Finishing up". Lincoln Journal Star. August 19, 2013. p. B2. Archived from the original on May 17, 2020 – via Newspapers.com.
  31. ↑ "Governor's race takes a new turn". Lincoln Journal Star. August 26, 2013. p. B1. Archived from the original on May 17, 2020 – via Newspapers.com.
  32. ↑ "Walton". Lincoln Journal Star. August 26, 2013. p. B4. Archived from the original on May 17, 2020 – via Newspapers.com.
  33. ↑ "Hassebrook nabs endorsements". Lincoln Journal Star. December 19, 2013. p. B5. Archived from the original on May 17, 2020 – via Newspapers.com.
  34. ↑ "House may be next race for Ashford of Omaha". The Lincoln Star. August 15, 1993. p. 44. Archived from the original on May 17, 2020 – via Newspapers.com.
  35. ↑ "Ashford to seek House seat". Lincoln Journal Star. October 6, 1993. p. 9. Archived from the original on May 17, 2020 – via Newspapers.com.
  36. ↑ "Midland graduate makes plans to unseat Hoagland". Fremont Tribune. May 11, 1994. p. 3. Archived from the original on May 17, 2020 – via Newspapers.com.
  37. ↑ "Ashford 1994 finance". Archived from the original on May 18, 2020.
  38. ↑ "Measure would provide for Omaha mayoral election". The Lincoln Star. May 12, 1994. p. 29. Archived from the original on May 17, 2020 – via Newspapers.com.
  39. ↑ "Sen. Ashford bows out of Omaha mayor's race". The Lincoln Star. June 2, 1994. p. 22. Archived from the original on May 17, 2020 – via Newspapers.com.
  40. ↑ "Council member Council announces campaign to become Omaha mayor". Lincoln Journal Star. September 3, 1994. p. 7. Archived from the original on May 17, 2020 – via Newspapers.com.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ براد اشفورد موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=براد_اشفورد&oldid=39528290»