ایالات مؤتلفه آمریکا
ایالات مؤتلفهٔ آمریکا | |
|---|---|
| ۱۸۶۱–۱۸۶۵ | |
سرود:
| |
 ایالت‌های مؤتلفه - به رنگ سبز ایالت‌ها و مناطقی که بدون اعلام جدایی، «حکومت جنوب» آن‌ها را بخشی از سرزمین خود می‌انگاشت | |
| وضعیت | کشور به رسمیت شناخته نشده[۱][۲] |
| پایتخت |
|
| بزرگترین شهر | نیواورلئان (۴ فوریه ۱۸۶۱ – ۱ مه ۱۸۶۲) (captured) ریچموند، ویرجینیا (May 1, 1862–surrender) |
| زبان(های) رایج | انگلیسی (دوفاکتو) |
| حکومت | جمهوری کنفدراسیونی |
| رئیس‌جمهور | |
• ۱۸۶۱–۱۸۶۵ | جفرسون دیویس |
| معاون رئیس | |
• ۱۸۶۱–۱۸۶۵ | الکساندر استیونز |
| قوه مقننه | کنگره |
| سنا | |
| مجلس نمایندگان | |
| دوره تاریخی | جنگ داخلی آمریکا |
• تشکیل کنفدراسیون | ۴ فوریه ۱۸۶۱ |
• ایجاد قانون اساسی | ۱۱ مارس ۱۸۶۱ |
| ۱۲ آوریل ۱۸۶۱ | |
| ۱۸ مه ۱۸۶۳ | |
| ۹ آوریل ۱۸۶۵ | |
| ۵ مه ۱۸۶۵ | |
| مساحت | |
| ۱۸۶۰۱ | ۱٬۹۹۵٬۳۹۲ کیلومتر مربع (۷۷۰٬۴۲۵ مایل مربع) |
| جمعیت | |
• ۱۸۶۰۱ | ۹۱۰۳۳۳۲ |
• بردگان۲ | ۳۵۲۱۱۱۰ |
| واحد پول | |
| |
ایالات مؤتلفهٔ آمریکا (به انگلیسی: Confederate States of America) که در فارسی به نامهای ائتلافیهٔ ایالات آمریکا و کشورهای مؤتلفهٔ آمریکا هم خوانده شده است،[۴] به اتحاد مجموعه‌ای از یازده ایالت جنوبی در کشور ایالات متحدهٔ آمریکا در بین سال‌های ۱۸۶۱ تا ۱۸۶۵ میلادی گفته می‌شود. علت وجود سیزده ستاره در پرچم ایالات مؤتلفه، گرایش و هموندی دو ایالت کنتاکی و میزوری بود که بخشی از شهروندان آن‌ها از شمال و قسمتی دیگر از ایالات استقلال طلب جنوب پشتیبانی می‌کردند.[۵]
جفرسون دیویس در طول جنگ داخلی آمریکا، مقام ریاست جمهوری ایالات مؤتلفهٔ آمریکا را برعهده داشت. دولت خودخواندهٔ وی توسط هیچ دولتی در جهان به رسمیت شناخته نشد. نهایتاً با شکست ارتش جنوب در جنگ داخلی آمریکا این واحد سیاسی مضمحل و ایالات شورشی به جمع ایالات متحدهٔ آمریکا بازگشتند.
پایتخت ایالات مؤتلفهٔ آمریکا، نخست، در شهر مونتگمری بود که در ماه مهٔ ۱۸۶۱ میلادی به شهر ریچموند در ایالت ویرجینیا تغییر یافت.[۶] طبق سرشماری سال ۱۸۶۰، جمعیت ریچموند بالغ بر ۳۷٬۹۱۰ نفر بود و بیست و پنجمین شهر بزرگ آمریکا محسوب می‌شد.[۷]
پاپ و ایالات مؤتلفهٔ آمریکا
[ویرایش]پاپ پیوس نهم هرگز بیانیه یا اعلامیه‌ای را در پشتیبانی از ایالات مؤتلفهٔ آمریکا امضا نکرد. اما در پاسخ به نامهای که جفرسون دیویس، در ۲۳ سپتامبر ۱۸۶۳ به او نوشته و درخواست کرده بود که پاپ، اروپاییان کاتولیک را از پیوستن به ارتش شمال (برای کسب تابعیت) منع و منصرف کند، پاپ، دیویس را «عالیجناب دیویس، پرزیدنت ایالات مؤتلفهٔ آمریکا» خطاب می‌کند و تصویر خودش را امضا کرده، به یادگار ضمیمهٔ پاسخ می‌کند.[۸] این احترام ساده که فاقد ارزش حقوقی بود، در قالب به رسمیت شناختن ایالات مؤتلفه (به‌صورت دفاکتو) و مجزا از «ایالات متحدهٔ آمریکا» قلمداد شده است.[۹][۱۰] پاسخ پاپ منجر شد که کنگره ایالات متحده آمریکا، روابط دیپلماتیک با ایالات پاپی را ممنوع کند.[۱۱]
رابرت لی، پس از پایان جنگ داخلی آمریکا، با نشان دادن تصویر «پیوس نهم» به یکی از میهمانان خود، گفته بود:
پاپ تنها فرمانروای اروپایی بود که حکومت ستمدیدهٔ ما را به رسمیت شناخت…[۱۲]
ایالات مؤتلفه و دیدگاه هِنری منکن
[ویرایش]هنری مِنکن، از روزنامه‌نگاران معروف آمریکایی در شهر بالتیمور، در مقاله‌ای مورخ سپتامبر ۱۹۳۰ با فرنام «فاجعهٔ اپومَتیکس» (شهرک و محلی که ژنرال لی و ارتش ایالات موتلفه تسلیم ارتش فدرال شدند)، می‌نویسد:
بلای جنگ داخلی، نجیب‌زادگان جنوبی را بیچاره و منزوی کرد. هزاران تن از بهترین جوانان‌شان، جان خود را در جنگ از دست دادند و آن‌ها که از مهلکه جان سالم بدر بردند، به شمال مهاجرت کرده، سر و سامانی دوباره گرفتند و شهروندان قانونمندی شدند. شهر من، بالتیمور، از این مهاجرت سود برده و در گسترهٔ فرهنگی و مادی، غنی‌تر شده است.
اگر امروز، موطن من از دیگر اماکن پرجمعیت آمریکا، کمتر به فساد کشانده شده، این موهبت را مدیون مردمانی هستیم که از ایالت ویرجینیا به این سمت و سو آمده‌اند، مردمانی که دست خالی با شکم‌های گرسنه ولی خوش‌رفتار، نیک‌نهاد و مؤدب بودند. در موطن خودشان، بسیاری دلتنگ و دلواپس‌شان بودند. در طول سال‌های بعد از جنگ، نخست، شارلاتان‌های شمالی سرزمین‌شان را چپاول کردند و اگر این بسنده نمی‌کرد، در مرحلهٔ بعدی، قربانی رفتار سفیدپوستان سخیف و بی‌هویت شدند ….[۱۳]
نامهٔ آبراهام لینکلن به الکساندر استیونز
[ویرایش]لینکلن در نامهای مورخ ۲۲ دسامبر ۱۸۶۰، دو روز پس از جدایی کارولینای جنوبی، به الکساندر استیونز اطمینان داده و تأکید می‌کند که «... حکومت فدرال کوچک‌ترین دخالتی در مسئلهٔ برده‌داری در جنوب نخواهد کرد، لذا ایالت‌های جنوبی، نمی‌باید از دخالت حکومت فدرال در باب برده‌داری یا در موارد دیگر مربوط به برده‌داری، نگرانی‌ای داشته باشند …».[۱۴][۱۵]
طرح کوروین برای پیشگیری از جدایی جنوب
[ویرایش]در ماه‌های پیش از آغاز جنگ داخلی (مارس ۱۸۶۱ میلادی)، کنگرهٔ ایالات متحدهٔ آمریکا، متممی را به قانون اساسی پیشنهاد می‌کند. این متمم از سوی توماس کوروین، نمایندهٔ ایالت اهایو ارائه شد. هدف آن، پیشگیری از جدایی ایالت‌های جنوبی و ترغیب ایالت‌های مرزی (میان جنوب و شمال مانند کنتاکی، میزوری و مریلند)[۱۶] برای پرهیز از پیوستن به ایالات مؤتلفهٔ جنوب بود.[۱۷]
این طرح، کنگره را از دخالت در نهادهای ایالتی (و یا لغو و تعطیل آن نهادها) منع می‌کرد (در ۱۸۶۱، برده‌داری نیز شامل این نهادهای ایالتی می‌شد).[۱۸][۱۹]
متن متمم کوروین، به این مضمون بود:
هیچ مادهٔ الحاقی یا متممی که به کنگرهٔ ایالات متحدهٔ آمریکا این اختیار را بدهد تا اقدامی در لغو یا دخالتی در امور و نهادهای بومی ایالت‌ها بکند، وضع و تصویب نخواهد شد و این عدم دخالت، شامل نهاد بهره‌کشی از توان و خدمتکاری دیگر افراد در ایالت‌ها نیز می‌شود.[۲۰]
در دوم ماه مارس ۱۸۶۱، این طرح در مجلس آمریکا با ۱۳۶ رأی موافق و ۶۵ رأی مخالف، به تصویب می‌رسد. مجلس سنای ایالات متحدهٔ آمریکا نیز، بدون تغییر دادن طرح، آن را به تصویب رسانده و برای مرحلهٔ نهایی (قانونی‌شدن متمم)، طرح متمم را به مجلس ایالت‌ها روانه می‌کند.[۲۱]
اگر این طرح، به تصویب ایالت‌ها می‌رسید، برده‌داری برای همیشه در قانون اساسی نهادینه می‌شد و از دخالت یا لغو آن (از سوی کنگره) مصون می‌ماند.[۲۲] به عبارت دیگر، از ایالت‌های جنوبی، به این صورت دلجویی شده بود که اگر در پی جدایی نباشید، دولت فدرال در نهاد برده‌داری هیچ دخالتی نخواهد کرد. آبراهام لینکلن با این طرح موافق بود.[۲۳] پروفسور تاماس دی لورنزو[۲۴] و پروفسور دانالد لیوینگستون،[۲۵] با در نظر گرفتن این متمم، برده‌داری را دلیل اصلی آغاز جنگ نمی‌دانند و مسبب عمده را فشارهای اقتصادی حکومت شمال (تعرفه‌های سنگین برای واردات ایالات جنوبی از اروپا و گمرک‌های بالای ۴۰٪) قلمداد می‌کنند.[۲۶][۲۷]
مقایسهٔ میزان درآمد سرانه
[ویرایش]
بر پایهٔ سرشماری‌ای که هر ده سال یک بار در آمریکا صورت می‌گیرد، در ۱۸۶۰ میلادی (یک سال پیش از آغاز جنگ داخلی) و بر میزان درآمد سرانه، ۱۲ ایالت ثروتمند آمریکا، همگی در جنوب واقع شده بودند. ایالت میسیسیپی، با درآمد سرانه ۲٬۱۲۸$ و ایالت کارولینای جنوبی با ۲۰۱۷$، ثروتمندترین ایالت‌های آمریکا در آن دوره بودند.
کنتیکت، در قالب ثروتمندترین ایالت شمال، در ردهٔ سیزدهم قرار داشت و این در حالی است که درآمد سرانه‌اش تنها ۳۶٪ ایالت میسیسیپی بود (۷۷۱$).
حتی با احتساب بردگان (به عنوان افراد بالقوهٔ صاحب درآمد)، باز هم ایالت میسیسیپی با درآمد سرانه ۹۵۴$ در ردهٔ یکم قرار می‌گرفت. در میان ۳۵ ایالت آن زمان، فقیرترین ایالات‌ها، میشیگان، ویسکانسین، مین و مینه‌سوتا بودند.
ایالت نیویورک با درآمد سرانه ۵۹۷$ در رتبهٔ بیستم و ماساچوست در ردهٔ هجدهم جای داشتند. بر اساس آماری که در حد فاصل سال‌های ۲۰۱۴–۲۰۱۰ گرفته شده، میسیسیپی فقیرترین ایالت آمریکاست. کارولینای جنوبی در مقام چهل و سوم قرار دارد. .[۲۸][۲۹]
تالار تندیسها در کنگرهٔ آمریکا
[ویرایش]
در تالار اصلی کنگرهٔ ایالات متحدهٔ آمریکا، ۸ مجسمهٔ مرمری (یا برنزی) از سیاستمداران و افسران عالی‌رتبهٔ ایالات مؤتلفهٔ آمریکا نصب شده است. بر پایهٔ قوانین آمریکا، هر ایالت می‌تواند با هزینهٔ محلی خود، ۲ مجسمه از بزرگان و نام‌آوران خود را در این تالار قرار دهد که در مجموع، شمار این تندیسها به ۱۰۰ فقره بالغ می‌شود:[۳۰]
- رابرت لی: فرماندهٔ کل ارتش جنوب، زادهٔ ایالت ویرجینیا - تندیس برنزی
- جفرسون دیویس: رئیس‌جمهور ایالات مؤتلفه، زادهٔ ایالت میسیسیپی – تندیس برنزی
- جیمز زکریا جورج: سرهنگ سواره‌نظام ارتش جنوب، زادهٔ ایالت میسیسیپی - تندیس برنزی
- الکساندر استیونز: معاون رئیس‌جمهور ایالات مؤتلفه، زادهٔ ایالت جورجیا - تندیس مرمری
- جوزف ویلر: سپهبد ارتش جنوب، زادهٔ ایالت آلاباما - تندیس برنزی[۳۱]
- وید همپتون سوم: سپهبد ارتش جنوب و بعدها فرماندار ایالت کارولینای جنوبی - تندیس مرمری
- زب یولین بئرد وَنس: سرهنگ ارتش جنوب و بعدها فرماندار ایالت کارولینای شمالی - تندیس برنزی
- ادموند کربی اسمیت: سپهبد ارتش جنوب، زادهٔ ایالت فلوریدا - تندیس برنزی[۳۲]
سکهٔ نیم دلاری - ۱۹۲۵
[ویرایش]
شصت سال پس از پایان جنگ داخلی، در ۱۹۲۵ میلادی، ضرابخانهٔ ایالات متحدهٔ آمریکا، یک سکهٔ ۵۰ سنتی را به یادبود افسران ارتش جنوب تولید و تکثیر می‌کند. بر روی این سکه، تصاویر ژنرال لی و ژنرال استون‌وال جکسن سوار بر اسب نگاشته شده است. بر پشت سکه، جمله‌ای به این مضمون وجود دارد: «به یادبود دلاوری سرباز جنوب». این سکه برای کمک به اتمام پروژهٔ کنده‌کاری بر روی کوه استون مانتن،[۳۳] ضرب شده بود.[۳۴] تعداد این سکه‌ها، به یک میلیون و سیصد و ده هزار می‌رسد.[۳۵]
منابع
[ویرایش]- ↑ McPherson, James M. (2009). This Mighty Scourge: Perspectives on the Civil War. Oxford University Press. pp. 65. ISBN 978-0-19-539242-5.
- ↑ برگ کتاب در گوگل
- ↑ ویکی‌پدیای انگلیسی
- ↑ دائرةالمعارف فارسی، ص ۱.
- ↑ ایالت‌های مرزی در جنگ داخلی، ویکی‌پدیای انگلیسی
- ↑ «Capital Cities of the Confederacy». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۷.
- ↑ en:Confederate States of America#Rural and urban population جمعیت شهرهای جنوب در دوران جنگ داخلی - ویکی‌پدیای انگلیسی
- ↑ The Southern Confederacy and the PopeJohn BigelowThe North American ReviewVol. 157, No. 443 (Oct., 1893), pp. 462-475
- ↑ Easton, Clement (1961). History of the Southern Confederacy. Simon and Schuster. p. 84. ISBN 978-0-02-908710-7. Retrieved 2016-10-05.
- ↑ Michael P. Foley (2005). Why Do Catholics Eat Fish on Friday?: The Catholic Origin to Just About Everything. Palgrave Macmillan. p. 129.[پیوند مرده]
- ↑ "5 things you didn't know about popes and presidents". CNN. 25 March 2014. Archived from the original on 29 October 2017. Retrieved 2014-03-27.
- ↑ Allen, F. (1999). Jefferson Davis, Unconquerable Heart. University of Missouri Press. p. 441. ISBN 978-0-8262-6000-0. Retrieved 2017-02-17.
- ↑ «مقاله هنری منکن در نشریه مرکوری». بایگانی‌شده از اصلی در ۷ نوامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲ نوامبر ۲۰۱۷.
- ↑ Basler, Roy (1953). The Collected Works of Abraham Lincoln. Rutgers University Press. p. 160. ISBN 978-0-8135-0172-7.
- ↑ «Lee, Alton R. , Ohio History Journal, January 1961, Volume 70, No. 1 – page 17». بایگانی‌شده از اصلی در ۷ نوامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۳ نوامبر ۲۰۱۷.
- ↑ ایالت‌های مرزی در دوران جنگ داخلی، ویکی انگلیسی
- ↑ Morison, Samuel Eliot (1965). The Oxford History of the American People. Oxford University Press. pp. 609. ISBN 978-0-19-500030-6.
- ↑ "Constitutional Amendments Not Ratified". United States House of Representatives. Archived from the original on 2012-07-02. Retrieved 2013-11-21.
- ↑ Walter, Michael (2003). "Ghost Amendment: The Thirteenth Amendment That Never Was". Archived from the original on 11 July 2018. Retrieved 4 August 2016.
- ↑ متمم کوروین - ویکی‌پدیای انگلیسی
- ↑ Christensen, Hannah (April 2017). "The Corwin Amendment: The Last Last-Minute Attempt to Save the Union". The Gettysburg Compiler. Archived from the original on 7 November 2017. Retrieved November 2, 2017.
- ↑ "A proposed Thirteenth Amendment to prevent secession, 1861". The Gilder Lehrman Institue of American History. Retrieved November 2, 2017.
- ↑ Magness, Philip W. "Abraham Lincoln and the Corwin Amendment". US Economic & Political History. Archived from the original on 7 November 2017. Retrieved November 2, 2017.
- ↑ https://en.wikipedia.org/wiki/Thomas_DiLorenzo
- ↑ https://en.wikipedia.org/wiki/Donald_Livingston
- ↑ Wile, Anthony (June 3, 2013). "Thomas DiLorenzo: More on the Myth of Lincoln, Secession and the 'Civil War'". LewRockwell.com. Archived from the original on 7 November 2017. Retrieved November 2, 2017.
- ↑ Livingston, Donald (December 2015). "The Real Reason the South Seceded". Abbeville Institute. Archived from the original on 7 November 2017. Retrieved November 2, 2017.
- ↑ «انستیتوی ابی ویل - سرشماری سال ۱۸۶۰». بایگانی‌شده از اصلی در ۷ نوامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۳ نوامبر ۲۰۱۷.
- ↑ ایالت‌ها بر پایهٔ درآمد سرانه - ویکی انگلیسی
- ↑ ویکی‌پدیای انگلیسی، تالار تندیسها در کنگره
- ↑ ویکی انگلیسی
- ↑ ویکی انگلیسی
- ↑ کنده کاری بر روی کوه، ایالت جورجیا، ویکی انگلیسی
- ↑ سکهٔ یادبود - ویکی انگلیسی
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۷ نوامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱ نوامبر ۲۰۱۷.
- ↑ ویکی‌پدیای انگلیسی، استون مانتن
- Wikipedia contributors, "Confederate States of America," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Confederate_States_of_America&oldid=162627066 (accessed October 6, 2007).
- انحلالهای ۱۸۶۵ (میلادی) در آمریکای شمالی
- ایالات کنفدراسیون مؤتلفه آمریکا
- ایالات مؤتلفه آمریکا
- ایالت‌ها و قلمروهای بنیانگذاریشده در ۱۸۶۱ (میلادی)
- ایالت‌ها و قلمروهای منحلشده در ۱۸۶۵ (میلادی)
- برترپنداری نژاد سفید در ایالات متحده آمریکا
- برده‌داری در ایالات متحده آمریکا
- بنیانگذاریهای ۱۸۶۱ (میلادی) در ایالات مؤتلفه آمریکا
- بنیانگذاریهای ۱۸۶۱ (میلادی) در ایالات متحده آمریکا
- بنیانگذاریهای ۱۸۶۱ (میلادی)
- تاریخ اجتماعی ایالات متحده آمریکا
- تاریخ اجتماعی جنگ داخلی آمریکا
- تاریخ اقتصاد ایالات متحده آمریکا
- تاریخ ایالات متحده آمریکا
- تاریخ ایالت‌های جنوبی آمریکا
- تاریخ سیاسی جنگ داخلی آمریکا
- تجزیهطلبی در ایالات متحده آمریکا
- جمهوریهای پیشین
- جمهوریهای فدرال مشروطه
- فعالان طرفدار برده‌داری اهل ایالات متحده آمریکا
- کشورهای پیشین در آمریکای شمالی
- کشورهای غیررسمی پیشین
- کنفدراسیونهای پیشین
- نژادپرستی ضدسیاهپوستان در ایالات متحده