Louise Catherine Breslau
| Louise Catherine Breslau | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Jaiotzako izen-deiturak | Maria Luise Katharina Breslau |
| Jaiotza | Munich, 1856ko abenduaren 6a |
| Herrialdea |  Alemania  Suitza (1892 - |
| Bizilekua | Paris Neuilly-sur-Seine Munich Zürich |
| Heriotza | Parisko 16. barrutia, 1927ko maiatzaren 12a (70 urte) |
| Hobiratze lekua | Friedhof Baden (en)  |
| Familia | |
| Bikotekidea(k) | ikusi
|
| Haurrideak | ikusi
|
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Académie Julian (en) |
| Hizkuntzak | frantsesa alemana ingelesa italiera |
| Irakaslea(k) | Eduard Pfyffer (en) |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | margolaria |
| Lantokia(k) | Paris eta Zürich |
| Lan nabarmenak | ikusi
|
| Jasotako sariak | ikusi
|
| Genero artistikoa | erretratua izadi hila inpresionismoa |
  | |
 | |
Louise Catherine Breslau (Maria Luise Katharina Breslau) (Munich, 1856ko abenduaren 6an - Neuilly-sur-Seine, 1927ko maiatzaren 12a) suitzar nazionalizatutako margolari alemaniarra izan zen. Bere lana hil ondoren ahaztu egin zen neurri handi batean.
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Klase ertaineko familia dirudun batean hazi zen. Bere aita obstetra eta ginekologo errespetatua zen. Aitak obstetriziako eta ginekologiako irakasle eta mediku burua izateko lanpostua onartu zuenean Züricheko Unibertsitatean, Suitzara joan en familia osoa bizitzera, Louise-k bi urte zituela. Hamar urte zituela bere aita bat-batean hil zen eta Louise Konstantzako lakuaren inguruko komentu batera bidali zuten, bere asma kronikoa arintzeko asmoz. Han hasi zen margotzen ikasten.[1]
1874an, Kostantza lakuaren ingur hartan Eduard Pfyffer artista suitzarrarekin ikasten aritu ondoren, Louise Catherin Breslau konturatu zen herrialdea utzi behar zuela artea benetan ikasteko ametsa egia bihurtu nahi bazuen. Neskentzako eskolak ematen zituen leku bakarretako bat Pariseko Académie Julian zenez, bertan eman zuen izena eta hango irakasle entzutetsuen arreta eta bere ikaskide batzuen jeloskortasuna erakarri zituen (esate baterako, Maria Bashkirtseff ikaskidearena). Han ezagutu zuen Madeleine Zillhardt, 40 urtez bere musa eta bikotekidea izan zena.[2]
1879an, Pariseko Saloian agertu zen autorretratu batekin. Handik gutxira, jatorrizko izena aldatu zuen eta Louise Catherine deitua izaten hasi zen. Bere estudioa ireki zuen eta hainbat erakusketetan parte hartu zuen, aldizka sariak ere jasoz. 1892an New Yorken erakutsiko zuen bere lana.
Ohorezko Legioa jaso zuen hirugarren emakumea eta frantsesa ez zen lehenengoa bihurtu zen.[3]
Lana
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Bostetakoko tea (1883)
- Autorretratua (1886)
- Madeleine Zillhardten erretratua (1889)
- Meninak irakurtzen (1897)
- Jostunak (1899)
- Goizeko nagia (1900)
- Henry Davisonen erretratua (1903), d'Orsay Museoan
- Emakumea negarrez (1905), Luzernako Museoa[4]
Omenaldiak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Paris hiriko enparantza bati Place Louise-Catherine-Breslau-et-Madeleine-Zillhardt deitzen zaio Saint-Germain-des-Prés auzoan, Frantziako hiriburuko 6. barrutian[5].
- 1928an, bere bikotekide Madeleine Zillhardtek, Winnaretta Singer printzesak lagunduta, itsasontzi bat erosi zuen Salbazio Armadaren aterpea egiteko. OntziaLe Corbusierrek birgaitu zuen helburu horrekin eta "Louise-Catherine" izena eman zitzaion, margolariaren oroimenez. Parisko XIII. Barrutian kokatu zen itsasontzia eta 2018ko otsailean hondoratu zen Sena ibaiaren uholdeetan, birgaitzearen zain dago egun.[6]
Erakusketak eta atzera begirakoak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 1904: Georges Petit galeria, Paris. Mademoiselle Louise Breslau.
- 1921: Hector Brame galeria, Paris.
- 1926: Durand-Ruel galeria, Paris.
- 1928: Arte Ederretako Eskola Parisen.
- 1980-1981: Pastels et miniatures du XIX e siècle. Louvre Museoa, Paris.
- 1989: Les petites filles modernes . Orsay museoa, Paris.
- 2001-2002 : Louise Breslau. De l'impressionnisme aux années folles. Lausanako Arte Ederren Museoa.[7]
- 2005-2006 : Louise Breslau. Dans l'intimité du portrait. Dijon Arte Ederren Museoa.
- 2008: Amazonas del arte nuevo, Mapfre Fundazioa, Kultura Institutua, Madril. [8]
- 2012: Emakume artistak Belle-Epoque-n, Queensland Art Gallery, Brisbane (Australia).
- 2012 : 'Emakume modernoa: alabak eta maitaleak 1850 - 1918, Pariseko Musée d'Orsay-ko marrazkiak', Queensland Art Gallery (QAG).
- 2013an : Le portrait dans la collection de pastels du musée d'Orsay. Orsayren Museoa. Paris.
- 2017-2018: Her Paris, Emakume artistak inpresionismoaren garaian, Denver Art Museum.
- 2017-2018. L'art du pastel . Petit Palais, Paris Hiriko Arte Ederren Museoa.
- 2017-2018: Emakume artistak Parisen, 1850-1900, Denver, Denver Art Museum, 2017-10-22 - 2018.01.14.
- 2018: Emakume artistak Parisen, 1850-1900, Louisville, The Speed Art Museum, 2018.02.17 - 2018.05.13.
- 2018: Emakume artistak Parisen, 1850-1900, Williamstown, Clark Art Institute, 2018.06.09 - 2018.03.03.[9]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Ferrer Valero, Sandra. (2019-01-09). Una pintora alemana brillando en París, Louise Catherine Breslau (1856-1927). .
- ↑ Zimmerman, Bonnie (ed.). (2000). "Louise Catherine Breslau" In Encyclopedia of Lesbian Histories and Cultures. New York: Garland.
- ↑ Trasforini, Maria Antonietta. (2009). Bajo el signo de las artistas: Mujeres, profesiones de arte y modernidad. Valentzia: Publicacions de la Universitat de València; ISBN 978-8437073217..
- ↑ Luise Breslau Weinende Frau, 1905. Luzernako Arte Museoa.
- ↑ Parisko Udala: izena jartzeko arrazoiak. .
- ↑ Tucker, Ethan. (2018-03-16). Una profunda mirada hacia la obra de Le Corbusier que se hundió el mes pasado In Plataforma Arquitectura. .
- ↑ Les collections du département des arts graphiques - 2001 - 2002 Louise Breslau - De l'Impressionnisme aux années folles. .
- ↑ Amazonas del Arte Nuevo: Louise Breslau. Mapfre Fundazioa.
- ↑ Women Artists in Paris: Louise Breslau in The Clark. .
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q270629
Multimedia: Louise-Catherine Breslau / Q270629