Avaremo
Avaremo, avideco aŭ avareco estas ekstrema aŭ nesatigebla sopiro, precipe por riĉaĵo, statuso, kaj potenco.
Kiel malnova psikologia koncepto, avido estas ekstrema deziro akiri aŭ posedi pli ol oni bezonas. La grado de enpreskribeco estas rilatita al la malkapablo kontroli la reformulon de "deziro" post kiam dezirataj "bezonoj" estas eliminitaj. Erich Fromm priskribis avidecon kiel "senfundan fosaĵon kiu elĉerpas la personon en senfina laboro por kontentigi la bezonon sen iam atingado de kontento." Kutime tiu koncepto estas tipe uzata por kritiki tiujn kiuj serĉas troan mateririĉaĵon, kvankam ĝi povas validi por la bezono sentiĝi pli troe morala, sociema, populara aŭ alie pli bona ol iu alia.
La celo por avideco, kaj ĉiuj agoj asociitaj kun ĝi, estas eventuale senhavigi aliajn de eblaj rimedoj (eble, de baza supervivo kaj komforto) aŭ estontaj ŝancoj sekve, aŭ por malhelpi ilin de tie, tiel insida kaj tirana aŭ alie havi negativan konotacion. Alterne, la celo povis esti defendo aŭ kontraŭago de tiu danĝera, ebla intertraktado en aferoj de kritikinda agrableco. Sekvo de avida agado povas esti malkapablo daŭrigi iujn ajn en la kostoj aŭ ŝarĝoj asociitaj kun tio kiu estis aŭ estas akumulita, kaŭzante malantaŭon aŭ detruon, ĉu de memo aŭ pli ĝenerale. Tiel, la nivelo de "enpreskribo" de avideco apartenas al la kvanto de vanteco, malico aŭ ŝarĝo asociita kun ĝi.