Andrea Alciato
| Andreas Alciatus (1492-1550) | ||
|---|---|---|
.jpg) itala juristo kaj humanisto.
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 8-a de majo 1492 en Alzate Brianza, apud Milano  Italio
| |
| Morto | 12-a de januaro 1550 en Pavio, Italio
| |
| Etno | Italoj vd | |
| Lingvoj | renesanca latino • itala • latina • franca vd | |
| Ŝtataneco | vd | |
| Alma mater | Universitato de Pavio Universitato de Bolonjo Universitato de Ferrara Universitato de Bourges Universitato de Avinjono | |
| Profesio | ||
| Okupo | juristo universitata instruisto historiisto verkisto  vd
| |
| Aktiva dum | 1516–1550 vd | |
| Verkado | ||
| Verkoj | Emblemata vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Giovanni Andrea ALCIATO (1492-1550) estis itala memorlibristo, juristo, humanisto, helenisto, latinisto kaj profesoro pri Juro. Li renomiĝis pro sia erudicio, literaturo pri juro kaj lecionoj en pluraj eŭropaj universitatoj. Ĉar li vivis grandan parton de sia vivo en Francio, li estas rigardata kiel la fondinto de la franca skolo pri juraj homsciencoj, kies partianoj reagis kontraŭ la Komentistojn, havis ĝeneralan malŝaton pri la mezepoko kaj kredis ke nenio bona povas veni el ĝi.
Vivo
[redakti | redakti fonton]Li estis filo de riĉa komercisto Ambroĝo Alciati kaj Margherita Landriani. En Milano li ricevis sian bazan edukon ĉe la renoma humanisto Aulus Gianus Parrasius (1470-1522). Tie li ricevis lecionojn pri la greka ĉe Giovanni Lascaris (1445-1534). Ambaŭ profesoroj kaŭzis longedaŭran efikon sur lia kariero kiel advokato, juristo kaj universitata profesoro. Nuntempe lia famo sidas ĉefe sur lia invento de la renesanca emblemo.
Alĉiato ricevis altnivelan edukon en la Universitatoj de Pavio (1507-1510), Bolonjo (1511-1514) kaj post en Ferrara (1515-1516), kie li ricevis sian doktoriĝon pri civila kaj kanona juro en la 18-a de marto 1516. Li transloĝiĝis al Francio kaj tie li instruis en Avinjono kaj pli malfrue en Bourges, laŭ invito de Francisko la 1-a kiu vizitadis kelkajn el liaj lecionoj. Poste li reiris al Italio por instrui en la Universitatoj de Pavio (1533-1537), Bolonjo (1537-1542) kaj Universitato de Ferrara (1542-1546) laŭ invito de Herkulo la 2-a d'Este (1508-1559) kaj poste denove en Pavio inter 1546 kaj 1550.
En 1520 Alĉiato konatiĝis kun Bonifacius Amerbach (1495-1562) kiu konektis lin kun Desiderius Erasmus. En 1521 la papo Leono la 10-a (1475-1513) iĝis lin palatina grafo kaj la duko de Milano Francisko Sforza (1495-1535) indikis lin al la milana senato. En 1546 li rifuzis la kardinalecon donitan al li de la papo Paŭlo la 3-a (1468-1549) sed anstataŭe li akceptis la postenon kiel apostola protonotario. Li mortis en la 21-a de januaro 1550 kaj lia funebra monumento erektiĝis en la Preĝejo de Sankta Epifania, en Milano, sed en 1773 li estis translokita al la Universitato de Pavio kie ĝi restas ĝis la hodiaŭa tago.
Verkaro
[redakti | redakti fonton]- Paradoxorum ad Pratum libri VI: Dispunctionum libri IV ..., 1529
- Emblematum liber, 1531
- Libellus de ponderibus et mensuris: Item Budaei quaedam de ..., 1532
- Clarissimi Iureconsulti D. Andreae Alciati In Digestorvm sive Pandectarvm ..., 1537
- Ad rescripta principum Commentarii, 1537
- Parergon iuris libri tres ..., 1538
- Corpus iuris civilis, 1541 Iustinianus (Imperium Byzantinum, Imperator, I.),Gregor Haloander,Andrea Alciati
- Aureus Andreae Alciati ... praesumptionum tractatus, 1542
- In secundam Infortiati partem, de legatis, praeclarissima commentaria, 1559
- De formula Romani Imperii Libellus. Accesserunt ... Dantis Florentini De ..., 1559, Andrea Alciati, Dante Alighieri, Landulphus de Columna, Jordanus de Saxonia, Papa Pius II.
- D. Andreae Alciati... Lucubrationum in Ius Ciuile et Pontificium: Tomus ..., 1571
- De verborum significatione, 1572
- Tractatus de praesumptionibus, 1580, Andrea Alciati,Johannes Nicolaus
- Clementinae constitutiones, 1605 Bonifatius (Papa, VIII.),Andrea Alciati
- Emblemata, 1614
- Emblemata cum commentariis Claudii Minois...: Francisci Sanctii...& notis ..., 1621
- Rerum patriae Andreae Alciati ...: libri IIII. Ex M.S. Bibliothecae ..., 1625
- Contra vitam monasticam ad ... Bernardum Mattium epistola, 1695
-
De ponderibus et mensuris, 1532 -
In Digestorum titulos aliquot commentaria, 1560
Literaturo
[redakti | redakti fonton]- Alciato at Glasgow
- Universitato de Munkeno
- Universitato de Navaro
- Post-reformation Digital Library
- Encyclopedia of Italian Literary Studies: A-J, Gaetana Marrone
- Universitato de Mannheim
- Dizionario Biografico degli Italiani
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]- Gian Galeazzo Visconti (1351-1402)
- Jean Longueval la 1-a (1378-1415)
- Jean Longueval la 2-a (1420-1487)
- Δημήτριος Χαλκοκονδύλης (1423-1511)
- Giasone del Maino (1435-1519)
- Jean Longueval la 3-a (1438-1499)[1]
- Giovanni Lascaris (1445-1534)
- Alessandro Minuziano (1450-1532)
- Filippo Decio (1454-1535)
- Carlo Ruini (1456-1530)
- Ulrich Zasius (1461-1536)
- Paŭlo la 3-a (1468-1549)
- Aulo Giano Parrasio (1470-1522)
- Pier Paolo Parisio (1473-1545)
- Leono la 10-a (1475-1513)
- Giambattista Egnazio (1478-1553)
- Filippo Sauli (1493-1528) itala helenisto kaj latinisto[2]
- Bonifacius Amerbach (1495-1562)
- Gregor Meltzer (1501-1531)
- Georg Sabinus (1508-1560)
- Francesco Giulio Calvo da Menaggio (aktiva inter 1516-1548)[3]
- Francesco Alciati (1522-1580)
- Ugo Donelo (1527-1591)
- Claude Mignault (1536-1606)[4]
- Pierre de L'Estoile (1546-1611)
- Johannes Buchaerus (1548-1644)[5][6]
