Alanino

Alanino
Plata kemia strukturo de la Alanino
Tridimensia kemia strukturo de la Alanino
Alternativa(j) nomo(j)
2-Amino-propionata acido
Kemia formulo	C3H7NO2
CAS-numero-kodo	56-41-7
ChemSpider kodo	64234
PubChem-kodo	5950
Merck Index	15,197
Fizikaj proprecoj
Aspekto	blanka pulvoro
Molmaso	89.094 g·mol-1
Denseco	1.424g cm−3
Fandpunkto	258 °C
Bolpunkto	314.5 °C
Acideco (pKa)	4.08
Solvebleco	Akvo:166.5 g/L
Mortiga dozo (LD50)	3450 mg/kg (buŝe)
Sekurecaj Indikoj
Riskoj	R36/37/38
Sekureco	S24/25 S36 S26
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero Xi Irita
GHS etikedigo de kemiaĵoj
GHS Damaĝo-piktogramo
GHS Signalvorto	Averto
GHS Deklaroj pri damaĝoj	H315, H319, H335
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj	P261, P264, P271, P280, P302+352, P304+340, P305+351+338, P312, P321, P332+313, P337+313, P362, P403+233, P405, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo (25 °C kaj 100 kPa)

Struktura formulo

Alanino (simbolo Ala aŭ A) estas unu el la 20 plej kutimaj naturaj aminoacidoj. Ĝi estas hidrofoba, kun metil-grupo sur flanka ĉeno; ĝi estas la dua plej malgranda el la 20 aminoacidoj post la glicino. Alanino ne estas enda aminoacido. Ĝi estis unuafoje izolita en 1879.

L-alanino elformiĝas en la muskolaj ĉeloj el glutamato en la procezo, nomata kiel transaminacio. En la hepato, la alanino transformiĝas al piruvato. Poste, alanina aminotransferazo katalizas reakcion, en kiu la aminogrupo de la alanino transformiĝas al α-ketoglutarato.

Sintezo

• Produktado per bakteria amoniigo la piruvata acido:

${\mathsf {{\xrightarrow[{-\,H_{2}O}]{NH_{4}OH}}\,}}$

Eksteraj ligiloj

• http://www.compchemwiki.org/index.php?title=Alanine Arkivigite je 2006-10-02 per la retarkivo Wayback Machine
• http://www.chemie.fu-berlin.de/chemistry/bio/aminoacid/alanin_en.html Arkivigite je 2006-01-16 per la retarkivo Wayback Machine
• http://lb.chemie.uni-hamburg.de/static/data2/98_mlmhq2pw.html