zdobyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From z- +‎ dobyć.[1][2][3] First attested in the 16th century.[4][5] Compare Kashubian zdobëc and Slovincian zdôbëc.

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio 1; zdobyć:(file)
  • Audio 2; zdobyć się:(file)
  • Rhymes: -ɔbɘt͡ɕ
  • Syllabification: zdo‧być

Verb

[edit]

zdobyć pf (imperfective zdobywać)

  1. (transitive) to obtain, to acquire, to gain (to get after much striving)
    Synonyms: osiągnąć, pozyskać, uzyskać, zyskać
  2. (transitive) to obtain, to acquire, to gain (to ensure someone as an ally after much striving)
    Synonyms: pozyskać, zyskać
  3. (transitive) to gain, to acquire, to gain; to capture, to take, to win (to conquer and gain control of in fight)
    Synonym: wziąć
  4. (transitive) to conquer (with great effort to reach a place that is difficult to reach)
  5. (transitive) to take away (to deprive someone of something by force)
  6. (transitive) to score (to gain points in game or something similar)
  7. (transitive, obsolete) to stock up (to create a stockpile of something)
  8. (reflexive with się) to summon up, to muster (to accomplish something after much striving) [with na (+ accusative) ‘what’]
  9. (reflexive with się) to summon up, to muster (to gain something after much striving)
  10. (reflexive with się, obsolete) to be gained

Conjugation

[edit]
Conjugation of zdobyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zdobyć
future tense 1st zdobędę zdobędziemy
2nd zdobędziesz zdobędziecie
3rd zdobędzie zdobędą
impersonal zdobędzie się
past tense 1st zdobyłem,
-(e)m zdobył
zdobyłam,
-(e)m zdobyła
zdobyłom,
-(e)m zdobyło
zdobyliśmy,
-(e)śmy zdobyli
zdobyłyśmy,
-(e)śmy zdobyły
2nd zdobyłeś,
-(e)ś zdobył
zdobyłaś,
-(e)ś zdobyła
zdobyłoś,
-(e)ś zdobyło
zdobyliście,
-(e)ście zdobyli
zdobyłyście,
-(e)ście zdobyły
3rd zdobył zdobyła zdobyło zdobyli zdobyły
impersonal zdobyto
conditional 1st zdobyłbym,
bym zdobył
zdobyłabym,
bym zdobyła
zdobyłobym,
bym zdobyło
zdobylibyśmy,
byśmy zdobyli
zdobyłybyśmy,
byśmy zdobyły
2nd zdobyłbyś,
byś zdobył
zdobyłabyś,
byś zdobyła
zdobyłobyś,
byś zdobyło
zdobylibyście,
byście zdobyli
zdobyłybyście,
byście zdobyły
3rd zdobyłby,
by zdobył
zdobyłaby,
by zdobyła
zdobyłoby,
by zdobyło
zdobyliby,
by zdobyli
zdobyłyby,
by zdobyły
impersonal zdobyto by
imperative 1st niech zdobędę zdobądźmy
2nd zdobądź zdobądźcie
3rd niech zdobędzie niech zdobędą
passive adjectival participle zdobyty zdobyta zdobyte zdobyci zdobyte
anterior adverbial participle zdobywszy
verbal noun zdobycie

Derived terms

[edit]
verbs

References

[edit]
  1. ^ Boryś, Wiesław (2005) “zdobycz”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  2. ^ Mańczak, Witold (2017) “zdobycz”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  3. ^ Krystyna Długosz-Kurczabowa (2021) “być”, in Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, →ISBN
  4. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zdobyć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  5. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zdobyć się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading

[edit]