uitlenen

Dutch

Etymology

From uit +‎ lenen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

uitlenen

1. to lend out

Conjugation

Conjugation of uitlenen (weak, separable)
infinitive	uitlenen
past singular	leende uit
past participle	uitgeleend
infinitive	uitlenen
gerund	uitlenen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	leen uit	leende uit	uitleen	uitleende
2nd person sing. (jij)	leent uit, leen uit2	leende uit	uitleent	uitleende
2nd person sing. (u)	leent uit	leende uit	uitleent	uitleende
2nd person sing. (gij)	leent uit	leende uit	uitleent	uitleende
3rd person singular	leent uit	leende uit	uitleent	uitleende
plural	lenen uit	leenden uit	uitlenen	uitleenden
subjunctive sing.1	lene uit	leende uit	uitlene	uitleende
subjunctive plur.1	lenen uit	leenden uit	uitlenen	uitleenden
imperative sing.	leen uit
imperative plur.1	leent uit
participles	uitlenend	uitgeleend
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• lenen uit