getrouw
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From Middle Dutch getrouwe, from Old Dutch gitriuwi.
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]getrouw (comparative getrouwer, superlative getrouwst)
Declension
[edit]| Declension of getrouw | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | getrouw | |||
| inflected | getrouwe | |||
| comparative | getrouwer | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | getrouw | getrouwer | het getrouwst het getrouwste | |
| indefinite | m./f. sing. | getrouwe | getrouwere | getrouwste |
| n. sing. | getrouw | getrouwer | getrouwste | |
| plural | getrouwe | getrouwere | getrouwste | |
| definite | getrouwe | getrouwere | getrouwste | |
| partitive | getrouws | getrouwers | — | |
Derived terms
[edit]Descendants
[edit]- Negerhollands: getrouw