Orta

See also: orta and orta-

English

Etymology

Borrowed from Catalan, Galician and Portuguese Orta, a topographic surname from horta (“kitchen garden”).

Proper noun

Orta (plural Ortas)

1. A surname.

Statistics

• According to the 2010 United States Census, Orta is the 4535^th most common surname in the United States, belonging to 7820 individuals. Orta is most common among Hispanic/Latino (89.86%) individuals.

Further reading

• Hanks, Patrick, editor (2003), “Orta”, in Dictionary of American Family Names, volume 3, New York: Oxford University Press, →ISBN.

Anagrams

• -ator, Rato, rato, aort-, oart, Rota, taro, RATO, Roat, Taro, rota

Turkish

Orta ilçesi

Etymology

From orta

Proper noun

Orta

1. A town and district in Çankırı province, Turkey

Declension

    declension of Orta

	singular	plural
nominative	Orta	Ortalar / Orta'lar
accusative	Orta'yı	Ortaları / Orta'ları
dative	Orta'ya	Ortalara / Orta'lara
locative	Orta'da	Ortalarda / Orta'larda
ablative	Orta'dan	Ortalardan / Orta'lardan
genitive	Orta'nın	Ortaların / Orta'ların

    possessive of Orta

	singular	plural
benim (my)	Orta'm	Ortalarım / Orta'larım
senin (your)	Orta'n	Ortaların / Orta'ların
onun (his/her/its)	Orta'sı	Ortaları / Orta'ları
bizim (our)	Orta'mız	Ortalarımız / Orta'larımız
sizin (your)	Orta'nız	Ortalarınız / Orta'larınız
onların (their)	Orta'sı / Ortaları / Orta'ları	Ortaları / Orta'ları

Derived terms

• Ortalı