ἐπίσκοπος
Appearance
See also: επίσκοπος
Ancient Greek
[edit]Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /e.pís.ko.pos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /eˈpis.ko.pos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /eˈpis.ko.pos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /eˈpis.ko.pos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /eˈpis.ko.pos/
Etymology 1
[edit]From ἐπι- (epi-, “upon”) + σκοπός (skopós, “watcher, lookout, guardian”).
Noun
[edit]ἐπίσκοπος • (epískopos) m (genitive ἐπισκόπου); second declension
- watcher, guardian
- scout, watch
- overseer, supervisor, inspector
- (Christianity) an ecclesiastical superintendent, bishop
Inflection
[edit]Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ ἐπῐ́σκοπος ho epĭ́skopos |
τὼ ἐπῐσκόπω tṑ epĭskópō |
οἱ ἐπῐ́σκοποι hoi epĭ́skopoi | ||||||||||
Genitive | τοῦ ἐπῐσκόπου toû epĭskópou |
τοῖν ἐπῐσκόποιν toîn epĭskópoin |
τῶν ἐπῐσκόπων tôn epĭskópōn | ||||||||||
Dative | τῷ ἐπῐσκόπῳ tôi epĭskópōi |
τοῖν ἐπῐσκόποιν toîn epĭskópoin |
τοῖς ἐπῐσκόποις toîs epĭskópois | ||||||||||
Accusative | τὸν ἐπῐ́σκοπον tòn epĭ́skopon |
τὼ ἐπῐσκόπω tṑ epĭskópō |
τοὺς ἐπῐσκόπους toùs epĭskópous | ||||||||||
Vocative | ἐπῐ́σκοπε epĭ́skope |
ἐπῐσκόπω epĭskópō |
ἐπῐ́σκοποι epĭ́skopoi | ||||||||||
Notes: |
|
Descendants
[edit]- Greek: επίσκοπος (epískopos)
- → Ottoman Turkish: پسقپوس (piskopos), փիսգօփօս (piskopos) — Armeno-Turkish
- Turkish: piskopos
- → Romanian: episcop
- → Ottoman Turkish: پسقپوس (piskopos), փիսգօփօս (piskopos) — Armeno-Turkish
- → Aghwan: 𐔼𐕚𐕄𐔰𐕗𐕒𐕚 (isḳaṗos)
- → Arabic: أسقف (osqof) (see there for further descendants)
- → Aramaic: אפיסקופא
- Classical Syriac: ܐܦܝܣܩܘܦܐ
- → Bulgarian: епископ (episkop)
- → Coptic: ⲉⲡⲓⲥⲕⲟⲡⲟⲥ (episkopos) (see there for further descendants)
- → Georgian: ეპისკოპოსი (eṗisḳoṗosi), ეპისკოპოზი (eṗisḳoṗozi)
- → Gothic: 𐌰𐌹𐍀𐌹𐍃𐌺𐌰𐌿𐍀𐌿𐍃 (aipiskaupus)
- → Latin: episcopus, *ebiscopus, *biscopus, *biscopo (see there for further descendants)
- → Macedonian: епископ (episkop)
- → Middle Persian: *uskōpā
- Persian: سکوبا (sokubâ)
- → Old Armenian: եպիսկոպոս (episkopos) (see there for further descendants)
- → Old Church Slavonic: ѥпискоупъ (jepiskupŭ)
- → Old East Slavic: епископъ (jepiskopŭ), епискꙋпъ (jepiskupŭ), ѥпископъ (jepiskopŭ)
- → Old Novgorodian: ѥпископъ (jepiskopŭ)
- → Serbo-Croatian:
Etymology 2
[edit]From ἐπι- (epi-, “upon”) + σκοπός (skopós, “aim, target”).
Adjective
[edit]ἐπίσκοπος • (epískopos) m or f (neuter ἐπίσκοπον); second declension
- hitting the mark, target
- successful
Inflection
[edit]Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ἐπῐ́σκοπος epĭ́skopos |
ἐπῐ́σκοπον epĭ́skopon |
ἐπῐσκόπω epĭskópō |
ἐπῐσκόπω epĭskópō |
ἐπῐ́σκοποι epĭ́skopoi |
ἐπῐ́σκοπᾰ epĭ́skopă | ||||||||
Genitive | ἐπῐσκόπου epĭskópou |
ἐπῐσκόπου epĭskópou |
ἐπῐσκόποιν epĭskópoin |
ἐπῐσκόποιν epĭskópoin |
ἐπῐσκόπων epĭskópōn |
ἐπῐσκόπων epĭskópōn | ||||||||
Dative | ἐπῐσκόπῳ epĭskópōi |
ἐπῐσκόπῳ epĭskópōi |
ἐπῐσκόποιν epĭskópoin |
ἐπῐσκόποιν epĭskópoin |
ἐπῐσκόποις epĭskópois |
ἐπῐσκόποις epĭskópois | ||||||||
Accusative | ἐπῐ́σκοπον epĭ́skopon |
ἐπῐ́σκοπον epĭ́skopon |
ἐπῐσκόπω epĭskópō |
ἐπῐσκόπω epĭskópō |
ἐπῐσκόπους epĭskópous |
ἐπῐ́σκοπᾰ epĭ́skopă | ||||||||
Vocative | ἐπῐ́σκοπε epĭ́skope |
ἐπῐ́σκοπον epĭ́skopon |
ἐπῐσκόπω epĭskópō |
ἐπῐσκόπω epĭskópō |
ἐπῐ́σκοποι epĭ́skopoi |
ἐπῐ́σκοπᾰ epĭ́skopă | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἐπῐσκόπως epĭskópōs |
ἐπῐσκοπώτερος epĭskopṓteros |
ἐπῐσκοπώτᾰτος epĭskopṓtătos | ||||||||||||
Notes: |
|
Further reading
[edit]- “ἐπίσκοπος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “ἐπίσκοπος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- “ἐπίσκοπος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- ἐπίσκοπος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- ἐπίσκοπος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “ἐπίσκοπος”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- G1985 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
Categories:
- Ancient Greek 4-syllable words
- Ancient Greek terms with IPA pronunciation
- Ancient Greek terms derived from Proto-Indo-European
- Ancient Greek terms derived from the Proto-Indo-European root *speḱ-
- Ancient Greek terms prefixed with ἐπι-
- Ancient Greek lemmas
- Ancient Greek nouns
- Ancient Greek proparoxytone terms
- Ancient Greek masculine nouns
- Ancient Greek second-declension nouns
- Ancient Greek masculine nouns in the second declension
- grc:Christianity
- Ancient Greek adjectives
- grc:Occupations