คน

See also: ค้น, คัน, คั้น, and คืน

Northern Thai

Noun

คน • (khon)

1. Alternative spelling of ᨤᩫ᩠ᨶ (“person”)
   • 2017, Wycliffe Bible Translators, พระคริสตธรรมคัมภีร์, →ISBN, Matthew i.21, page 4:

     มารีย์จะเกิดลูกป้อจาย เมื่อเกิดมาแล้วหื้อตั้งจื้อว่า ‘เยซู’ ย้อนว่าต้านจะจ้วยคนของต้านหื้อรอดป๊นบาปโต้ษ

     maa-rii cà kə̀ət lûuk pɔ̂ɔ-caai. mʉ̂ʉa kəət maa lɛ́ɛo, hʉ̂ʉ tâŋ cʉ̂ʉ wâa 'yeesuu' yɔ̂ɔn wâa tâan cà cûuai khon khɔ̂ɔŋ tâan hʉ̂ʉ rɔ̂ɔt pón bàap tôot

     Mary shall give birth to a male child. Once he has been born, you shall give him 'Jesus' as his name for the reason that it is he who shall help his people to escape from their sins.

Thai

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		คน g n
Romanization	Paiboon	kon
	Royal Institute	khon
(standard) IPA(key)		/kʰon˧/(R)
Homophones edit		คนธ์ คล

Etymology 1

From Proto-Tai *ɢwɯnᴬ (“human being; person”). Cognate with Northern Thai ᨤᩫ᩠ᨶ, Lao ຄົນ (khon), Lü ᦅᦳᧃ (kun), Shan ၵူၼ်း (kúun), Tai Nüa ᥐᥨᥢᥰ (kön), Tai Dam ꪶꪁꪙ, Ahom 𑜀𑜤𑜃𑜫 (kun), Bouyei wenz, Zhuang vunz, Zuojiang Zhuang koenz.

Alternative forms

• ฅน (kon) — (intentionally) misspelled

Noun

คน • (kon) (classifier คน or หัว or ราย or นาย or ท่าน)

1. person; people; human being.

   คนไทย

   kon tai

   Thai people.

Derived terms

• คนกลาง (kon-glaang)
• คนเก่าคนแก่
• คนไข้ (kon-kâi)
• คนไข้นอก
• คนไข้ใน
• คนจร
• คนจริง
• คนใช้ (kon-chái)
• คนดิบ
• คนดี
• คนดีผีคุ้ม
• คนต้องขัง
• คนทรง (kon-song)
• คนนอก
• คนใน
• คนพรรค์นั้น
• คนเมือง
• คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ
• คนร้าย (kon-ráai)
• คนร้ายตายขุม
• คนไร้ความสามารถ (kon-rái-kwaam-sǎa-mâat)
• คนละไม้คนละมือ
• คนสวน (kon-sǔuan)
• คนสาบสูญ
• คนสุก
• คนเสมือนไร้ความสามารถ (kon-sà-mʉ̌ʉan-rái-kwaam-sǎa-mâat)
• คนโสด
• คนโอบ

 

See also

• มนุษย์ (má-nút)

 

Classifier

คน • (kon)

1. Classifier for most human beings. ⇒ all nouns using this classifier

See also

• ท่าน (tâan)

Etymology 2

Cognate with Lao ຄົນ (khon), Lü ᦆᦳᧃᧉ (xun²), Tai Dam ꪶꪁꪙ, Shan ၶူၼ်ႉ (khṵ̂un), Ahom 𑜁𑜤𑜃𑜫 (khun). Compare Proto-Hlai *ɦunɦ (“to stir”).

Verb

คน • (kon) (abstract noun การคน)

1. to stir; to scramble; to mix.