πρόκληση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πρόκληση	οι	προκλήσεις
γενική	της	πρόκλησης*	των	προκλήσεων
αιτιατική	την	πρόκληση	τις	προκλήσεις
κλητική		πρόκληση		προκλήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, προκλήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

πρόκληση < αρχαία ελληνική πρόκλησις < προκαλῶ

πρόκληση θηλυκό

η ενέργεια του προκαλώ, η δημιουργία
η πρόκληση επεισοδίων
η ενέργεια με την οποία προκαλώ κάποιον σε αντιπαράθεση
το κάλεσμα προς την αντιμετώπιση δύσκολου προβλήματος ή την επίτευξη (μεγάλου) στόχου, και κατ' επέκταση το ίδιο το πρόβλημα ή ο στόχος
προκλητική ενέργεια ή πράγμα
αυτό το παγωτό είναι μια σκέτη πρόκληση

νέα πρόκληση: παραβίαση του εθνικού εναέριου χώρου από πολεμικά αεροπλάνα
(δίκαιο) το δικόγραφο με το οποίο καλείται ο αντίδικος να εγείρει αγωγή

πρόκληση