Μετάβαση στο περιεχόμενο

Opel Astra

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Opel Astra
Opel Astra Hybrid του 2021
Σύνοψη
Κατασκευαστής Opel
Μητρική εταιρεία General Motors (μέχρι τον Μάρτιο του 2017)
Groupe PSA (2017 — 2020)
Stellantis (Ιανουάριος 2021 — σήμερα)
Εναλλακτική ονομασίαVauxhall Astra
Chevrolet Astra
Holden Astra
Saturn Astra
ΠαραγωγήΙούλιος 1991 — σήμερα
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜικρομεσαίο αυτοκίνητο
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοOpel Kadett
Opel Calibra (για την έκδοση coupé)

Το Opel Astra είναι οικογενειακό αυτοκίνητο, της μικρομεσαίας κατηγορίας C, που παράγεται από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Opel, από τον Ιούλιο του 1991 σε πολλές γενιές. Η δεξιοτίμονη εκδοχή του, κυκλοφορεί ως Vauxhall Astra ειδικά στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Την εποχή που η Opel ήταν θυγατρική της General Motors, το μοντέλο κυκλοφορούσε και υπό άλλες θυγατρικές εταιρείες του ομίλου. Για την ακρίβεια, έφερε το σήμα της Opel στην ηπειρωτική Ευρώπη, στην Ιρλανδία, στη Μέση Ανατολή, στην Ινδία, στην Ιαπωνία, στη Νότια Αφρική και στα κράτη της Βόρειας Αφρικής, το σήμα της Vauxhall στο Ηνωμένο Βασίλειο, το σήμα της Holden στην Αυστραλία και στη Νέα Ζηλανδία (όπου διακόπηκε το 2009, επανήλθε για λίγο το 2012 και για πρώτη φορά με το σήμα της Opel,[1] αλλά διακόπηκε πάλι όταν η Opel αποσύρθηκε από τα κράτη αυτά 1 χρόνο μετά, λόγω χαμηλών πωλήσεων[2]) και το σήμα της Chevrolet στη Λατινική Αμερική. Στη Ρωσία πωλείται με το σήμα της Opel, αλλά το διάστημα 2004 - 2008 η δεύτερη γενιά του διατέθηκε (παράλληλα με την τρίτη γενιά του Astra) και με το σήμα της Chevrolet, ως Chevrolet Viva. Επίσης, από τα μέσα του 2007 έως το 2009, το Opel Astra εξαγόταν στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά, όπου και επωλείτο από τις αντιπροσωπείες της Saturn, ως Saturn Astra. Στην Κίνα διατέθηκε από το 2010 έως το 2015 με το σήμα της Buick ως η πρώτη γενιά του Buick Excelle XT.

To Astra αυτή τη στιγμή κατασκευάζεται σε Γερμανία, Βέλγιο, Ηνωμένο Βασίλειο, Βραζιλία, Νότια Αφρική, Ινδία και Ρωσία, ενώ kits του αυτοκινήτου συναρμολογούνται και σε πολλές ακόμη χώρες διεθνώς. Οι κυριότεροι ανταγωνιστές του είναι το Volkswagen Golf και το Ford Focus.

Από το 1991 έως σήμερα, έχουν υπάρξει 6 γενιές του αυτοκινήτου, με την πρόσφατη γενιά του να παρουσιάζεται τον Ιούλιο του 2021, για τη σεζόν (model year) του 2022. Ακολουθώντας την παράδοση της Opel, στην ονομασία τους χρησιμοποιούνται διαδοχικά γράμματα του λατινικού αλφαβήτου. Η επίσημη ονοματοδοσία της Opel για το Astra αποτελεί συνέχεια της ονοματοδοσίας του προηγούμενου μοντέλου, Opel Kadett, ονομάζοντας έτσι την πρώτη γενιά του αυτοκινήτου Astra F (το τελευταίο Opel Kadett ήταν το Kadett E). Μία δεύτερη ταυτόχρονη ονοματοδοσία που είχε ακολουθήσει στο παρελθόν η τότε μητρική General Motors για το ίδιο μοντέλο, ονόμαζε την πρώτη γενιά Astra A, υιοθετώντας την άποψη ότι πρόκειται για εντελώς ξεχωριστό μοντέλο. Τα μοντέλα που πωλούνται με άλλα εταιρικά σήματα, ακολουθούν διαφορετικές ονοματολογίες.

Opel Astra F/A
Σύνοψη
Εναλλακτική ονομασίαChevrolet Astra
Holden TR Astra
Vauxhall Astra
ΠαραγωγήΙούλιος 1991 — Μάρτιος 1998
1998 — 2002 αποκλειστικά στην Πολωνία, ως Astra Classic I
Αμάξωμα και σασί
Αμάξωμα3-πορτο hatchback
4-πορτο sedan
5-πορτο hatchback
5-πορτο station wagon
2-πορτο convertible
ΠλατφόρμαGM T-body
Σχετική εξέλιξηOpel Vectra A
Σύστημα κίνησης
ΚινητήραςΒενζίνη:
1.4 λίτρα 8V / 16V
1.6 λίτρα 8V / 16V
1.8 λίτρα 8V / 16V
2.0 λίτρα 8V / 16V
2.0 λίτρα 16V Turbo
Ντίζελ:
1.7 λίτρα 8V
Όλοι 4-κύλινδροι σε σειρά (I4)
Μετάδοση5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο (μόνο στον κινητήρα C20LET)
4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Χωρητικότητα καυσίμου52 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.515 χιλιοστά
Μήκος4.051 - 4.278 χιλιοστά
Πλάτος1.688 - 1.696 χιλιοστά
Ύψος1.410 - 1.475 χιλιοστά
Κενό Βάρος933 - 1.615 κιλά

Το Astra F παρουσιάστηκε στο Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης τον Σεπτέμβριο του 1991 και διατηρήθηκε στην παραγωγή από τον Ιούλιο του 1991 έως τον Μάρτιο του 1998, αν και ειδικά η έκδοση καμπριολέ παρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 1993 και διατηρήθηκε έως τον Ιανουάριο του 2000. Ήταν ο διάδοχος του Opel Kadett και για πρώτη φορά υιοθετήθηκε από την Opel η ονομασία Astra, η οποία χρησιμοποιούνταν ήδη από την Vauxhall (που είναι η δίδυμη δεξιοτίμονη εταιρεία της Opel στο Ηνωμένο Βασίλειο) για τα μοντέλα Kadett D και Kadett E.

Το σαλόνι ενός Opel Astra Caravan (station wagon) 1.7 TDS Club του 1993 - 1994 με αερόσακο οδηγού.

Από την παρουσίασή του του και για λιγότερο από 1 έτος, το αρχικό Astra κυκλοφόρησε σε εκδόσεις 3-πορτο hatchback και 5-πορτο hatchback, ενώ τον Μάιο του 1992 προστέθηκαν το 4-πορτο σεντάν και το 5-πορτο station wagon, γνωστό ως Opel Astra Caravan. Τον Αύγουστο του 1993 προστέθηκε και μία 2-πορτη έκδοση καμπριολέ, που είχε σχεδιαστεί και κατασκευαζόταν από τον οίκο Μπερτόνε. Όλοι οι κινητήρες του, ήταν από την Opel, με μοναδική εξαίρεση τον κινητήρα ντίζελ 1.7 TDS, κυβισμού 1.686 cm³ και ισχύος 60 kW (82 PS) στις 4.400 στροφές το λεπτό (Ιανουάριος 1993 έως Φεβρουάριος 1998), ο οποίος είχε προέλθει από την Isuzu.

Ειδικότερα στη Νότια Αφρική, το όνομα Kadett διατηρήθηκε για την hatchback έκδοση του Astra έως το 1999 και παράλληλα εμφανίστηκε και μια έκδοση 2.0 λίτρων με τούρμπο (200 TS) από την DELTA MOTORS, μοναδική στην αγορά, φορώντας τον κινητήρα (C20LET - 204 ίππων) και το 6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο (F28, με επιλογή μπλοκέ διαφορικού) των Calibra / Vectra Turbo. Οι εκδόσεις sedan και station wagon πωλούνταν με την ονομασία Astra. Παραδόξως, το Kadett και το Astra κέρδισαν τον τίτλο του «Αυτοκινήτου της Χρονιάς» στη Νότια Αφρική για δύο συνεχόμενα έτη, 1992 και 1993, μολονότι επρόκειτο για δύο εκδοχές αμαξώματος του ίδιου αυτοκινήτου.

Opel Astra F της Ελληνικής Αστυνομίας μπροστά από το Καλλιμάρμαρο.

Το Astra ήταν διαθέσιμο και στην Αυστραλασία, φέροντας το σήμα της Holden, πρώτα στη Νέα Ζηλανδία (από το 1995) και κατόπιν στην Αυστραλία (από το 1996). Τα πρώτα μοντέλα ήταν απευθείας δεξιοτίμονες εισαγωγές από το Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ όσα διατέθηκαν μεταγενέστερα, κατασκευάζονταν στο Βέλγιο. Αντιθέτως, το αρχικό Holden Astra, που ξεκίνησε να πωλείται στην Αυστραλία στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ήταν ένα Nissan Pulsar με αλλαγμένο το εταιρικό σήμα.

Ενεργητική και παθητική ασφάλεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το σαλόνι ενός Opel Astra F της σεζόν του 1994 με αερόσακο οδηγού.

Από την έναρξη της παραγωγής, το μοντέλο προσέφερε έξτρα Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (ABS), με επιπλέον κόστος, ενώ από τη σεζόν (model year) του 1996, έγινε στάνταρ σε όλες τις εκδόσεις. Από το 1992, άρχισε να προσφέρει έξτρα αερόσακο οδηγού, με πρόσθετη χρέωση. Τον Αύγουστο του 1994, με την έναρξη της σεζόν του 1995,[3] το μοντέλο υπέστη μικρή αισθητική ανανέωση, σε συνδυασμό και με τεχνολογικές βελτιώσεις, ενώ στην αγορά της Γερμανίας εξοπλίστηκε με στάνταρ 2 αερόσακους (όγκου 67 λίτρων του οδηγού και 120 λίτρων του συνοδηγού) σε όλα τα μοντέλα. Ωστόσο, ο αερόσακος συνοδηγού ήταν τα πρώτα χρόνια έξτρα σε κάποιες άλλες αγορές.

Μετά το 1995 το Astra F κυκλοφορούσε με τον ανανεωμένο κινητήρα της Opel, υπό το όνομα Ecotec. Το κορυφαίο μοντέλο στην παλέτα της πρώτης γενιάς ήταν το Astra GSi 16V (GSi = Grand Sport injection), ένα 2-λιτρο 16-βάλβιδο βενζινοκίνητο μοντέλο με 150 ίππους (με τον κινητήρα C20XE) πριν την ανανέωση, διαθέσιμο μόνο στην 3-πορτη έκδοση. Επίσης υπήρχε η 8-βάλβιδη έκδοση που έφερε τον 2-λιτρο κινητήρα C20NE, ενώ σε κάποιες αγορές υπήρχε για λίγο και ως GSi 1.8 16V, έχοντας τον κινητήρα C18XE με 125 ίππους. Το GSi ανανεώθηκε το δεύτερο μισό του 1994, με έναν χαμηλότερης ισχύος (136 ίπποι), αλλά πιο σύγχρονο κινητήρα Ecotec (X20XEV), χωρίς όμως να έχει τους προφυλακτήρες και τα σπόιλερ του GSi πριν την ανανέωση, ενώ στη συνέχεια ονομάστηκε Sport.

Astra G
Opel Astra G
Σύνοψη
Εναλλακτική ονομασίαChevrolet Astra
Vauxhall Astra
Holden Astra
Chevrolet Viva
ΠαραγωγήΦεβρουάριος 1998 — 2009 (Opel στην Ευρώπη)
1998 — 2011 (Chevrolet στη Βραζιλία)
Αμάξωμα και σασί
Αμάξωμα3-πορτο hatchback
4-πορτο sedan
5-πορτο hatchback
5-πορτο station wagon
2-πορτο convertible
2-πορτο coupé
3-πορτο panel van
ΠλατφόρμαGM T-body
Σχετική εξέλιξηOpel Zafira A
Σύστημα κίνησης
ΚινητήραςΒενζίνη:
1.2 λίτρα
1.4 λίτρα
1.6 λίτρα
1.8 λίτρα
2.0 λίτρα
2.0 λίτρα turbo
2.2 λίτρα
2.4 λίτρα
Ντίζελ:
1.7 λίτρα TD 8V
1.7 λίτρα DTi 16V
2.0 λίτρα Di 16V
2.0 λίτρα DTi 16V
2.2 λίτρα DTi 16V
Βενζίνη και αλκοόλη:
2.0 λίτρα Flexpower (Βραζιλία)
Όλοι 4-κύλινδροι σε σειρά (I4)
Μετάδοση5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
5-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Χωρητικότητα καυσίμου52 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.606 χιλιοστά
Station wagon: 2.611 χιλιοστά
ΜήκοςHatchback: 4.110 χιλιοστά
Sedan: 4.252 χιλιοστά
Station wagon: 4.288 χιλιοστά
Convertible: 4.267 χιλιοστά
Πλάτος1.709 χιλιοστά
Ύψος1.425 χιλιοστά
Convertible: 1.390 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.070 - 1.400 κιλά
Το σαλόνι ενός Opel Astra G Cabrio.

Το Astra G παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης τον Σεπτέμβριο του 1997 και μπήκε στην παραγωγή τον Φεβρουάριο του 1998. Παρουσιάστηκε στην Ευρώπη τον Μάρτιο του 1998 και παρήχθη έως και τον Δεκέμβριο του 2005. Στη συνέχεια κατασκευάστηκε στην Πολωνία, από το 2003 έως το 2009, ως Astra Classic II, το οποίο διατέθηκε τότε στην Κεντρική και στην Ανατολική Ευρώπη. Η δεύτερη γενιά του μοντέλου κυκλοφόρησε σε εκδόσεις 3-πορτο hatchback, 4-πορτο sedan, 5-πορτο hatchback και 5-πορτο station wagon, ενώ προσφέρθηκε και μια επαγγελματική εκδοχή panel van (εκτός Γερμανίας) σε λίγα αντίτυπα. Υπήρξαν και δύο ειδικές εκδόσεις, το Astra Coupé και το Astra Cabrio, και οι δυο σχεδιασμένες από τον οίκο Μπερτόνε.

Η μεγαλύτερη καινοτομία σε αυτή τη γενιά του Astra, ήταν η χρήση και ενός κινητήρα φυσικού αερίου. Οι αναρτήσεις του σχεδιάστηκαν από τη Lotus, ενώ η πλατφόρμα του αποτέλεσε τη βάση για το 7-θέσιο πολυμορφικό Opel Zafira.

Η δεύτερη γενιά του Opel Astra έφερε ως στάνταρ υδραυλικό τιμόνι, ακινητοποιητή αυτοκινήτου (immobilizer), Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (ABS) και 4 αερόσακους (σε μερικές εξαγωγικές αγορές, τα πρώτα χρόνια, μόνο οι 2 μπροστινοί ήταν στάνταρ, ενώ οι 2 πλευρικοί ήταν έξτρα).

Στάνταρ ή προαιρετικά, αναλόγως με την έκδοση, ήταν κλιματισμός, ηλεκτρικά μπροστινά παράθυρα, ηλεκτρικά ρυθμιζόμενοι καθρέφτες, ράδιο-CD, κεντρικό κλείδωμα με έλεγχο από απόσταση, μπροστινοί προβολείς με φώτα xenon και οθόνη με πολλαπλές πληροφορίες.

Με έξτρα χρέωση, μπορούσε να εξοπλιστεί και με αυτόματα ρυθμιζόμενο κλιματισμό, σύστημα δορυφορικής πλοήγησης, Σύστημα Ελέγχου Πρόσφυσης (traction control system) και ηλεκτρονικά ελεγχόμενο 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο.

Το Astra G ήταν, επίσης, και το πρώτο Opel που έφερε 12-ετή εγγύηση κατά της σκουριάς.

Παράλληλες εκδόσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Ηνωμένο Βασίλειο διατέθηκε με το σήμα της Vauxhall ως Vauxhall Astra. Επίσης, στην Αυστραλία και στη Νέα Ζηλανδία, πωλήθηκε από την Holden, ως Holden Astra Classic, και τελικώς αντικαταστάθηκε το 2006 από το Holden Viva.

Το Astra G παρήχθη και στη Βραζιλία, ως Chevrolet Astra. Το 2003, υπέστη ανανέωση και διατέθηκε στη Βραζιλία, στην Αργεντινή, στο Μεξικό και άλλες αγορές της Λατινικής Αμερικής έως το 2011. Ο κινητήρας 2.0 λίτρων I4 (4-κύλινδρος σε σειρά) 8-βάλβιδος του βραζιλιάνικου Astra, φέρει τεχνολογία «flexpower», η οποία επιτρέπει την κατανάλωση τόσο βενζίνης όσο και βιοκαυσίμου (αλκοόλης), λόγω της απήχησης της αλκοόλης ως καύσιμο στη χώρα αυτή. Αποδίδει ισχύ 128 hp με βενζίνη και 140 hp με αλκοόλη, με τη μέγιστη ισχύ πάντα στις 5.200 στροφές το λεπτό.

Μια εκδοχή ταξί του βραζιλιάνικου Astra με κινητήρα βενζίνης 2.0 λίτρων πωλήθηκε στη Χιλή ως Chevrolet Urban.

Chevrolet Viva σε φωτογραφία του 2006

Τον Σεπτέμβριο του 2004, η κοινοπραξία General Motors-AvtoVAZ εισήγαγε εκ νέου στην παραγωγή την 4-πορτη εκδοχή του Astra G και την παρουσίασε στη Ρωσία ως Chevrolet Viva. Στη χώρα αυτή διατέθηκε αποκλειστικά από τις αντιπροσωπείες της Chevrolet, ενώ ταυτόχρονα οι έμποροι της Opel συνέχιζαν να πωλούν το νεότερο Opel Astra Η του 2003. Ωστόσο, το Chevrolet Viva σημείωσε εξ αρχής πολύ χαμηλές πωλήσεις, καθώς προσφέρθηκε μόνο με έναν κινητήρα, τον 1.8 λίτρων βενζίνης, και σε υψηλό επίπεδο εξοπλισμού, με συνέπεια την πολύ υψηλή τιμή πώλησης για την κατηγορία του. Το αποτέλεσμα ήταν να καταφέρει ετήσιες πωλήσεις λιγότερες από 1.000 αντίτυπα και ειδικότερα το 2007 μόλις 801 αντίτυπα, νούμερα καταστροφικά για ένα πρότζεκτ που κόστισε 340 εκατομμύρια δολάρια με την τότε ισοτιμία. Μάλιστα ήδη από το καλοκαίρι του 2005 άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες για οριστική διακοπή του Viva και τελικώς αυτό έγινε τον Μάρτιο του 2008.

Opel Astra H/C
Opel Astra Η GTC
Opel Astra Η sedan 1.6 Ecotec
Σύνοψη
Εναλλακτική ονομασίαChevrolet Astra
Holden Astra
Saturn Astra
Vauxhall Astra
Παραγωγή2004 — 2014 (Opel Astra)
2007 — 2009 (Chevrolet Vectra) στη Βραζιλία, μια sedan εκδοχή του Astra
2008 — 2009 (Saturn Astra)
ΣχεδιαστήςFriedhelm Engler
Αμάξωμα και σασί
Αμάξωμα3-πορτο hatchback (GTC)
4-πορτο sedan
5-πορτο hatchback
5-πορτο station wagon
2-πορτο convertible
3-πορτο panel van
ΠλατφόρμαGM Delta platform
Σχετική εξέλιξηOpel Astra J/D
Σύστημα κίνησης
ΚινητήραςΒενζίνη:
1.4 λίτρα
1.6 λίτρα
1.6 λίτρα turbo
1.8 λίτρα
2.0 λίτρα turbo
2.2 λίτρα (Αυστραλία)
Ντίζελ:
1.3 λίτρα
1.7 λίτρα
1.9 λίτρα
Βενζίνη και αλκοόλη:
2.0 λίτρα Flexpower
2.4 λίτρα Flexpower (Βραζιλία)
Όλοι 4-κύλινδροι σε σειρά (I4)
Μετάδοση5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
5-τάχυτο ημι-αυτόματο κιβώτιο
4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
6-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Χωρητικότητα καυσίμου52 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.614 - 2.703 χιλιοστά
Μήκος4.249 - 4.587 χιλιοστά
Πλάτος1.804 χιλιοστά
Ύψος1.435 - 1.500 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.210 - 1.613 κιλά

Η General Motors Ευρώπης παρουσίασε και εισήγαγε εμπορικά το Astra Η στα τέλη του 2003 προς αρχές του 2004, ανάλογα με την αγορά. Βασισμένο στην καινούρια τότε πλατφόρμα Delta του ομίλου της GM, είχε αυξημένες διαστάσεις, βελτιωμένους κινητήρες, δυναμικότερη εξωτερική εμφάνιση και, παρομοίως, δυναμικότερο εσωτερικό. Επίσης και το σύστημα διεύθυνσης βελτιώθηκε σημαντικά, με το κάθε κινητήριο μηχανικό σύνολο να έχει το δικό του σετ ρυθμίσεων ανάρτησης από τη Lotus.

Το σαλόνι ενός Opel Astra Η με δορυφορική πλοήγηση.

Κυκλοφόρησε σε δύο 5-πορτες εκδόσεις, hatchback και station wagon, και μία σπορ 3-πορτη έκδοση, αποκαλούμενη GTC στις ευρωπαϊκές αγορές, Sport Hatch στο Ηνωμένο Βασίλειο και Coupé στην Αυστραλία. Το GTC είχε στον προαιρετικό εξοπλισμό την επιλογή για πανοραμικό ανεμοθώρακα (παρμπρίζ), ο οποίος εκτεινόταν ψηλά, μέχρι το μέσον σχεδόν της οροφής, μοναδική επιλογή για αυτοκίνητο μαζικής παραγωγής την εποχή που κυκλοφόρησε.

Μία ακόμα πρωτιά για ευρωπαϊκό αυτοκίνητο, ήταν η διαθεσιμότητα ψηφιακού ραδιοφωνικού δέκτη σε κάποιες από τις εκδόσεις. Όσον αφορά το ίδιο το μοντέλο, οι καινοτομίες σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές περιλάμβαναν επίσης την προσθήκη των τεχνολογιών CDC (Continuous Damping Control) και AFL (Adaptive Forward Lighting). Το 2005 κυκλοφόρησε και μία υβριδική έκδοση του μοντέλου, με συνδυασμό πετρελαιοκινητήρα και ηλεκτρικού κινητήρα. Στις 19 Οκτωβρίου 2006, στη διεθνή έκθεση αυτοκινήτου της Κωνσταντινούπολης παρουσιάστηκε η 4-πορτη σεντάν εκδοχή του Astra αυτής της γενιάς.

Opel Astra J/D
Opel Astra J
Σύνοψη
ΚατασκευαστήςOpel / Vauxhall
Εναλλακτική ονομασίαVauxhall Astra
Holden Astra
Παραγωγή2009 — 2015 (Opel)
ΣυναρμολόγησηΡύσελσχαϊμ, Γερμανία
Gliwice, Πολωνία
Αγία Πετρούπολη, Ρωσία
Ellesmere Port, Ηνωμένο Βασίλειο
ΣχεδιαστήςUwe Müller[4]
Αμάξωμα και σασί
Αμάξωμα3-πορτο hatchback (GTC)
5-πορτο hatchback
4-πορτο sedan
5-πορτο station wagon
ΠλατφόρμαGM Delta II platform
Σχετική εξέλιξηBuick Verano
Vauxhall Astra
Chevrolet Cruze
Opel Cascada
Opel Zafira Tourer C
Σύστημα κίνησης
ΚινητήραςΒενζίνη:
1.4 λίτρα Family 0
1.4 λίτρα Family 0 turbo
1.6 λίτρα Family 1
1.6 λίτρα Family 1 turbo
1.8 λίτρα Family 1
2.0 λίτρα Family 2 turbo
Ντίζελ:
1.25 λίτρα Family B turbo
1.6 λίτρα MDE turbo
1.7 λίτρα Circle L turbo
2.0 λίτρα Family B turbo
Όλοι 4-κύλινδροι σε σειρά (I4)
Μετάδοση5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
6-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Χωρητικότητα καυσίμου56 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.685 χιλιοστά
3-πορτο GTC: 2.695 χιλιοστά
Μήκος5-πορτο hatchback: 4.419 χιλιοστά
3-πορτο GTC: 4.466 χιλιοστά
Sedan: 4.658 χιλιοστά
Station wagon: 4.698 χιλιοστά
Πλάτος1.814 χιλιοστά
3-πορτο GTC: 1.840 χιλιοστά
Ύψος5-πορτο hatchback: 1.510 χιλιοστά
3-πορτο GTC: 1.482 χιλιοστά
Sedan: 1.500 χιλιοστά
Station wagon: 1.535 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.298 - 1.613 κιλά

Το Opel Astra J/D βασίστηκε στην πλατφόρμα Delta II platform της General Motors και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης του 2009. Οι πρώτες πωλήσεις του, ξεκίνησαν τον Νοέμβριο του 2009, ως μοντέλο του 2010, ενώ η σεζόν (model year) του 2009 παρακάμφθηκε εντελώς.[5][6]

Η αισθητική αυτής της γενιάς είχε βασιστεί έντονα στο νέο τότε Opel Insignia πρώτης γενιάς (της μεσαίας κατηγορίας D), με πολλές προαιρετικές έως τότε επιλογές να γίνονται στάνταρ. Ειδικότερα η δεξιοτίμονη δίδυμη εκδοχή Vauxhall Astra μπήκε στη μαζική παραγωγή στο εργοστάσιο Ellesmere Port Plant στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2009 και οι πρώτες παραδόσεις ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο του 2009. Αρχικά το μοντέλο επρόκειτο να ονομαστεί «Astra I», αλλά την τελευταία στιγμή έλαβε την ονομασία «Astra J», προκειμένου να μην γίνει σύγχυση του γράμματος I με τον αριθμό 1.[7]

Το Astra J εξελίχθηκε στο Διεθνές Κέντρο Τεχνικής Ανάπτυξης της Opel στο Ρύσελσχαϊμ της Γερμανίας και συνέχισε τη νέα τότε σχεδιαστική φιλοσοφία της Opel που είχε πρωτοεισαχθεί το 2008 με την εισαγωγή του Insignia πρώτης γενιάς (Αύγουστος 2008 - Απρίλιος 2017). Στο συγκεκριμένο Astra βελτιώθηκαν εμφανώς η ανάρτηση και η οδική συμπεριφορά ως προς την προηγούμενη γενιά του.[8] Το σύστημα δορυφορικής πλοήγησης και το σύστημα ψυχαγωγίας είχαν προέλθει από την Bosch.[9][10]

Το Opel Astra J/D πήρε την τρίτη θέση στον θεσμό του Αυτοκινήτου της Χρονιάς για το 2010.


Astra K (B16)
Opel Astra K του 2020
Σύνοψη
ΚατασκευαστήςOpel / Vauxhall
Εναλλακτική ονομασίαVauxhall Astra (Ηνωμένο Βασίλειο)
Holden Astra (Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία)
Buick Verano (Κίνα)
ΠαραγωγήΙούλιος 2015 — Nοέμβριος 2021
Σεζόν2016 — 2022
ΣυναρμολόγησηΣαγκάη, Κίνα (SAIC-GM, για την Buick)
Gliwice, Πολωνία
Ηνωμένο Βασίλειο: Ellesmere Port (Vauxhall Ellesmere)
ΣχεδιαστήςJeasoo Kim
Αμάξωμα και σασί
Αμάξωμα5-πορτο hatchback
5-πορτο station wagon
ΠλατφόρμαGM Delta platform
Σχετική εξέλιξηBuick Verano
Chevrolet Cruze
Roewe i5
MG 5
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας2015 – 2019

1.0 λίτρα turbo I3 (βενζίνη)
1.4 λίτρα I4 (βενζίνη)
1.4 λίτρα turbo I4 (βενζίνη)
1.6 λίτρα τurbo I4 (βενζίνη)
1.6 λίτρα turbodiesel Ι4
1.6 λίτρα bi-turbodiesel Ι4
2019 – 2021
1.2 λίτρα turbo I3 (βενζίνη)
1.4 λίτρα turbo I3 (βενζίνη)

1.5 λίτρα turbodiesel I3
Μετάδοση2015 – 2019

5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
5-τάχυτο Easytronic F17 ημιαυτόματο κιβώτιο
6-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
2015 – 2021
6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο GM M32 WR (για τους Diesel)
2019 – 2021

6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
7-τάχυτο διαρκώς μεταβαλλόμενης σχέσης (CVT, στο 1.4 Turbo)
9-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο

Η Opel παρουσίασε το Astra K στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης τον Σεπτέμβριο του 2015 για τη σεζόν (model year) του 2016. Το μοντέλο κέρδισε το βραβείο του Αυτοκινήτου της Χρονιάς για το 2016.

Το Astra K ήταν κοντύτερο κατά 5 εκατοστά και αρκετά ελαφρύτερο (από 120 έως και 200 κιλά) ως προς τον προκάτοχο Astra J. Παρά το μικρότερο μήκος του, η Opel ανακοίνωσε τότε ότι είχε καλύτερους εσωτερικούς χώρους από το Astra J. Η εντελώς νέα δομή του οχήματος έπαιξε σημαντικό ρόλο στη μείωση του βάρους. Κάθε στοιχείο του, είχε μελετηθεί προσεκτικά με σκοπό τη χρήση ελαφρύτερων υλικών. Ενδεικτικώς, μόνο η αυτοφερόμενη (ενιαίο δομικό σύνολο) πλατφόρμα του είχε μειωμένο βάρος κατά 20% ή από 357 κιλά σε 280 κιλά. Επίσης, επετεύχθη περαιτέρω μείωση του βάρους κατά 50 κιλά μέσω χρήσης χάλυβα υψηλότερης αντοχής και μειωμένου βάρους, καθώς και μέσω εξοικονόμησης βάρους στην μπροστινή και στην πίσω ανάρτηση.

Σημαντική τεχνολογική εξέλιξη, ήταν η τοποθέτηση μπροστινών φώτων LED. Επίσης, μια οθόνη στο ταμπλό, που συνδεόταν με Android ή IPhone, ήταν στάνταρ. Το σύστημα αυτό ήταν ήδη διαθέσιμο στο Corsa E (πέμπτης γενιάς) και στο Opel Adam.

Το καλοκαίρι του 2019, το Opel Astra K υπέστη μια ελαφρά ανανέωση, που κυκλοφόρησε για τη σεζόν του 2020. Το μοντέλο απέκτησε μια νέα μπροστινή γρίλια, νέα πίσω φώτα και έναν καινούριο μηχανισμό των υαλοκαθαριστήρων, όπου και οι δύο υαλοκαθαριστήρες λειτουργούσαν ανεξάρτητα, ενώ προηγουμένως ήταν συνδεδεμένοι μεταξύ τους.

Το τελευταίο Astra K ευρωπαϊκής κατασκευής κύλησε από τη γραμμή παραγωγής στις 30 Νοεμβρίου 2021.[11]


Opel Astra L (C02)

Opel Astra L του 2021
Σύνοψη
ΚατασκευαστήςOpel / Vauxhall
Εναλλακτική ονομασίαVauxhall Astra
ΠαραγωγήΝοέμβριος 2021 — σήμερα
Σεζόν2022 — σήμερα
ΣυναρμολόγησηΡύσελσχαϊμ, Γερμανία
ΣχεδιαστήςIlka Höbermann (σχεδιαστής χρωμάτων και εξοπλισμών)[12]
Αμάξωμα και σασί
Αμάξωμα5-πορτο hatchback
5-πορτο station wagon
ΠλατφόρμαPSA EMP2 platform
Σχετική εξέλιξηDS 4 δεύτερης γενιάς
Peugeot 308 τρίτης γενιάς
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας
Μετάδοση6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
8-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.675 χιλιοστά (hatchback)
2.732 χιλιοστά (station wagon)
Μήκος4.374 χιλιοστά (hatchback)
4.642 χιλιοστά (station wagon)
Πλάτος1.860 χιλιοστά
Ύψος1.441 - 1.480 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.332 - 1.717 κιλά
Το σαλόνι του απέναντι Opel Astra.

Η έκτη γενιά του Opel Astra αποκαλύφθηκε επίσημα στις 13 Ιουλίου 2021 και κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις 12 Νοεμβρίου 2021.[13] Υπήρξε η πρώτη γενιά του Astra που αναπτύχθηκε από τον Όμιλο PSA,[14] με αποτέλεσμα να συγγενεύει με το DS 4 και με το Peugeot 308 τρίτης γενιάς. Για την ιστορία, κυκλοφόρησε στην αγορά μετά τη δημιουργία του ομίλου Stellantis, η οποία έλαβε χώρα στις 16 Ιανουαρίου 2021.[15][16][17]

Τον Νοέμβριο του 2022, εισήχθη το αμιγώς ηλεκτροκίνητο Opel / Vauxhall Astra Electric, με ηλεκτροκινητήρα ισχύος 154 hp (115 kW) και με αυτονομία 415 χιλιομέτρων (258 μιλίων).[18][19]

  1. «Opel to launch in Australia». carsguide.com.au. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2011. 
  2. «Opel abandons Australian arm after less than a year after poor sales». Dailytelegraph.com.au. http://www.dailytelegraph.com.au/business/companies/opel-abandons-australian-arm-after-less-than-a-year-after-poor-sales/story-fni0d54u-1226690333291. Ανακτήθηκε στις 2013-12-27. 
  3. Eckhart Bartels· Rainer Manthey (2013). Opel: Fahrzeug-Chronik Band 3: 1991–2012. Brilon: Podszun. σελίδες 16–19. ISBN 978-3861336662. 
  4. «Opel Astra: design story». Car Body Design. 23 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2012. 
  5. «GM Media Online: All-new Astra Set to Take Compact Class by Storm in 2009». General Motors. 8 Σεπτεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2015. 
  6. «Car News Blog: 2010 Opel Astra to debut at Frankfurt». Automobile mag. 8 Σεπτεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2008. 
  7. «Opel Astra J Gebrauchtwagen kaufen und verkaufen bei AutoScout24» [Opel Astra J used cars for sale or to sell] (στα Γερμανικά). AutoScout24. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2015. 
  8. «New Opel Astra chassis boosts dynamics, handling and comfort». Media.gm.com. 10 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2011. [νεκρός σύνδεσμος]
  9. «Bosch Media Service» (στα Γερμανικά). Bosch-presse.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2012. 
  10. «Bosch Media Service» (στα Γερμανικά). Bosch-presse.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2012. 
  11. Welle (www.dw.com), Deutsche. «E-vans drive hopes as Opel ends Polish Astra production | DW | 30.11.2021». DW.COM (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2021. 
  12. «Full of Emotions: Different Development Approach for New Opel Astra». Stellantis (στα Αγγλικά). 29 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2022. 
  13. «2022 Opel Astra Revealed With Sharp Look, Diversified Powertrains». Motor1.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2021. 
  14. Radu, Mihnea (16 Μαρτίου 2021). «2022 Opel Astra Shows New Face of German Hatchbacks in Accurate Rendering». autoevolution (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2021. 
  15. Radu, Mihnea (16 Μαρτίου 2021). «2022 Opel Astra Shows New Face of German Hatchbacks in Accurate Rendering». autoevolution (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2021. 
  16. «PSA Group purchase of Opel and Vauxhall completed with new financial company». Autocar (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2021. 
  17. «Here's how PSA will turn Vauxhall around by 2020». Top Gear (στα Αγγλικά). 9 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2021. 
  18. Parras, Thanos (30 Νοεμβρίου 2022). «2023 Opel / Vauxhall Astra Electric Debuts With 154 Hp And A 258-Mile Range». Carscoops. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2022. 
  19. Padeanu, Adrian. «2023 Opel Astra Electric Hatch, Wagon Debut With 258 Miles Of Range». Motor1.com. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Opel, επιβατικά αυτοκίνητα από το 1980 - σήμερα
Τύπος 1980 1990 2000 2010 2020
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0
Αυτοκίνητα πόλης Agila A Agila B Karl
Adam
Σούπερ Μίνι Corsa A Corsa B Corsa C Corsa D Corsa E Corsa F
Μικρομεσαία C Kadett D Kadett E Astra F Astra G Astra H Astra J Astra K
Ampera Ampera-e
Μεσαία Ascona B Ascona C Vectra A Vectra B Vectra C Insignia A Insignia B
Signum
Executive (Μεσαία πολυτελή) Rekord E/Commodore C Omega A Omega B
Πολυτελή Senator A/Monza Senator B
Σπορ αυτοκίνητα Tigra Tigra TwinTop
Manta B Calibra Speedster GT
Mικρά Πολυμορφικά Meriva A Meriva B
Mεσαία Πολυμορφικά Zafira A Zafira B
Zafira Tourer C Zafira Life
Mεγάλα Πολυμορφικά Sintra
Εκτός δρόμου / SUV Mokka
Crossland X
Frontera A Frontera B Antara Grandland X
Monterey
Επαγγελματικά Kadett E Combo Combo B Combo C Combo D Combo Ε
Arena Vivaro
Movano A Movano B