Μετάβαση στο περιεχόμενο

NGC 4513

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
NGC 4513
Εικόνα του NGC 4513 από το SDSS.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΔράκων
Ορθή Αναφορά12h 32m 01.5s[1]
Απόκλιση66° 19′ 57″[1]
Μετατόπιση προς το ερυθρό0.007685[1]
Ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα2304 km/s[1]
Απόσταση110 Mly (33 Mpc)[1]
Ομάδα ή σμήνος γαλαξιώνΟμάδα γαλαξιών NGC 4256
Φαινόμενο μέγεθος (V)13.7[1]
Χαρακτηριστικά
Τύπος Γαλαξία(R)SA0^0[1]
Διάμετρος~55,000 ly (17 kpc) (εκτιμώμενη)[1]
Φαινόμενη διάμετρος (V)1.21 x 0.88[1]
Άλλες ονομασίες
CGCG 315-42, MCG 11-15-59, PGC 41527, UGC 7683[1]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 4513 είναι φακοειδής[2][3][4] και δακτυλιοειδής γαλαξίας[4][5][3] ο οποίος απέχει περίπου 110 εκατομμύρια έτη φωτός[2][3] και βρίσκεται στον αστερισμό Δράκοντα. Τον ανακάλυψε ο αστρονόμος Χάινριχ ντ' Αρέ (Heinrich d'Arrest) στις 16 Οκτωβρίου 1866.[6]

Φυσικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο NGC 4513 έχει μεγάλο και πολύ αμυδρό δακτύλιο[7] που είναι διακριτός και μάλλον αποκομμένος από τον κύριο δίσκο του γαλαξία.[8] Ο δίσκος αποτελείται από αέρια και περιστρέφεται αντίθετα σε σχέση με τον εσωτερικό δίσκο. Το εξωτερικό μέρος του εσωτερικού δίσκου φιλοξενεί έναν πληθυσμό αστέρων που περιστρέφονται αντίθετα και μπορεί να σχετίζονται με τον εξωτερικό δακτύλιο.[8][3] Η παρατηρούμενη αντίστροφη περιστροφή υποδηλώνει ότι ο δακτύλιος προήλθε από την απορρόφηση αερίου λόγω της διέλευσης άλλου γαλαξία.[3] Ωστόσο έχει εκφραστεί και η άποψη πως ο δακτύλιος είναι το αποτέλεσμα της κατακόρυφης πρόσκρουσης ενός δορυφόρου γαλαξία στο κεντρικό τμήμα του NGC 4513, καθώς ο δακτύλιος είναι φωτεινός στην υπεριώδη ακτινοβολία (UV) και είναι συμμετρικός.[9]

Ο NGC 4513 ανήκει στην ομάδα γαλαξιών NGC 4256[10] που με τη σειρά του ανήκει στο Υπερσμήνος της Παρθένου.[11]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 4513. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2019. 
  2. 2,0 2,1 «Your NED Search Results». ned.ipac.caltech.edu. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2019. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Ilyina, M. A.; Sil'chenko, O. K.; Afanasiev, V. L. (2014-03-01). «Nature of star-forming rings in S0 galaxies». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 439 (1): 334–341. doi:10.1093/mnras/stt2441. ISSN 0035-8711. Bibcode2014MNRAS.439..334I. 
  4. 4,0 4,1 Sil'chenko, Olga K.; Ilyina, Marina A. (2011-05-16) (στα αγγλικά). Lenticular galaxies with UV-rings. doi:10.1134/S0320010811090051. Bibcode2011AstL...37..589I. 
  5. Moss, D.; Mikhailov, E.; Silchenko, O.; Sokoloff, D.; Horellou, C.; Beck, R. (August 2016). «Magnetic fields in ring galaxies». Astronomy & Astrophysics 592: A44. doi:10.1051/0004-6361/201628346. ISSN 0004-6361. Bibcode2016A&A...592A..44M. 
  6. «New General Catalog Objects: NGC 4500 - 4549». cseligman.com. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2019. 
  7. Buta, R. J. (November 2017). «Galactic Rings Revisited. I. CVRHS Classifications of 3962 Ringed Galaxies from the Galaxy Zoo 2 Database». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 471 (4): 4027–4046. doi:10.1093/mnras/stx1829. ISSN 0035-8711. Bibcode2017MNRAS.471.4027B. 
  8. 8,0 8,1 Silchenko, O.; Ilyina, M.; Katkov, I. (2014). «Outer rings in early-type galaxies: from Vorontsov-Velyaminov to present». Baltic Astronomy 23 (3–4): 279–285. doi:10.1515/astro-2017-0192. ISSN 1021-6766. Bibcode2014BaltA..23..279S. 
  9. Ilyina, M. A.; Sil'Chenko, O. K. (2011-09-01). «Lenticular galaxies with ultraviolet rings». Astronomy Letters 37 (9): 589–596. doi:10.1134/S0320010811090051. ISSN 0320-0108. Bibcode2011AstL...37..589I. https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/2011AstL...37..589I. 
  10. Garcia, A. M. (1993-07-01). «General study of group membership. II - Determination of nearby groups». Astronomy and Astrophysics Supplement Series 100: 47–90. ISSN 0365-0138. Bibcode1993A&AS..100...47G. 
  11. Fouque, P.; Gourgoulhon, E.; Chamaraux, P.; Paturel, G. (1992-05-01). «Groups of galaxies within 80 Mpc. II - The catalogue of groups and group members». Astronomy and Astrophysics Supplement Series 93: 211–233. ISSN 0365-0138. Bibcode1992A&AS...93..211F. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 4513 στο Wikimedia Commons