Τέιλορ Σουίφτ
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: γλωσσικά, εκφραστικά κλπ θέματα Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων. |
Η Τέιλορ Άλισον Σουίφτ (αγγλικά: Taylor Alison Swift, γενν. 13 Δεκεμβρίου 1989) είναι Αμερικανίδα τραγουδίστρια και τραγουδοποιός.
Είναι από τους μουσικούς με τις μεγαλύτερες πωλήσεις παγκοσμίως με 200 εκατομμύρια πωλήσεις δίσκων, έχει κερδίσει 118 Παγκόσμια Ρεκόρ Γκίνες και έχει λάβει το βραβείο «Καλλιτέχνης της Χρονιάς» σε παγκόσμιο επίπεδο τρεις φορές από τη Διεθνή Ομοσπονδία Φωνογραφικής Βιομηχανίας . Η περιοδεία της «The Eras Tour» υπήρξε η πιο επιτυχημένη περιοδεία όλων των εποχών με τις περισσότερες εισπράξεις. Είναι η γυναίκα με τα περισσότερα streams στο Spotify και το Apple Music και η πρώτη δισεκατομμυριούχος με τη μουσική ως κύρια πηγή εισοδήματος. Το 2023 της απονεμήθηκε ο τίτλος «Person of the Year» του Time. Η Σουίφτ έχει εμφανιστεί σε καταλόγους όπως οι 100 Καλύτεροι Τραγουδοποιοί όλων των Εποχών του Rolling Stone, οι Καλύτεροι Καλλιτέχνες όλων των Εποχών του Billboard και στις 100 Πιο Ισχυρές Γυναίκες του Κόσμου από το Forbes. Οι διακρίσεις της περιλαμβάνουν 14 Βραβεία Grammy (συμπεριλαμβανομένων 4 νικών για το άλμπουμ της χρονιάς, έσπασε το ρεκόρ και έγραψε ιστορία ως η μοναδική που το έχει πετύχει αυτό μέχρι τώρα), 1 Βραβείο Έμμυ, 40 American Music Awards (συμπεριλαμβανομένου του καλλιτέχνη της δεκαετίας - 2010), 40 μουσικά βραβεία Billboard και 23 MTV Video Music Awards. Η Σουίφτ είναι φιλάνθρωπος και υπέρμαχος των δικαιωμάτων των καλλιτεχνών και της ενδυνάμωσης των γυναικών.
Η Σουίφτ άρχισε να γράφει επαγγελματικά τραγούδια σε ηλικία 14 ετών και υπέγραψε συμβόλαιο με την Big Machine Records το 2005 για να γίνει τραγουδίστρια της κάντρι. Κυκλοφόρησε έξι στούντιο άλμπουμ, τέσσερα από αυτά στο ραδιόφωνο της χώρας, ξεκινώντας με το self-titled "Taylor Swift" (2006). Το επόμενο της, το Fearless (2008), εμπνεύστηκε από την κάντρι ποπ και τα σινγκλ της "Love Story" και "You Belong with Me" την εκτόξευσαν στη mainstream φήμη. Το Speak Now (2010) εμφυσούσε ροκ επιρροές, ενώ το Red (2012) πειραματίστηκε με ηλεκτρονικά στοιχεία και παρουσίασε το πρώτο τραγούδι του Billboard Hot 100 νούμερο ένα της Σουίφτ, "We Are Never Ever Getting Back Together". Έφυγε από την εικόνα της κάντρι με το 1989 (2014), ένα synth-pop άλμπουμ που υποστηρίζεται από τα κορυφαία τραγούδια "Shake It Off", "Blank Space" και "Bad Blood". Το Reputation (2017) είχε γεύση hip-hop με το νούμερο ένα σινγκλ του " Look What You Made Me Do ".
Η Σουίφτ υπέγραψε με τη Republic Records το 2018. Κυκλοφόρησε το εκλεκτικό ποπ άλμπουμ Lover (2019) και το αυτοβιογραφικό ντοκιμαντέρ Miss Americana (2020), πειραματίστηκε με την indie folk και την εναλλακτική ροκ στα άλμπουμ του 2020 Folklore and Evermore, εξερεύνησε διάφορα ποπ στυλ στο άλμπουμ Midnights (2022), και κυκλοφόρησε τέσσερα επαναηχογραφημένα άλμπουμ (Taylor's Version) μετά από μια διαμάχη με την Big Machine. Αυτά τα άλμπουμ δημιούργησαν τα νούμερο ένα τραγούδια "Cruel Summer", "Cardigan", "Willow", "Anti-Hero", "All Too Well" και "Is It Over Now?". Η περιοδεία Eras, η περιοδεία συναυλιών της 2023–2024, και η συνοδευτική ταινία της που προβλήθηκε στα σινεμά έγιναν και οι δύο με τις υψηλότερες εισπράξεις στους αντίστοιχους τομείς τους. Η Σουίφτ σκηνοθέτησε επίσης μόνη της μουσικά βίντεο και ταινίες όπως το All Too Well: The Short Film (2021).
Πρώτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε ως Tέιλορ Άλισον Σουίφτ στις 13 Δεκεμβρίου 1989 στο Ουέστ Ρέντινγκ, στην κομητεία Μπερκς της Πενσυλβάνια των Η.Π.Α. και μεγάλωσε στο Γουαϊμίσινγκ (επίσης στην Πενσυλβάνια). Η μητέρα της, Άντρεα Γκάρντνερ Φίνλεϊ Σουίφτ (Andrea Gardner Finlay Swift), ασχολείται με τα οικιακά, αλλά στο παρελθόν εργάστηκε ως στέλεχος μάρκετινγκ σε οργανισμό Αμοιβαίων Κεφαλαίων. Ο πατέρας της, Σκοτ Κίνγκσλεϊ Σουίφτ (Scott Kingsley Swift), είναι οικονομικός σύμβουλος της Merill Lynch και απόγονος των προέδρων τριών γενεών της τράπεζας. Έχει έναν μικρότερο αδερφό τον Όστιν Σουίφτ (Austin Swift). Η γιαγιά της Τέιλορ, Μάρτζορι Φίνλεϊ (Marjorie Finlay), ήταν τραγουδίστρια της όπερας.
Η Σουίφτ πέρασε τα πρώτα της χρόνια σε μια φάρμα που είχε αγοράσει ο πατέρας της από έναν από τους πελάτες του. Είναι χριστιανή. Παρακολούθησε το νηπιαγωγείο στο σχολείο Alvernia Montessori, πριν μεταφερθεί στο σχολείο Wyndcroft. Η οικογένεια μετακόμισε σε ένα νοικιασμένο σπίτι στην προαστιακή πόλη Wyomissing της Πενσυλβάνια όπου η Σουίφτ φοίτησε στο Γυμνάσιο της Περιοχής Wyomissing. Περνούσε τα καλοκαίρια στο Στόουν Χάρμπορ του Νιου Τζέρσεϊ, μέχρι τα 14 της χρόνια, παίζοντας σε μια τοπική καφετέρια.
Σε ηλικία εννέα ετών, η Σουίφτ άρχισε να ενδιαφέρεται για το μουσικό θέατρο και έπαιξε σε τέσσερις παραγωγές της Berks Youth Theatre Academy. Ταξίδευε επίσης τακτικά στη Νέα Υόρκη για μαθήματα φωνητικής και υποκριτικής. Η Σουίφτ έστρεψε αργότερα την εστίασή της στη μουσική κάντρι, εμπνευσμένη από τα τραγούδια της Σάνια Τουέιν, που την έκαναν «να θέλει απλώς να τρέχει τέσσερις φορές γύρω από το τετράγωνο και να ονειρεύεται τα πάντα». Περνούσε τα Σαββατοκύριακα παίζοντας σε τοπικά φεστιβάλ και εκδηλώσεις. Αφού παρακολούθησε ένα ντοκιμαντέρ για το Faith Hill, η Σουίφτ ένιωσε ότι έπρεπε να μετακομίσει στο Νάσβιλ του Τενεσί, για να ακολουθήσει μια καριέρα στη μουσική. Ταξίδεψε εκεί με τη μητέρα της σε ηλικία έντεκα ετών για να επισκεφτεί δισκογραφικές εταιρίες και υπέβαλε κασέτες επίδειξης με διασκευές καραόκε των Ντόλι Πάρτον και Ντίξι Τσικς. Την απέρριψαν, ωστόσο, επειδή "όλοι σε εκείνη την πόλη ήθελαν να κάνουν αυτό που ήθελα να κάνω εγώ. Έτσι, συνέχισα να σκέφτομαι για τον εαυτό μου ότι πρέπει να βρω έναν τρόπο να είμαι διαφορετική."
Όταν η Σουίφτ ήταν περίπου 12 ετών, ο επισκευαστής υπολογιστών και ντόπιος μουσικός Ρόνι Κρέμερ της έμαθε να παίζει κιθάρα. Ο Cremer βοήθησε στις πρώτες της προσπάθειες ως τραγουδοποιός, οδηγώντας την να γράψει το "Lucky You". Το 2003, η Σουίφτ και οι γονείς της άρχισαν να συνεργάζονται με τον διευθυντή ταλέντων Νταν Ντάμτροου με έδρα τη Νέα Υόρκη. Με τη βοήθειά του, η Σουίφτ συμπεριέλαβε ένα πρωτότυπο τραγούδι σε ένα CD συλλογής της Maybelline και συναντήθηκε με μεγάλες δισκογραφικές. Αφού ερμήνευσε πρωτότυπα τραγούδια σε μια έκθεση της RCA Records, η Σουίφτ, τότε 13 ετών, έλαβε συμφωνία ανάπτυξης καλλιτέχνη και άρχισε να κάνει συχνά ταξίδια στο Νάσβιλ με τη μητέρα της. Για να βοηθήσει τη Σουίφτ να εισχωρήσει στη μουσική σκηνή της κάντρι, ο πατέρας της μεταφέρθηκε στο γραφείο της Merrill Lynch στο Nashville όταν ήταν 14 ετών και η οικογένεια μετακόμισε στο Hendersonville του Tennessee. Η Σουίφτ παρακολούθησε το Γυμνάσιο Χέντερσονβιλ [34] προτού μεταφερθεί στην Ακαδημία του Άαρον μετά από δύο χρόνια, το οποίο κάλυπτε καλύτερα το πρόγραμμα περιοδειών της μέσω της εκπαίδευσης στο σπίτι. Αποφοίτησε ένα χρόνο νωρίτερα.
Στο Νάσβιλ, η Σουίφτ δούλεψε με έμπειρους τραγουδοποιούς της μουσικής βιομηχανίας όπως οι Τρόι Βέρτζες, Μπρετ Μπίβερς, Μπρετ Τζέιμς, Μακ Μακ Άναλλι και οι Αδερφοί Γουόρεν και σχημάτισε μια διαρκή εργασιακή σχέση με τη Λιζ Ρόουζ. Άρχισαν να συναντιούνται για δίωρες συνεδρίες συγγραφής κάθε Τρίτη απόγευμα μετά το σχολείο. Η Rose ονόμασε τις συνεδρίες "μερικές από τις πιο εύκολες που έχω κάνει ποτέ. Βασικά, ήμουν απλώς ο συντάκτης της. Θα έγραφε για το τι συνέβη στο σχολείο εκείνη την ημέρα. Είχε τόσο ξεκάθαρο όραμα για το τι προσπαθούσε να κάνει». Η Σουίφτ έγινε η νεότερη καλλιτέχνης που υπέγραψε με τον εκδοτικό οίκο Sony/ATV Tree, αλλά έφυγε τότε από την RCA Records της BMG σε ηλικία 14 ετών λόγω της έλλειψης φροντίδας της δισκογραφικής. Μάλιστα είχε πει: «Ειλικρινά ένιωθα ότι μου τέλειωνε ο χρόνος. Ήθελα να αποτυπώσω αυτά τα χρόνια της ζωής μου σε ένα άλμπουμ" [42]
Δισκογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Studio Albums
- Taylor Swift (2006)
- Fearless (2008)
- Speak Now (2010)
- Red (2012)
- 1989 (2014)
- reputation (2017)
- Lover (2019)
- folklore (2020)
- evermore (2020)
- Fearless (Taylor's Version) (2021)
- Red (Taylor's Version) (2021)
- Midnights (2022)
- Speak Now (Taylor's Version) (2023)
- 1989 (Taylor's Version) (2023)
- The Tortured Poets Department (2024)
- The Tortured Poets Department:The Anthology (2024)
Καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 2005 άρχισε να δουλεύει στο ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ της, αφού είχε υπογράψει συμφωνία με την δισκογραφική Big Machine Records. Συνεργάστηκε με τον παραγωγό Nathan Chapman, με τον οποίο ένιωθε ότι είχε τη σωστή «χημεία». Η Σουίφτ έγραψε τρία από τα τραγούδια του άλμπουμ μόνη της και συνέγραψε τα υπόλοιπα οκτώ με τους Rose, Robert Ellis Orrall, Brian Maher και Angelo Petraglia. Το άλμπουμ "Taylor Swift" κυκλοφόρησε στις 24 Οκτωβρίου 2006. Ο κριτικός του Country Weekly , Chris Neal, θεώρησε τη Σουίφτ καλύτερη από προηγούμενες επίδοξες έφηβες τραγουδίστριες της κάντρι λόγω της «ειλικρίνειας, της ευφυΐας και του ιδεαλισμού της». [49] Το άλμπουμ έφτασε στο νούμερο πέντε του αμερικανικού Billboard 200, στο οποίο πέρασε 157 εβδομάδες, η μεγαλύτερη παραμονή στο chart από οποιαδήποτε κυκλοφορία στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 2000. Η Σουίφτ έγινε η πρώτη γυναίκα καλλιτέχνης της κάντρι μουσικής που έγραψε ή συνέγραψε κάθε κομμάτι σε ένα ντεμπούτο άλμπουμ με πιστοποίηση πλατινένιου στις ΗΠΑ.
Η Big Machine Records βρισκόταν ακόμα στα σπάργανα κατά την κυκλοφορία του πρώτου σινγκλ "Tim McGraw" τον Ιούνιο του 2006, το οποίο η Σουίφτ και η μητέρα της βοήθησαν στην προώθηση συσκευάζοντας και στέλνοντας αντίγραφα του CD σινγκλ σε ραδιοφωνικούς σταθμούς της χώρας και καθώς δεν υπήρχαν ακόμη αρκετά έπιπλα στην εταιρία, κάθονταν στο πάτωμα για να το κάνουν. Πέρασε μεγάλο μέρος του 2006 προωθώντας την Σουίφτ με μια ραδιοφωνική περιοδεία και τηλεοπτικές εμφανίσεις. Άνοιξε για τους Rascal Flatts σε επιλεγμένες ημερομηνίες κατά τη διάρκεια της περιοδείας τους το 2006, [53] ως αντικατάσταση του Eric Church. Ο Borchetta είπε ότι παρόλο που οι συνομήλικοι της δισκογραφικής βιομηχανίας αρχικά αποδοκίμασαν την υπογραφή του με μία 15χρονη τραγουδίστρια-τραγουδοποιό, η Σουίφτ μπήκε σε μια προηγουμένως άγνωστη αγορά—εφηβικά κορίτσια που ακούνε μουσική κάντρι.
Μετά το "Tim McGraw", τέσσερα ακόμη σινγκλ κυκλοφόρησαν το 2007 και το 2008: "Teardrops on My Guitar", "Our Song", "Picture to Burn" και "Sould've Said No". Όλα εμφανίστηκαν στα Hot Country Songs του Billboard, με τα "Our Song" και "Should've Said No" να φτάνουν στο νούμερο ένα. Με το "Our Song", η Σουίφτ έγινε το νεαρότερο πρόσωπο που έγραψε και τραγούδησε μόνη της ένα νούμερο ένα τραγούδι στο chart. Το "Teardrops on My Guitar" έφτασε στο νούμερο δεκατρία στο αμερικανικό Billboard Hot 100. Η Σουίφτ κυκλοφόρησε επίσης δύο EP, το The Taylor Swift Holiday Collection τον Οκτώβριο του 2007 και το Beautiful Eyes τον Ιούλιο του 2008. Προώθησε το ντεμπούτο της άλμπουμ εκτενώς ως το εναρκτήριο έργο για περιοδείες άλλων μουσικών της κάντρι το 2006 και το 2007, συμπεριλαμβανομένων εκείνων των George Strait, Brad Paisley και Tim McGraw και Faith Hill.
Η Σουίφτ κέρδισε πολλές διακρίσεις για αυτό το πρώτο της άλμπουμ. Ήταν μία από τους παραλήπτες του τραγουδοποιού/καλλιτέχνη της χρονιάς του Nashville Songwriters Association το 2007, και έγινε το νεότερο άτομο που τιμήθηκε με τον τίτλο. Κέρδισε επίσης το βραβείο Horizon της Country Music Association για τον Καλύτερο Νέο Καλλιτέχνη, το Academy of Country Music Awards «Κορυφαία νέα γυναίκα τραγουδίστρια», και το βραβείο Favorite Country Female Artist των American Music Awards . [65] Ήταν επίσης υποψήφια για τον Καλύτερο Νέο Καλλιτέχνη στα 50α Ετήσια Βραβεία Γκράμι.
Το δεύτερο στούντιο άλμπουμ της Σουίφτ, το Fearless, κυκλοφόρησε στις 11 Νοεμβρίου 2008, στη Βόρεια Αμερική, [72] και τον Μάρτιο του 2009 σε άλλες αγορές. Οι κριτικοί επαίνεσαν την ειλικρινή και ευάλωτη σύνθεση των τραγουδιών της Σουίφτ σε αντίθεση με άλλους έφηβους τραγουδιστές. Πέντε σινγκλ κυκλοφόρησαν το 2008-2009: "Love Story", "White Horse", "You Belong with Me", "Fifteen" και "Fearless". Το πρώτο σινγκλ έφτασε στο νούμερο τέσσερα στο Billboard Hot 100 και στο νούμερο ένα στην Αυστραλία. Ήταν το πρώτο κάντρι τραγούδι που έφτασε στην κορυφή του τσαρτ Pop Songs του Billboard. Το "You Belong with Me" ήταν το σινγκλ με τα υψηλότερα charts του άλμπουμ στο Billboard Hot 100, φτάνοντας στο νούμερο δύο, και ήταν το πρώτο τραγούδι της κάντρι που έφτασε στην κορυφή του τσαρτ Radio Songs όλων των ειδών του Billboard. Και τα πέντε σινγκλ ήταν οι κορυφαίες 10 συμμετοχές των Hot Country Songs, με τα "Love Story" και "You Belong with Me" να βρίσκονται στην κορυφή του chart. Το Fearless έγινε το πρώτο της νούμερο ένα άλμπουμ στο Billboard 200 και το άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις του 2009 στις ΗΠΑ. Το Fearless Tour , η πρώτη κορυφαία περιοδεία συναυλιών της Σουίφτ, είχε εισπράξεις πάνω από 63 εκατομμύρια δολάρια. Το "Journey to Fearless" , μια μίνι σειρά ντοκιμαντέρ, προβλήθηκε στην τηλεόραση και αργότερα κυκλοφόρησε σε DVD και Blu-ray. Η Σουίφτ έπαιξε επίσης ως support για την παγκόσμια περιοδεία Escape Together του Keith Urban το 2009.
Το 2009, το μουσικό βίντεο για το "You Belong with Me" ονομάστηκε το καλύτερο γυναικείο βίντεο στα MTV Video Music Awards 2009. Η ομιλία αποδοχής της διακόπηκε από τον ράπερ Kanye West, ένα περιστατικό που έγινε αντικείμενο διαμάχης και ευρείας προσοχής των μέσων ενημέρωσης Εκείνη τη χρονιά κέρδισε πέντε Αμερικανικά Μουσικά Βραβεία, συμπεριλαμβανομένου του Καλλιτέχνη της Χρονιάς και του Αγαπημένου Country άλμπουμ. Το Billboard την ονόμασε Καλλιτέχνη της Χρονιάς το 2009. Κέρδισε το βίντεο της χρονιάς και το γυναικείο βίντεο της χρονιάς για το "Love Story" στα Μουσικά Βραβεία CMT 2009, όπου έκανε ένα βίντεο παρωδίας του τραγουδιού με τον ράπερ T-Pain που ονομάζεται "Thug Story". Στα 52α ετήσια βραβεία Grammy , το Fearless ονομάστηκε άλμπουμ της χρονιάς και καλύτερο άλμπουμ κάντρι , και το "White Horse" κέρδισε το καλύτερο κάντρι τραγούδι και την καλύτερη γυναικεία φωνητική ερμηνεία . Η Σουίφτ ήταν ο νεότερος καλλιτέχνης που κέρδισε το άλμπουμ της χρονιάς. [σημείωση 1] Στα βραβεία Country Music Association Awards 2009, η Σουίφτ κέρδισε το άλμπουμ της χρονιάς για το Fearless και ονομάστηκε Entertainer of the Year, το νεαρότερο άτομο που κέρδισε την τιμή.
Η Σουίφτ συμμετείχε στο σινγκλ του John Mayer "Half of My Heart" και στο Boys Like Girls "Two Is Better Than One", στο τελευταίο από τα οποία συνέγραψε. Συνέθεσε και ηχογράφησε το "Best Days of Your Life" με την Kellie Pickler και έγραψε δύο τραγούδια για την Hannah Montana: The Movie soundtrack — "You'll Always Find Your Way Back Home" και "Crazier". Συνέβαλε με δύο τραγούδια στο soundtrack του Αγίου Βαλεντίνου, συμπεριλαμβανομένου του σινγκλ "Today Was a Fairytale", το οποίο ήταν το πρώτο της νούμερο ένα στο Canadian Hot 100 και έφτασε στο νούμερο δύο στο US Hot 100. Γύρισε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου τον Οκτώβριο του '09. Το 2009, έκανε το τηλεοπτικό της ντεμπούτο ως επαναστατική έφηβη σε ένα επεισόδιο CSI: Crime Scene Investigation. Παρουσίασε και έπαιξε ως μουσικός καλεσμένος στο Saturday Night Live . Ήταν η πρώτη οικοδέσποινα που έγραψε ποτέ τον δικό της εναρκτήριο μονόλογο.
Τον Αύγουστο του 2010, η Σουίφτ κυκλοφόρησε το "Mine", το βασικό σινγκλ από το τρίτο στούντιο άλμπουμ της, Speak Now. Μπήκε στο Hot 100 στο νούμερο τρία. Η Σουίφτ έγραψε το άλμπουμ τελείως μόνη της, χωρίς βοήθεια. Κυκλοφόρησε στις 25 Οκτωβρίου 2010, ανοίγοντας στην κορυφή του Billboard 200 με πάνω από ένα εκατομμύριο πωλήσεις. Έγινε το ψηφιακό άλμπουμ με τις ταχύτερες πωλήσεις γυναίκας καλλιτέχνη, με 278.000 λήψεις σε μια εβδομάδα. Οι κριτικοί εκτίμησαν τις ενήλικες προοπτικές της Σουίφτ. Ο Ρομπ Σέφιλντ του Rolling Stone έγραψε, «σε μόλις τέσσερα χρόνια, η 20χρονη από το Νάσβιλ έχει βάλει το όνομά της σε περίπου τρεις δωδεκάδες από τα πιο έξυπνα τραγούδια που κυκλοφόρησαν από οποιονδήποτε στην ποπ, τη ροκ ή τη κάντρι». [108] Τα "Back to December", "Mean", "The Story of Us", "Sparks Fly" και "Ours" έγιναν επόμενα σινγκλ, με τα δύο τελευταία να φτάνουν στο νούμερο ένα στα Hot Country Songs [79] και τα δύο πρώτα να κορυφώνονται στην πρώτη δεκάδα στον Καναδά.
Στα 54α Ετήσια Βραβεία Γκράμι το 2012, η Σουίφτ κέρδισε το καλύτερο κάντρι τραγούδι και την καλύτερη κάντρι σόλο ερμηνεία για το "Mean", το οποίο ερμήνευσε κατά τη διάρκεια της τελετής. Η Σουίφτ κέρδισε άλλα βραβεία για το Speak Now, μεταξύ των οποίων η τραγουδοποιός/καλλιτέχνης της χρονιάς από το Nashville Songwriters Association (2010 και 2011), Γυναίκα της χρονιάς από το Billboard (2011), και το Entertainer της Χρονιάς από την Academy of Country Music (2011 και 2012) και την Country Music Association το 2011. Στα American Music Awards του 2011 , η Σουίφτ κέρδισε το βραβείο Καλλιτέχνη της Χρονιάς και το Αγαπημένο Country άλμπουμ. Το Rolling Stone ονομάστηκε Speak Now μεταξύ των "50 Καλύτερων Γυναικείων Άλμπουμ Όλων των Εποχών" (2012), γράφοντας: "Μπορεί να παιχτεί στον σταθμό της κάντρι, αλλά είναι ένας από τους λίγους γνήσιους ροκ σταρ που έχουμε αυτές τις μέρες , με άψογο αυτί για αυτό που κάνει ένα τραγούδι να κάνει κλικ."
Η Παγκόσμια Περιοδεία Speak Now πραγματοποιήθηκε από τον Φεβρουάριο του 2011 έως τον Μάρτιο του 2012 και είχε έσοδα πάνω από 123 εκατομμύρια δολάρια και ακολούθησε το ζωντανό άλμπουμ Speak Now World Tour: Live. Συνέβαλε με δύο πρωτότυπα τραγούδια στο άλμπουμ soundtrack The Hunger Games: " Safe & Sound ", που συνέθεσε και ηχογραφήθηκε με τους Civil Wars και T-Bone Burnett, και το "Eyes Open. Το "Safe & Sound" κέρδισε το βραβείο Grammy για το καλύτερο τραγούδι που γράφτηκε για οπτικά μέσα και ήταν υποψήφιο για το βραβείο Χρυσής Σφαίρας για το καλύτερο πρωτότυπο τραγούδι. Η Σουίφτ εμφανίστηκε στο σινγκλ του BoB "Both of Us" που κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2012.
Τον Αύγουστο του 2012, η Σουίφτ κυκλοφόρησε το "We Are Never Ever Getting Back Together", το βασικό σινγκλ από το τέταρτο στούντιο άλμπουμ της, Red. Έγινε το πρώτο της νούμερο ένα στις ΗΠΑ και τη Νέα Ζηλανδία, και έγινε το σινγκλ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ψηφιακή ιστορία. Άλλα σινγκλ από το άλμπουμ ήταν τα "Begin Again", "I Knew You Were Trouble", "22", "Everything Has Changed", "The Last Time" και "Red". Το "I Knew You Were Trouble" έφτασε στην πρώτη πεντάδα των charts στην Αυστραλία, τον Καναδά, τη Δανία, την Ιρλανδία, τη Νέα Ζηλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ. Το "Begin Again", το "22" και το "Red" έφτασαν στο top 20 στις ΗΠΑ. Στο Red, που κυκλοφόρησε στις 22 Οκτωβρίου 2012, η Σουίφτ συνεργάστηκε με τους Chapman και Rose, καθώς και με τους νέους παραγωγούς Max Martin και Shellback. Ενσωμάτωσε πολλά ποπ και ροκ στυλ όπως το dubstep και το dance-pop. Ο Ράνταλ Ρόμπερτς των Los Angeles Times είπε ότι η Σουίφτ «αγωνίζεται για κάτι πολύ πιο μεγαλειώδες και ολοκληρωμένο» με αυτό το άλμπουμ. Άνοιξε στο νούμερο ένα στο Billboard 200 με 1,21 εκατομμύρια πωλήσεις, καθιστώντας τη Σουίφτ την πρώτη γυναίκα που είχε δύο εκατομμύρια πωλήσεις τις πρώτες εβδομάδες. Το Red ήταν το πρώτο νούμερο ένα άλμπουμ της Σουίφτ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Κέρδισε πολλές διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων υποψηφιοτήτων στα 56α Ετήσια Βραβεία Γκράμι (2014). Η Σουίφτ έλαβε Αμερικανικά Μουσικά Βραβεία για την Καλύτερη Γυναίκα Καλλιτέχνη το 2012 , Καλλιτέχνη της Χρονιάς το 2013 και το Βραβείο Τραγουδοποιού/Καλλιτέχνη της Ένωσης Τραγουδιστών του Νάσβιλ για πέμπτη και έκτη συνεχή χρονιά. Το Red Tour διεξήχθη από τον Μάρτιο του 2013 έως τον Ιούνιο του 2014 και κέρδισε πάνω από 150 εκατομμύρια δολάρια, αποτελώντας την περιοδεία της χώρας με τα υψηλότερα εισοδήματα όλων των εποχών. Η Σουίφτ τιμήθηκε με το Βραβείο Pinnacle, καθιστώντας την τον δεύτερο αποδέκτη του βραβείου μετά τον Γκαρθ Μπρουκς!
Φιλμογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κινηματογράφος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Τίτλος ταινίας | Ρόλος | Σημειώσεις |
|---|---|---|---|
| 2009 | Jonas Brothers: The 3D Concert Experience | Η ίδια | - |
| Hannah Montana: The Movie | - | ||
| 2010 | Valentine's Day | Φελίσια Μίλλερ | - |
| Journey to Fearless | Η ίδια | - | |
| 2012 | The Lorax | Άντρεϊ | Φωνή |
| 2014 | The Giver | Ρόζμαρι | - |
| 2015 | The 1989 World Tour Live | Η ίδια | - |
| 2018 | Taylor Swift: Reputation Stadium Tour | - | |
| 2019 | Cats | Bombalurina | - |
| 2020 | Miss Americana | Η ίδια | - |
| City of Lover | - | ||
| Folklore: The Long Pond Studio Sessions | - | ||
| 2021 | All Too Well: The Short Film | Αυτή 13 χρόνια μετά | - |
| 2023 | Taylor Swift: The Eras Tour | Η ίδια | - |
Τηλεόραση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Τίτλος | Ρόλος | Σημειώσεις |
|---|---|---|---|
| 2009 | CSI: Crime Scene Investigation | Χέιλι Τζόουνς | 1 επεισόδιο |
| 2009-2011 | Saturday Night Live | Ο εαυτός της | 3 επεισόδια |
| 2013 | New Girl | Ιλέιν | Επεισόδιο: "Elaine's Big Day" |
Βραβεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Σουίφτ ήταν συνολικά υποψήφια για 1,235 βραβεία, από τα οποία έχει κερδίσει τα 639.
Ανάμεσα σε αυτά, ήταν υποψήφια για 29 Γκράμι, ενώ έχει κερδίσει 12. Είναι η πρώτη γυναίκα που έχει κερδίσει το βραβείο Γκράμι για το Καλύτερο Άλμπουμ της Χρονιάς (Fearless - 2010, 1989 - 2014, Folklore - 2021). Το 2009 το Fearless κέρδισε το βραβείο για το άλμπουμ της χρονιάς και η Σουίφτ έγινε η νεότερη τραγουδίστρια στην ιστορία των βραβείων που κέρδισε ένα βραβείο της ακαδημίας μουσικής κάντρι (Academy of Country Music Award).[19] Στην 52η απονομή των βραβείων Γκράμι, το 2010, η τραγουδίστρια έγινε η νεαρότερη καλλιτέχνης που κέρδισε Γκράμι για το άλμπουμ της χρονιάς και κράτησε αυτόν το τίτλο μέχρι το 2020 που το κέρδισε η Μπίλι Άιλις. (Fearless ).[20] Επίσης, με το άλμπουμ Fearless κέρδισε άλλα τρία Γκράμι, για το καλύτερο άλμπουμ κάντρι μουσικής, την καλύτερη γυναικεία ερμηνεία κάντρι και για το καλύτερο τραγούδι της κάντρι, για το τραγούδι της "White Horse". Το 2012 το τραγούδι της "Mean" κέρδισε δύο βραβεία Γκράμι, Καλύτερο Κάντρι Τραγούδι και Καλύτερη Κάντρι Σόλο Παράσταση. Το 2013 κέρδισε ένα Γκράμι για το τραγούδι της "Safe & Sound". Το 2009 για το τραγούδι You Belong With Me κέρδισε το βραβείο για το καλύτερο γυναικείο βιντεοκλίπ στα MTV Video Music Awards. Στις 5 Ιανουαρίου 2011 κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Κάντρι Τραγουδίστριας στα People's Choice Awards. Κέρδισε 3 βραβεία Billboard Music Awards το 2011 και 1 το 2012. Το 2011 η Σουίφτ κέρδισε ένα βραβείο Taste of Country Awards για την γάτα της, Meredith, που αναδείχθηκε Καλύτερο Καινούργιο Κατοικίδιο. Το 2012 κέρδισε το βραβείο Ripple of Hope. Στις 4 Δεκεμβρίου 2012, το άλμπουμ της RED πούλησε 1.208.000 αντίτυπα την πρώτη του εβδομάδα, κάνοντάς το το άλμπουμ που πούλησε πιο γρήγορα και το πρώτο άλμπουμ σε 12 χρόνια. Στις 31 Μαρτίου 2012 η Σουίφτ κέρδισε το βραβείο Big Help Award στα Kids' Choice Awards 2012 για την βοήθειά της στους επιζώντες από φυσικές καταστροφές. Στα 63α Μουσικά Βραβεία Γκράμι η Τέιλορ κέρδισε το βραβείο για το Άλμπουμ της Χρονιάς (Folklore), 5 χρόνια μετά την τελευταία της νίκη με το Άλμπουμ 1989. Με τη νίκη της στα Μουσικά Βραβεία του 2021 έγινε η πρώτη καλλιτέχνης στην ιστορία με τα περισσότερα βραβεία για Άλμπουμ της Χρονιάς, κατέχοντας τρία Βραβεία αυτής της Κατηγορίας
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ www
.elitedaily .com /p /taylor-swifts-explanation-of-her-nils-sjoberg-pseudonym-confirmed-a-fan-theory-43659497. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2021. - ↑ www
.republicworld .com /entertainment-news /music /why-did-taylor-swift-adapt-the-pseudonym-nils-sjoberg .html. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2021. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ GeneaStar. tayloralisonswiftt.
- ↑ 5,0 5,1 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /165136. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ «Q&A: Why Taylor Swift Thinks Nashville Is the Best Place on Earth». (Αγγλικά) 7 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ www
.divadevotee .com /2010 /11 /taylor-swift-vocal-profilerange .html?m=1. - ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0095996. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2023.
- ↑ revistaquem
.globo .com /Popquem /noticia /2012 /12 /taylor-swift-e-harry-styles-sao-fotografados-juntos-pela-primeira-vez .html. - ↑ ego
.globo .com /famosos /noticia /2013 /01 /saiba-como-foi-o-termino-de-taylor-swift-com-harry-styles-segundo-site .html. - ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 11,6 11,7 11,8 www
.harpersbazaar .com /celebrity /latest /a46443995 /taylor-swift-dating-history-boyfriends-timeline /. - ↑ www
.etonline .com /taylor-swift-and-joe-alwyn-break-up-after-six-years-of-dating-exclusive-202408. - ↑ www
.people .com /people /article /0,,20333466,00 .html. - ↑ www
.republicworld .com /entertainment-news /music /why-did-taylor-swift-and-jake-gyllenhaal-call-off-their-relationship .html. - ↑ Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2023.
- ↑ www
.bbc .co .uk /blogs /chartblog /2009 /02 /taylor _swift _the _interview .shtml. - ↑ www
.billboard .com /articles /news /956129 /21-under-21-musics-hottest-minors. - ↑ 18,0 18,1 www
.cmaworld .com /international-artist-achievement-award /. - ↑ «Taylor Swift Wins Album Of The Year At Academy Of Country Music Awards». Big Machine Press Release. 6 Απριλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2009.
- ↑ «Taylor Swift and Beyonce make Grammy history». Reuters. 1 Φεβρουαρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2010.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη μουσική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |