Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ρωσική Κρατική Βιβλιοθήκη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ρωσική Κρατική Βιβλιοθήκη
Βιβλιοθήκη της ρωσικής πολιτείας
ΤύποςΕθνική Βιβλιοθήκη
Ίδρυση1862, πριν 162 έτη (1862)
Τοποθεσία Ρωσία, Μόσχα
Συντεταγμένες55°45′05″N 37°36′34″E / 55.75139°N 37.60944°E / 55.75139; 37.60944
Συλλογή
Τεκμήρια47.7 εκατομμύρια τεκμήρια (2020)
Νόμιμη κατάθεσηΝαι
Άλλες πληροφορίες
ΔιευθυντήςVadim Duda
Προσωπικό1,699 (2019)
Ιστότοποςwww.rsl.ru/en

Η Ρωσική Κρατική Βιβλιοθήκη (ρωσικά: Российская государственная библиотека‎‎, με λατινικά γράμματα: Rossijskaya gosudarstvennaya biblioteka) είναι η εθνική βιβλιοθήκη της Ρωσίας, που βρίσκεται στη Μόσχα. Είναι η μεγαλύτερη στη χώρα και η πέμπτη στον κόσμο για τη συλλογή βιβλίων της (17,8 εκατομμύρια στις 28 Απριλίου 2014).[1] Ονομάστηκε Κρατική Βιβλιοθήκη Β. Λένιν της ΕΣΣΔ από το 1925 έως ότου μετονομάστηκε το 1992 σε Ρωσική Κρατική Βιβλιοθήκη.

Η βιβλιοθήκη διαθέτει περισσότερα από 275 χιλιόμετρα ράφια με περισσότερα από 43 εκατομμύρια τεκμήρια [2], συμπεριλαμβανομένων των 17 εκατομμυρίων βιβλίων και σειριακών τόμων, 13 εκατομμυρίων περιοδικών, 350.000 μουσικών παρτιτούρων και ηχογραφήσεων, 150.000 καρτών και άλλων. Υπάρχουν άρθρα σε 247 γλώσσες του κόσμου, με το ξένο μέρος να αποτελεί περίπου το 29 τοις εκατό ολόκληρης της συλλογής.

Μεταξύ 1922 και 1991, τουλάχιστον ένα αντίγραφο κάθε βιβλίου που εκδόθηκε στην ΕΣΣΔ κατατέθηκε στη βιβλιοθήκη, πρακτική που συνεχίζεται και σήμερα με παρόμοιο τρόπο, με τη βιβλιοθήκη να ορίζεται από το νόμο ως βιβλιοθήκη νόμιμης απόθεσης.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μόσχα. Το σπίτι του Pashkov 1896-1897
Μόσχα. Το σπίτι του Pashkov 1896-1897

Η βιβλιοθήκη ιδρύθηκε την 1η Ιουλίου 1862, ως η πρώτη δωρεάν δημόσια βιβλιοθήκη της Μόσχας με την ονομασία The Library of the Moscow Museum and Rumiantsev Museum, ή The Rumiantsev Library. Το παρατσούκλι της είναι "Leninka".[3] Μέρος του Μουσείου Rumyantsev και του συγκροτήματος ήταν το πρώτο δημόσιο μουσείο της Μόσχας και φιλοξενούσε τη συλλογή τέχνης του κόμη Νικολάι Πέτροβιτς Ρουμιάντσεφ, η οποία χαρίστηκε στον ρωσικό λαό και μεταφέρθηκε από την Αγία Πετρούπολη στη Μόσχα. Η δωρεά του περιείχε πάνω από όλα βιβλία και χειρόγραφα καθώς και μια τεράστια νομισματική και μια εθνογραφική συλλογή. Αυτά, καθώς και περίπου 200 πίνακες ζωγραφικής και πάνω από 20.000 σφραγίδες, που είχαν επιλεχθεί από τη συλλογή του Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη, μπορούσε να τα δει κανείς στη λεγόμενη οικία του Πασκόφ (ένα παλάτι, που ιδρύθηκε μεταξύ 1784 και 1787, το η εγγύτητα του Κρεμλίνου). Ο τσάρος Αλέξανδρος Β της Ρωσίας δώρισε τον πίνακα Η εμφάνιση του Χριστού μπροστά στους ανθρώπους του Αλεξάντερ Αντρέγιεβιτς Ιβάνοφ για τα εγκαίνια του μουσείου.

Οι πολίτες της Μόσχας, βαθιά εντυπωσιασμένοι από την αλτρουιστική δωρεά του κόμη, ονόμασαν το νέο μουσείο με το όνομα του ιδρυτή του και πάνω από την είσοδό του είχαν χαραγμένη την επιγραφή «Κόμης Ρουμιάντσεφ για καλή φώτιση». Τα επόμενα χρόνια, η συλλογή του μουσείου αυξήθηκε με πολυάριθμες επιπλέον δωρεές αντικειμένων και χρημάτων, έτσι ώστε το μουσείο σύντομα φιλοξένησε μία ακόμη μεγαλύτερη συλλογή δυτικοευρωπαϊκών πινάκων, μία τεράστια συλλογή από αντίκες και μια μεγάλη συλλογή εικόνων. Πράγματι, η συλλογή μεγάλωσε τόσο πολύ που σύντομα οι χώροι του Οίκου Pashkov έγιναν ανεπαρκείς και ένα δεύτερο κτίριο χτίστηκε δίπλα στο μουσείο λίγο μετά τις αρχές του 20ού αιώνα για να στεγάσει τους πίνακες πιο συγκεκριμένα. Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, το περιεχόμενο αυξήθηκε ξανά πάρα πολύ και η έλλειψη χώρου έγινε ξανά επείγον ζήτημα. Υπήρχαν επίσης οξεία οικονομικά προβλήματα, καθώς τα περισσότερα χρήματα για τη χρηματοδότηση του μουσείου πήγαν στο Μουσείο Πούσκιν, το οποίο είχε ολοκληρωθεί μόλις λίγα χρόνια νωρίτερα και ανέλαβε τον ρόλο του Μουσείου Ρουμιαντσέφ. Ως εκ τούτου, αποφασίστηκε το 1925 να διαλυθεί το Μουσείο Rumyantsev και να επεκταθούν οι συλλογές του σε άλλα μουσεία και ιδρύματα της χώρας. Μέρος των συλλογών, ιδίως τέχνης και αντίκες από τη Δυτική Ευρώπη, μεταφέρθηκαν στο Μουσείο Πούσκιν. Η οικία Pashkov (στην οδό Mokhovaya 3) μετονομάστηκε στο παλιό κτίριο της ρωσικής κρατικής βιβλιοθήκης. Το κτίριο των παλαιών κρατικών αρχείων στη γωνία των οδών Mokhovaya και Vozdvizhenka εξολοθρεύτηκε και αντικαταστάθηκε από τα νέα κτίρια.

Kατασκευή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κατασκευή του πρώτου σταδίου, που σχεδιάστηκε από τους Vladimir Shchuko και Vladimir Gelfreikh το 1927-1929, εγκρίθηκε το 1929 και ξεκίνησε το 1930.[4] Το πρώτο στάδιο ολοκληρώθηκε σε μεγάλο βαθμό το 1941. Στην πορεία, το κτίριο απέκτησε τα εκσυγχρονισμένα νεοκλασικά εξωτερικά χαρακτηριστικά του Παλατιού των Σοβιετικών (που σχεδιάστηκαν από τους Shchuko και Gelfreikh), απομακρύνοντας τον σκληρό μοντερνισμό των έργων του 1927.[5] Το τελευταίο στοιχείο του σχεδίου του Shchuko, ένα αναγνωστήριο 250 θέσεων, εγκαινιάστηκε το 1945. άλλες προσθήκες συνεχίστηκαν μέχρι το 1960.[6] Το 1968, το κτίριο έφτασε σε δυναμικότητα και η βιβλιοθήκη ξεκίνησε την κατασκευή μιας νέας αποθήκης στο Χίμκι, που προοριζόταν να αποθηκεύσει περιοδικά χαμηλής ζήτησης, επιστημονικά έργα και βιβλία από τους κύριους χώρους αποθήκευσης. Το πρώτο στάδιο της βιβλιοθήκης Κίμκι ολοκληρώθηκε το 1975.[6]

Το 1925 το συγκρότημα μετονομάστηκε σε Κρατική Βιβλιοθήκη Β. Ι. Λένιν της ΕΣΣΔ. Το 1992, μετονομάστηκε σε Ρωσική κρατική βιβλιοθήκη με εντολή του Προέδρου Μπόρις Γέλτσιν.[7]

Έκθεση φωτογραφιών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Είσοδος
    Είσοδος
  • Ένα από τα αναγνωστήρια
    Ένα από τα αναγνωστήρια
  • Ένα από τα αναγνωστήρια
    Ένα από τα αναγνωστήρια
  • Άγαλμα του Ντοστογιέφσκι μπροστά από τη βιβλιοθήκη
    Άγαλμα του Ντοστογιέφσκι μπροστά από τη βιβλιοθήκη
  • Γραμματόσημο (1939)
    Γραμματόσημο (1939)
  • Σφραγίδα της κρατικής βιβλιοθήκης της Ρωσίας (Ε.Σ.Σ.Δ.)
    Σφραγίδα της κρατικής βιβλιοθήκης της Ρωσίας (Ε.Σ.Σ.Δ.)
  • Ο γάμος του τσάρου Μιχαήλ Α
    Ο γάμος του τσάρου Μιχαήλ Α
  • Χειρόγραφο του Γεωργίου Ἁμαρτωλού
    Χειρόγραφο του Γεωργίου Ἁμαρτωλού

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «НАСТОЯЩЕЕ / Интересные факты в цифрах / Краткая статистическая справка (по состоянию на 01.01.2012)» [PRESENT / Interesting facts in numbers / Brief statistical information (as of 01.01.2012)]. leninka.ru. 1 Ιανουαρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2021. Состав действующих фондов (по видам изданий): книги и брошюры — 17,8 млн экз. 
  2. ↑ «Russian state library». www.rsl.ru. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2021. 
  3. ↑ «Russian State Library». Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2014. 
  4. ↑ «History of the Russian State Library (in Russian). 1917–1941, p. 4». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2008. 
  5. ↑ Ikonnikov, A. V. (1984). Architecture of Moscow, 20th Century. [Arkhitektura Moskvy. XX vek] (στα Ρωσικά). Moskovsky Rabochy. σελίδες 98–99. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «History of the Russian State Library (in Russian). 1945–1992, p. 1». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2008. 
  7. ↑ Stuart, Mary (April 1994). «Creating a National Library for the Workers' State: The Public Library in Petrograd and the Rumiantsev Library under Bolshevik Rule». The Slavonic and East European Review 72 (2): 233–258. 

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Edward Kasinec, "A Soviet Research Library Remembered," Libraries & Culture, vol. 36, no. 1 (Winter 2001), pp. 16–26. In JSTOR.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ρωσική_Κρατική_Βιβλιοθήκη&oldid=10218401"