Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ποζιτρόνιο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φωτογραφία θάλαμου νεφών με το πρώτο ποζιτρόνιο που παρατηρήθηκε ποτέ. Η παχιά οριζόντια γραμμή είναι μια πλάκα μολύβδου. Το ποζιτρόνιο εισήλθε στον θάλαμο νεφών κάτω αριστερά, επιβραδύνθηκε από την πλάκα μολύβδου και καμπυλώθηκε προς τα πάνω αριστερά. Η καμπυλότητα της διαδρομής προκλήθηκε από εφαρμοζόμενο μαγνητικό πεδίο που δρα κάθετα στο επίπεδο της εικόνας.

Το ποζιτρόνιο (ονομάζεται επίσης αντιηλεκτρόνιο) είναι το αντισωμάτιο του ηλεκτρονίου. Έχει ηλεκτρικό φορτίο ίσο με +1, ιδιοστροφορμή 1/2, και την ίδια μάζα με το ηλεκτρόνιο. Όταν ένα ποζιτρόνιο εξαϋλώνεται με ένα ηλεκτρόνιο, η μάζα τους μετατρέπεται σ' ενέργεια, υπό τη μορφή δυο φωτονίων με πολύ υψηλή ενέργεια (στην περιοχή των ακτίνων γ).

Παραγωγή ποζιτρονίων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα ποζιτρόνιο μπορεί να παραχθεί από μια πυρηνική αντίδραση που περιλαμβάνει εκπομπή ποζιτρονίων, ή από την αλληλεπίδραση με την ύλη ενός φωτονίου με ενέργεια μεγαλύτερη από 1,022 MeV. Αυτή η διαδικασία ονομάστηκε παραγωγή ζευγών ή δίδυμη γένεση, διότι παράγει τόσο ένα ποζιτρόνιο όσο και ένα ηλεκτρόνιο από την ενέργεια του φωτονίου. Για αυτό το λόγο η ενέργεια του φωτονίου πρέπει να είναι ίση ή μεγαλύτερη από το άθροισμα των ενεργειών του ζεύγους σωματιδίων, η συνολική ενέργεια των οποίων προκύπτει από την αντιστοίχιση μάζας - ενέργειας, έτσι ώστε να υπάρχει αρκετή ενέργεια για να παραχθούν τα δύο σωματίδια και να αποκτήσουν κινητική ενέργεια. Το ποζιτρόνιο έχει το ηλεκτρικό φορτίο ενός πρωτονίου αλλά μάζα ίση με αυτή του ηλεκτρονίου, γεγονός που καθιστά το ποζιτρόνιο δυο χιλιάδες φορές πιο ελαφρύ σε σύγκριση με το άτομο του υδρογόνου.

Ιστορικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα ποζιτρόνια ανακαλύφτηκαν στις κοσμικές ακτίνες από τον Καρλ Άντερσον το 1932. Οι Πάτρικ Μπλάκετ και Τζουζέπε Οκιαλίνι επιβεβαίωσαν την ανακάλυψη αυτή την επόμενη χρονιά, επιβεβαιώνοντας ταυτόχρονα και τη θεωρητική πρόβλεψη του Πολ Ντιράκ για ύπαρξη αντισωματιδίου του ηλεκτρονίου.

  • Lisa Randall: Verborgene Universen: Eine Reise in den extradimensionalen Raum. 4. Auflage. Fischer, Frankfurt 2006, ISBN 3-10-062805-5.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]