Πέτρος Β΄ της Σαβοΐας
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Πέτρος Β' | |
---|---|
Κόμης της Σαβοΐας | |
Περίοδος | 1263 - 1268 |
Προκάτοχος | Βονιφάτιος |
Διάδοχος | Φίλιππος Α' |
Γέννηση | 1203 Μονμελιάν, Σαβοΐα |
Θάνατος | 16 Μαΐου 1268 (65 ετών) |
Σύζυγος | Αγνή του Φωκινύ |
Επίγονοι | Βεατρίκη |
Οίκος | Σαβοΐας |
Πατέρας | Θωμάς Α΄ της Σαβοΐας |
Μητέρα | Μαργαρίτα της Γενεύης |
Θρησκεία | Καθολικός Χριστιανός |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Ο Πέτρος Β' ο Μικρός Καρλομάγνος (Pierre II de Savoie, 1203 - 16 Μαΐου 1268) ήταν κόμης της Σαβοΐας (1263-1268) και κόμης του Ρίτσμοντ (1241-1268). Ήταν ο 7ος υιός του Θωμά Α' κόμη της Σαβοΐας και της Μαργαρίτας, κόρης του Γουλιέλμου Α' κόμη της Γενεύης.
Τα πρώτα έτη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Καθώς ήταν από τους νεαρότερους υιούς, άρχισε εκκλησιαστική σταδιοδρομία, γενόμενος ιερέας (canon) στη Λωζάννη με σκοπό να γίνει επίσκοπος. Αλλά το 1231 ήρθε ο νέος επίσκοπος και ο Πέτρος, που βαρέθηκε την εκκλησιαστική σταδιοδρομία, όταν το 1233 απεβίωσε ο πατέρας τους, απαίτησε μερίδιο από την κομητεία της Σαβοΐας. Αν και τον πατέρα τους τον είχε διαδεχθεί ο πρωτότοκος Αμεδαίος Δ', τα αδέλφια του Αίμων και Πέτρος ζήτησαν τη διαίρεση της Σαβοΐας και το μερίδιό τους. Με τη μεσολάβηση του αδελφού τους Γουλιέλμου επισκόπου του Βαλένς, έγινε το 1234 στο Χιλόν συγκέντρωση των αδελφών, όπου συμβιβάσθηκαν με το να μην διαιρεθεί η Σαβοΐα, αλλά να πάρουν μία περιοχή στα σύνορα, ως υποτελείς του Αμεδαίου Δ', που θα τους βοηθούσε να την επεκτείνουν. Ο Πέτρος πήρε τη Γενεύη και νυμφεύθηκε την Αγνή κυρία του Φωκινύ.
Η επιθυμία του για επέκταση τον έφερε σε σύγκρουση με τον αδελφό της μητέρας του Γουλιέλμο Β' κόμη της Γενεύης. Το 1236 ο υιός του Γουλιέλμου Β', Ροδόλφος, αιχμαλώτισε σε ενέδρα τον Πέτρο. Με την επέμβαση όμως του Αμεδαίου Δ' το 1237, ο Γουλιέλμος πλήρωσε 20.000 μάρκα και έδωσε το κάστρο του Αρλόντ. Το 1240 την επισκοπή της Γενεύης διεκδικούσαν ο αδελφός του Φίλιππος και ο Ιωάννης ντε Κοσοναί που υποστηριζόταν από τη Γενεύη· ο Πέτρος, αν και έφερε 6.000 στρατιώτες, δεν κατάφερε να λύση την αντιδικία.
Συνέχισε να αποκτά τον έλεγχο των γύρω του περιοχών με χρήματα ή δύναμη: Το 1244 απέκτησε το κάστρο Γκουγιέρ και το έδωσε στον υιό του Ροδόλφου, τον Γουλιέλμο, που τον έκανε υποτελή του (δηλ. με αντάλλαγμα στρατιωτικές υπηρεσίες). Το 1244 ο Ιωάννης ντε Κοσσοναί αναγκάσθηκε να αναγνωρίσει την επικυριαρχία του Πέτρου και του Αμεδαίου Δ' σε σημαντικής έκτασης γαίες του. Εξακολουθούσε να αποκτά τον έλεγχο στρατηγικών πόλεων και εμπορικών οδών στις περιοχές του Βωντ, αποδίδοντάς τες στον υιό του κατόχου τους με αντάλλαγμα την υποτέλειά του. Ανακαίνισε τον πύργο του Χιλόν· το 1253 έγινε προστάτης της Βέρνης. Ένας ερευνητής θεωρεί πως τα γαλλικά ομιλούνται στη Δ. Ελβετία διότι ο Πέτρος έκανε αυτές τις εκτεταμένες κατακτήσεις στην περιοχή.
Σταδιοδρομία στην Αγγλία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Συνόδευσε την Ελεονόρα, κόρη της αδελφής του Βεατρίκης, στην Αγγλία για τον γάμο της με τον Ερρίκο Γ'. Εκεί ο Ερρίκος Γ' τον έκανε κόμη του Ρίτσμοντ το 1241 δίνοντάς του την έκταση μεταξύ του Στράντ και του Τάμεση, όπου ο Πέτρος έκτισε το ανάκτορο Σαβόι το 1263. Την έκταση την κληροδότησε στην ανιψιά του Ελεονόρα· το ανάκτορο καταστράφηκε στην εξέγερση των αγροτών το 1381. Ο Ερρίκος Γ', που ήθελε να εισβάλλει στο Πουατιέ, τον έστειλε να βρει υποστηρικτές· το 1242 παραλίγο να συλληφθεί στο Πουατιέ, αλλά απέδρασε. Έπειτα πήγε στην αδελφή του Βεατρίκη στην Προβηγκία και διαπραγματεύθηκε το γάμο της κόρης της Σάντσια με το Ριχάρδο, αδελφό του Ερρίκου Γ'.
Το 1246 πήγε στη Σαβοΐα και επέστρεψε στην Αγγλία με την Αλίκη του Σαλούτζο, εγγονή του Αμεδαίου Δ', όπου την πάντρεψε με τον Εδμούνδο ντε Λασύ το 1247. Ο Ερρίκος Γ' του παραχώρησε επίσης το λιμάνι Μπόστον του Λίνκολν, το Ντόνιγκτον και το κάστρο Πεβενσέυ. Στην εμφύλια αντιπαράθεση, που ονομάστηκε 2ος Πόλεμος των Βαρώνων (1264-67), πήρε το μέρος των βαρώνων εναντίον του Ερρίκου Γ' και τελικά έφυγε από την Αγγλία.
Κόμης της Σαβοΐας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1263 απεβίωσε ο υιός τού Αμεδαίου Δ', ο Βονιφάτιος της Σαβοΐας και έπρεπε να τον διαδεχθεί ο υιός του Θωμά Β' κόμη του Πεδεμοντίου, ο Θωμάς Γ' κόμης του Πεδεμοντίου. Αλλά ο Πέτρος Β' διεκδίκησε τη Σαβοΐα ως νεότερος αδελφός του Αμεδαίου Δ' και του Θωμά Β' και έγινε κόμης. Έφερε πολλές ιδέες από τα ταξίδια του: έχτισε κάστρα πιο στρογγυλά από τα τετράγωνα που συνηθιζόταν στην Σαβοΐα· διαίρεσε την κομητεία σε διοικήσεις (bailis) και αυτές σε καστελανίες· ίδρυσε γραφείο λογιστών στο Σαμπερύ για καλύτερο έλεγχο των οικονομικών θεμάτων και ήταν ο πρώτος που εξέδωσε νόμους για όλη τη Σαβοΐα.
Ο Πέτρος Β' ήρθε σε διένεξη με τον Ροδόλφο Α' βασιλιά της Γερμανίας και ο Ροδόλφος Α' κατέλαβε το Βωντ με τον πύργο του Χιλόν, αλλά ο Πέτρος Β' επέστρεψε έγκαιρα και ανάκτησε τα εδάφη το 1266. Απεβίωσε, μάλλον στον πύργο του Χιλόν, χωρίς άρρενες απογόνους. Τον διαδέχθηκε ο νεότερος αδελφός του αρχιεπίσκοπος της Λυών ως Φίλιππος Α΄ της Σαβοΐας.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1236 νυμφεύτηκε την Αγνή, κόρη και κληρονόμο του Αϋμόν/Αίμωνα Β΄ κυρίου του Φωσινύ. Είχε κόρη τη:
- Βεατρίκη π.1237 - 1310, κυρία του Φωκινύ, παντρεύτηκε πρώτα τον Γκιγκ Ζ΄ κόμη του Αλμπόν (του Βιενουά, που έχει στο θυρεό ένα δελφίνι) και έπειτα τον Γκαστόν Ζ΄ υποκόμη του Μπεάρν.
Είχε εκτός γάμου μια κόρη:
- (νόθη) Ισαβέλλα, παντρεύτηκε τον Πέτρο του Σαλινέντο, νόθο υιό του Αμεδαίου Δ΄ κόμη της Σαβοΐας.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρόγονοι του Πέτρου Β΄ της Σαβοΐας | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Calendar of Close Rolls, Henry III, 1242-47. London: British Library. 1916.
- Cox, Eugene L. (1974). The Eagles of Savoy. Princeton: Princeton University Press. ISBN 0691052166.
- Cox, Eugene L. (1967). The Green Count of Savoy. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. LCCN 67-11030.
- Wurstemberger, L. (1858). Peter der Zweite. Bern.