Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ολιβιέ Στρεμπέλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ολιβιέ Στρεμπέλ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση20  Ιανουαρίου 1927[1][2][3]
Υκλ
Θάνατος29  Ιουλίου 2017[4][5]
Βρυξέλλες
Χώρα πολιτογράφησηςΒέλγιο[6]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταγλύπτης[7]
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Κολοράντο
Περίοδος ακμής1943[8] - 2008[8]
Οικογένεια
ΓονείςRodolphe Strebelle[9]
ΑδέλφιαClaude Strebelle
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΜετάλλιο Πούσκιν
Ιστότοπος
www.olivierstrebelle.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ολιβιέ Στρεμπέλ (Olivier Strebelle, 20 Ιανουαρίου 1927 - 29 Ιουλίου 2017) ήταν Βέλγος γλύπτης.

Γεννήθηκε στις Βρυξέλλες στις 20 Ιανουαρίου 1927. Σπούδασε κεραμική και γλυπτική στην «Λα Καμπρ» (La Cambre) στα 1943 – 1946. Το 1949 ίδρυσε, μαζί με τους Πιερ Αλεσίνσκυ, Κριστιάν Ντοτρεμόν, Ράινχουντ και Μισέλ Ολύφ, τα «Εργαστήρια του Μαραί» (Les Ateliers du Marais), που απoτέλεσαν κέντρο έκφρασης του εξπρεσιονιστικού κινήματος «Κόμπρα» (COBRA) στο Βέλγιο.

Ολιβιέ Στρεμπέλ: "Τρεις είναι πολλοί" (1968), Βρυξέλλες 2011.

Έργα του Στρεμπέλ βρίσκονται σε πολλές χώρες του κόσμου. Ένα από τα πιο σημαντικά γλυπτά του είναι το τιτλοφορούμενο «Τρεις είναι πολλοί» (Trois c’est la foule), φιλοτεχνημένο το 1968 και το οποίο βρίσκεται στο Πάρκο της Εκατονταετηρίδας στις Βρυξέλλες, δίπλα στο Βασιλικό Ινστιτούτο Καλλιτεχνικής Κληρονομιάς (IRPA). Η γλυπτική αυτή σε μπρούντζο σύνθεση απεικονίζει δυο γυναικείες μορφές σε φόρμες παράξενες, τεμαχισμένες και ακανόνιστες.

Άλλα αφηρημένης σύλληψης έργα του, τοποθετημένα σε δημόσιους χώρους της βελγικής πρωτεύουσας, είναι «Ο Φοίνιξ 44» (Le Phenix 44, 1994, Avenue Louise) και «Ανοικτές αγκαλιές» (Bras ouverts, 1999, Avenue Winston Churchill). To έργο του «Η Απαγωγή της Ευρώπης» (L’Enlèvement d’Europe) στην Πλατεία Ευρώπης της Μόσχας (Σεπτέμβριος 2000), είναι δωρεά του Βελγίου προς την πόλη της Μόσχας.

Το 1958, ο Στρεμπέλ κέρδισε το Βραβείο της Ρώμης (Prix de Rome) και την ίδια χρονιά εγκαταλείπει οριστικά την ενασχόλησή του με την κεραμική και αφιερώνεται ολοκληρωτικά στη γλυπτική. Από το 1953 διανύει μια έντονη ακαδημαϊκή πορεία: διδάσκει στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Αμβέρσας, στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας στο Βανκούβερ του Καναδά, στα Πανεπιστήμια της Αϊόβα, του Κολοράντο, της Ατλάντα και της Φιλαδέλφειας στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Πέθανε στις 29 Ιουλίου 2017.[10]

  1. 1,0 1,1 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/75605. Ανακτήθηκε στις 23  Αυγούστου 2017.
  2. 2,0 2,1 «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00176908. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  3. 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6fv38cv. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. www.lesoir.be/107051/article/2017-07-30/le-sculpteur-belge-olivier-strebelle-est-decede.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 16167615s.
  6. (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/75605. Ανακτήθηκε στις 26  Ιουνίου 2020.
  7. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/121664. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  8. 8,0 8,1 8,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/75605. Ανακτήθηκε στις 26  Φεβρουαρίου 2023.
  9. 9,0 9,1 www.aviation24.be/airports/brussels/brussels-airport-attacks/belgian-sculptor-olivier-strebelle-created-flight-mind-brussels-airport-died-age-90/. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2018.
  10. «Le sculpteur belge Olivier Strebelle est décédé». www.lesoir.be. 30 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2017. 
  • Gwennaelle Gribaumont: “Bruxelles: 200 sculptures se racontent”, pp. 100, 101 & 102, Editions Aparte, Bruxelles, 2008.