Μενελίκ Β΄
| Μενελίκ Β΄ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | ዳግማዊ ምኒልክ (Αμχαρικά) |
| Γέννηση | 17 Αυγούστου 1844[1][2][3] Ankober[4] |
| Θάνατος | 12 Δεκεμβρίου 1913[1][2][3] Αντίς Αμπέμπα[5][6] |
| Αιτία θανάτου | εγκεφαλικό επεισόδιο |
| Τόπος ταφής | Αντίς Αμπέμπα και Αιθιοπική Αυτοκρατορία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αιθιοπία |
| Θρησκεία | Αιθιοπική Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αμχαρική γλώσσα Ιταλικά Αγγλικά Γαλλικά Τιγκρινιακή γλώσσα Afar Ορόμο |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Taytu Betul (1883–άγνωστη τιμή) Emyat Bafana |
| Τέκνα | Ζαουντίτου Shoa Reggad Menelik |
| Γονείς | Haile Melekot |
| Οικογένεια | Σολομανική δυναστεία |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αυτοκράτορας της Αιθιοπίας (1889–1913) |
| Βραβεύσεις | Μεγαλόσταυρος Ιππότης του Τάγματος του Λουτρού Τάγμα του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι Order of Solomon Τάγμα του Αστέρα της Αιθιοπίας Τάγμα του Αγίου Αντωνίου Τάγμα των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου Μέγας Ιπποτικός Σταυρός της Τάξεως του Αγίου Βωμού (1 Ιουνίου 1907) Τάγμα του Αγίου Στεφάνου της Ουγγαρίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μενελίκ Β΄ (17 Αυγούστου 1844 - 12 Δεκεμβρίου 1913) ή Μενιλέκ ήταν αυτοκράτορας της Αιθιοπίας την χρονική περίοδο 1889 μέχρι 1913[7] οπότε η Αιθιοπία άρχισε να αποκτά χαρακτηριστικά ενιαίου κράτους και εθνική ταυτότητα.[8]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μενελίκ Β΄ ήταν γιός του βασιλιά (Ρας) της φυλής Σόα, Χαϊλέ Μαλακότ και επί των ημερών του, το 1896, αναγνωρίστηκε η ανεξαρτησία της Αιθιοπίας[7]. Πριν γίνει αυτοκράτορας, ήρθε σε αντιπαράθεση με τον βασιλιά της Αιθιοπίας Ιωάννη Δ’, από τον οποίο ηττήθηκε 1887. Τα επόμενα χρόνια όμως, με τη βοήθεια των Ιταλών, εκμεταλλευόμενος τον πόλεμο μεταξύ του Ιωάννη Δ΄ και των μουσουλμάνων οπαδών του Μάχντι του Σουδάν, κατάφερε να καταλάβει τη χώρα των Γκάλα και τη Χαράρε και να μεταφέρει το 1889 την πρωτεύουσα της Αιθιοπίας από την πόλη Εντότο στην Αντίς Αμπέμπα. Όταν την ίδια χρονιά πέθανε ο Ιωάννης Δ’ έρχεται σε ρήξη με τους Ιταλούς, αν και υπέγραψε με την Ιταλία τη συνθήκη του Ουτσάλι (Μάιος 1889), σύμφωνα με την οποία η Ερυθραία θεωρείτο προτεκτοράτο της Ιταλίας. Τον Οκτώβριο του 1896 μεταξύ Αιθιοπίας και Ιταλίας διεξάγεται η Μάχη της Άντουα που τέλειωσε με ήττα των Ιταλών και με την αναγνώριση της ανεξαρτησία της Αιθιοπίας[9].
Στα χρόνια του Μενελίκ Β΄, η Αιθιοπία επεκτάθηκε εδαφικά στο Αρούσι, στην Κάφρα, στο Ογκαντίν και στην εσωτερική Σομαλία. Την ίδια περίοδο, με τη βοήθεια του Ρας Μακόνεν, πρωτοξάδελφού του, κυβερνήτη της επαρχίας του Χαράρ και εμπίστου συμβούλου αλλά και πατέρα του μετέπειτα αυτοκράτορα Χαϊλέ Σελασιέ, πέτυχε τον εκσυγχρονισμό της χώρας τόσο με κοινωνικά μέτρα, όπως η κατάργηση της δουλείας, η υποχρεωτική παιδεία, όσο και με έργα υποδομής, όπως η κατασκευή των σιδηροδρομικών γραμμών Τζιμπουτί - Αντίς Αμπέμπα[7]. Ο Μενελίκ Β΄, το 1909, ενώ ήταν ήδη παράλυτος από το 1906, συγκάλεσε συμβούλιο του θρόνου και αποσύρθηκε το 1909, παραχωρώντας την εξουσία στον γιο του, Ιγιάσου[9].
Προς τιμή της νίκης του στην Άντουα και των προσπαθειών του να αναμορφώσει την Αιθιοπία με το δικό του τρόπο, υπάρχει ένα άγαλμα του Μενελίκ Β΄ στη περιοχή Arada στο κέντρο της Αντίς Αμπέμπα, το δε μαυσωλείο του, έργο του Έλληνα Βασιλείου Ηλ. Λεντάκη, είναι ένα από τα τουριστικά αξιοθέατά της.
Σχέσεις με την Ελλάδα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από τo 1872, όταν βασιλιάς ήταν ο Ιωάννης Δ΄ είχε αρχίσει η μετακίνηση και εγκατάσταση Ελλήνων στην Αιθιοπία. Στα χρόνια του Μενελίκ Β΄ γίνεται οργανωμένα και συνεχίζεται μέχρι τo 1974, τηv ανατροπή τoυ αυτοκράτορα Χαϊλέ Σελασιέ[10]. Η ανοιχτή πολιτική του Μενελίκ Β΄ προς τους ξένους και η ιδιαίτερη αγάπη που είχε προς τους Έλληνες είχε σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθούν και συγκροτηθούν αρκετές δραστήριες ελληνικές κοινότητες. Γνωστοί Έλληνες που αναφέρονται ότι έζησαν και εργάστηκαν στην Αιθιοπία την περίοδο αυτοί είναι ο Αθανάσιος Σουρβής που εργάστηκε ως διπλωμάτης του Μενελικ Β΄, ο αρχιτέκτονας Ορφανίδης που έκανε το σχέδιο του καθεδρικού ναού του Αγίου Γεωργίου στην Αντίς Αμπέμπα, ο οδοντίατρος Κωνσταντίνος Καρακατσάνης, ο Ανδρέας Καββαδίας που εξέδωσε την πρώτη αιθιοπική εφημερίδα με τον τίτλο Aimiro (=γνώση)[11] και ο Γεώργιος Προκοπίου που δούλεψε ως προσωπικός του ζωγράφος[12].
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ελαιογραφία του Μενελίκ από τον Γεώργιο Προκοπίου
- Η ιστορία της Αιθιοπίας χάνεται στο όνομα της ανάπτυξης από το el.globalvoices.org
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Menilek-II. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. menelik-ii. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0041927.
- ↑ Άντριου Μπελ: «Encyclopædia Britannica» (Βρετανικά αγγλικά) Encyclopædia Britannica Inc..
- ↑ onlinelibrary
.wiley .com /doi /10 .1002 /9781444338232 .wbeow003 /pdf. - ↑ onlinelibrary
.wiley .com /doi /10 .1002 /9781444338232 .wbeow003 /full. - ↑ 7,0 7,1 7,2 Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. τομ. 22. 1996. σελ. 9.
- ↑ «Μενελίκ Β' (Σαλέ Μαριέμ) (1844 - 1913) - Εκδοτική Αθηνών Α.Ε.». www.greekencyclopedia.com. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2016.
- ↑ 9,0 9,1 «Menilek II | emperor of Ethiopia» (στα αγγλικά). Encyclopedia Britannica. https://www.britannica.com/biography/Menilek-II. Ανακτήθηκε στις 2017-08-28.
- ↑ «GREEKS OF ETHIOPIUA». www.anagnostis.info. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2017.
- ↑ «Η Σύχρονη Περίοδος - www.xereteoti.com». www.xereteoti.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2017.
- ↑ J.Economou. «Προκοπίου Γιώργος». www.aspromavro.net. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2017.