Θεότητα

Θεότητα ορίζεται ως κάτι το άναρχο, αιώνιο, άυλο και αυθύπαρκτο, το οποίο απουσιάζει από τα δρώμενα οποιασδήποτε επίγειας πραγματικότητας. Πολλά ερωτήματα κινούνται γύρω από το τρίπτυχο θεός-κόσμος-άνθρωπος, τα οποία καλούνται να ερμηνεύσουν οι διάφορες θρησκείες από την πρώτη στιγμή μετατροπής του ανθρώπου σε λογικό όν, έως και σήμερα. Οι θρησκείες και τα δόγματα αυτά δημιουργούν εξαιτίας των ανθρώπινων αναγκών και της φθοράς στην οποία υπόκειται το ανθρώπινο σώμα και πνεύμα, θεότητες με τις απαιτούμενες ικανότητες για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων. Η θεότητα έχει τον ρόλο δημιουργού και αυστηρού κριτή, ο οποίος όμως είναι απόλυτα δίκαιος πάνω στους κανόνες που έχει ο ίδιος προτείνει μέσα από τους απεσταλμένους οι οποίοι καλούνται προφήτες του. Συνεπώς ο όρος θεότητα διευρύνει τα όριά του περικλείοντας μέσα του την έννοια της πνευματικής καταστολής, η οποία αντιμετωπίζεται με σωφρονισμό μέσω της μετάνοιας με συντριβή πνεύματος και την πραγματική πίστη στη σωτηρία. Οι θρησκείες μπορούν να χωριστούν σε κατηγορίες σύμφωνα με το είδος των θεοτήτων που ασπάζονται.

Μονοθεϊσμός και πολυθεϊσμός

Αρχικά διακρίνονται οι πολυθεϊστικές και οι μονοθεϊστικές θρησκείες.

Στις πολυθεϊστικές θρησκείες, παρατηρούνται πολλές θεότητες, πάντα τόσες όμως όσα είναι και τα τμήματα του υλικού κόσμου στα οποία τον διακρίνει ο εκάστοτε πολιτισμός. Σε αυτές τις θρησκείες, η κάθε θεότητα είναι υπεύθυνη για τη διατήρηση της αρμονίας και της ευημερίας σε ένα μόνο τμήμα του κόσμου, παρατηρείται δηλαδή απόλυτη εξειδίκευση. Υπάρχει όμως και η έννοια του θεού παρατηρητή, ο οποίος τιμωρεί οποιοδήποτε παράπτωμα και επαναφέρει την τάξη σε κάποιον τομέα όποτε αυτός κρίνει απαραίτητο. Υπάρχει δηλαδή ιεράρχηση ικανοτήτων ανάμεσα στις θεότητες όσο και αν αυτό φαίνεται περίεργο αν λάβουμε υπ´όψιν μας την ιδιότητα της αιώνιας αθανασίας που είναι ανεξαιρέτως δικαίωμα κάθε θεού.

Στις μονοθεϊστικές θρησκείες, η ύπαρξη ενός και μόνου θεού, ο οποίος είναι και δημιουργός του κόσμου, προσδίδει ένα αίσθημα πλήρους αδυναμίας του ανθρώπου απέναντί του, κάτι ανάλογο με το μοναρχικό πολίτευμα. Θεωρείται απόλυτος και καλεί την ανθρωπότητα να ασπαστεί οικειοθελώς τους νόμους του.

Διάκριση μεταξύ θεοτήτων μπορεί να γίνει και με βάση το βαθμό τιμωρίας και αυστηρότητας που εφαρμόζει η κάθε μία από αυτές.