Ηράκλειος (αδερφός του Τιβέριου Γ΄)

Ηράκλειος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	7ος αιώνας
Θάνατος	705 Κωνσταντινούπολη
Αιτία θανάτου	απαγχονισμός
Συνθήκες θανάτου	θανατική ποινή
Χώρα πολιτογράφησης	Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός
Οικογένεια
Αδέλφια	Τιβέριος Γ´
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	στρατηγός
Πόλεμοι/μάχες	Αραβοβυζαντινοί πόλεμοι
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	στρατηγός

Ο Ηράκλειος (πέθανε το 705) ήταν αδελφός του Τιβέριου Γ´ (698-705). Μαζί με τον αδελφό του έκανε μια σειρά εκστρατειών εναντίον του Χαλιφάτου των Ομεϋαδών και σημείωσαν μια σειρά από σημαντικές νίκες, αλλά δεν ήταν σε θέση να σταματήσει την αραβική κατάκτηση της Αρμενίας, ούτε ήταν σε θέση να εμποδίσει την ανατροπή του αδελφού του από τον Ιουστινιανό Β΄ (685-695 και 705-711), ο οποίος αργότερα συνελήφθη και εκτελέστηκε και από τους δύο.

Βιογραφία

Τίποτα δεν είναι γνωστό για την πρώιμη ζωή του. Το όνομα του αδελφού του, Απσιμάρ, μάλλον θα είναι γερμανικής προέλευσης. Το 698, ο Απσιμάρ ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από το βυζαντινό στόλο μετά από μια αποτυχημένη εκστρατεία για την ανάκτηση της Καρχηδόνας. Ο Απσιμάρ που πολιόρκησε την Κωνσταντινούπολη, κατόρθωσε να εισέλθει στην πόλη, όταν ορισμένοι αξιωματικοί άνοιξαν μια πύλη. Μετά την καθαίρεση του αυτοκράτορα Λεοντίου (695-698), ο ίδιος ο σφετεριστής, ο Απσιμάρ ανέλαβε το θρόνο, υιοθετώντας το παλιό ρωμαϊκό όνομα Τιβέριος, για να αποκτήσει νομιμότητα το καθεστώς του και για την εξασφάλιση μια στρατιωτικής νίκης κατά τον μείζονα εχθρό της αυτοκρατορίας, το Χαλιφάτο των Ομεϋαδών.

Ο Ηράκλειος διορίστηκε από τον αδελφό του ως πατρίκιος και μονοστράτηγος των θεμάτων της Ανατολής. Στα τέλη του φθινοπώρου, πέρασε με το στρατό του τα ορεινά περάσματα του Ταύρου στην Κιλικία και από εκεί κατευθύνθηκε προς τη βόρεια Συρία. Μετά την ήττα του αραβικού στρατού στην την Αντιόχεια, που εισέβαλαν πριν ο Σαμόσατα επιστρέψει με ασφάλεια στην Αυτοκρατορία, την άνοιξη του 699. Η επιτυχία αυτή χρησίμευσε μόνο για να προκαλέσει μια μαζική αραβική απάντηση: κατά τα προσεχή χρόνια, οι στρατηγοί του χαλιφάτου, Μοχάμεντ ίμπν Μαρουάν και Αμπντάλαχ ίμπν Άμπντ άλ-Μαλίκ ξεκίνησαν μια σειρά από εκστρατείες και κατέκτησαν τα υπολείμματα της βυζαντινής Αρμενίας, χωρίς ο Ηράκλειος να είναι σε θέση να ανταποκριθεί αποτελεσματικά. Το 702, ωστόσο, οι Αρμένιοι ξεσηκώθηκαν σε μια μεγάλης κλίμακας εξέγερση, και ζήτησαν την βοήθεια των Βυζαντινών. Το 704, ενώ ο Αμπντάλαχ, ξεκίνησε μια εκστρατεία, για να ανακτήσει την Αρμενία, ο Ηράκλειος επιτέθηκε στους Άραβες της Κιλικίας. Νίκησε ένα στρατό αποτελούμενο από 10.000-12.000 άνδρες υπό τον Γιαζίντ ιμπν Χουναίν στο Σισίουμ, σκοτώνοντας τους περισσότερους και τους υπόλοιπους τους συνέλαβε και τους οδήγησε αλυσοδεμένους στην Κωνσταντινούπολη, αλλά δεν ήταν σε θέση να εκτρέψει τον Αμπνταλάχ από την ολοκλήρωση της επανάκτησης της Αρμενίας.

Θάνατος

Εκείνη την εποχή, ο έκπτωτος αυτοκράτορας Ιουστινιανός Β΄ (685-695 και 705-711) είχε δραπετεύσει από τη Χερσώνα, όπου ήταν εξόριστος και κέρδισε την ενίσχυση των Χαζάρων και των Βουλγάρων. Η αυτοκρατορία τώρα μια άλλη απειλή, καθώς με το μέρος του Ιουστινιανού προσχώρησε ο Βουλγαροκτόνος Χαν Τερβέλ το φθινόπωρο του 704 και ήταν έτοιμος να βαδίσει στην Θράκη. Ο Τιβέριος, ανακάλεσε τον Ηράκλειο από την Ανατολή και τον έστειλε να αντιμετωπίσει τον Ιουστινιανό και Tervel, αλλά η συμμαχική δύναμη παρέκαμψε τον στρατό του Ηρακλείου και κατέλαβε την Κωνσταντινούπολη στα τέλη του καλοκαιριού του 705. Ο Τιβέριος Γ΄ κατάφερε να ξεφύγει από την πρωτεύουσα προς τη Σωζόπολη, όπου εντάχθηκε στο στρατό του αδελφού του. Οι στρατιώτες τους, ωστόσο, τους εγκατέλειψαν σύντομα, και τελικά ο Τιβέριος και ο Ηράκλειος συνελήφθησαν από τα στρατεύματα του Ιουστινιανού. Αφού παρέλασαν μέσα από την Κωνσταντινούπολη αλυσοδεμένοι, ο Ηράκλειος και πολλοί άλλοι ανώτεροι αξιωματικοί του κρεμάστηκαν στα τείχη της πόλης, ενώ ο Λεόντιος και ο Τιβέριος εκτελέστηκαν στις αρχές του 706.