Ζωή Λάσκαρη
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Ζωή Λάσκαρη | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 12 Δεκεμβρίου 1942[1][2] Θεσσαλονίκη |
| Θάνατος | 18 Αυγούστου 2017 (74 ετών) Πόρτο Ράφτη Αττικής |
| Αιτία θανάτου | καρδιακή ανακοπή |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών |
| Εθνικότητα | Ελληνίδα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Σπουδές | Δραματική Σχολή Πέλου Κατσέλη και Ελληνογαλλική Σχολή Καλαμαρί |
| Ιδιότητα | ηθοποιός, μοντέλο και διαγωνιζόμενη σε καλλιστεία |
| Σύζυγος | Αλέξανδρος Λυκουρέζος (1976–2017) και Πέτρος Κουτουμάνος (1967–1971) |
| Τέκνα | Μαρία-Ελένη Λυκουρέζου και Μάρθα Κουτουμάνου |
| Συγγενείς | Ζωίτσα Κουρούκλη (ξαδέρφη)[3] και Ζένια Μπονάτσου (εγγονή) |
| Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
Η Ζωή Λάσκαρη (Θεσσαλονίκη, 12 Δεκεμβρίου 1942[4][5] – Πόρτο Ράφτη, 18 Αυγούστου 2017[6] ) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός, μια από τις διασημότερες σταρ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, που ξεκίνησε την καριέρα της κερδίζοντας τον τίτλο της «Σταρ Ελλάς», το 1959. Το πραγματικό της ονοματεπώνυμο ήταν Ζωή Κουρούκλη, ίδιο με της εξαδέλφης της Ζωής Κουρούκλη, γνωστής τότε τραγουδίστριας.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 θεωρήθηκε –μαζί με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και την Τζένη Καρέζη– μια από τις εμπορικότερες ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου.
Είχε διατελέσει δημοτική σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων, με την παράταξη του Δημήτρη Αβραμόπουλου. Το 2013 της απονεμήθηκε βραβείο από την Ακαδημία Κινηματογράφου για τη συνολική προσφορά της στον κινηματογράφο. Απεβίωσε στις 18 Αυγούστου του 2017 από καρδιακή ανακοπή.
Καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Καλλιστεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το βράδυ του Σαββάτου 20 Ιουνίου 1959, στην «φαντασμαγορικήν χοροεσπερίδα εις τα Αστέρια της Γλυφάδας, εξελέγη Σταρ Ελλάς 1959 η 18έτις[5] δεσποινίς Ζωΐτσα Κουρούκλη, με το ψευδώνυμον Αμαρυλλίς (αριθμός 12), υπό τας επευφημίας του πλήθους που είχε κατακλύσει το κέντρον».[εκκρεμεί παραπομπή] Στην ίδια εκδήλωση –παρουσία του Λάμπρου Κωνσταντάρα και της Χριστίνας Σύλβα– απονεμήθηκε ο τίτλος της «Μις Ελληνίδα 1959» στην μετέπειτα ηθοποιό Πάρις Λεβέντη, που συμμετείχε στον διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Καρυάτιδα». Στα στοιχεία που έδινε καθημερινά για τις επικρατέστερες της στέψη η αθηναϊκή εφημερίδα Απογευματινή, αναφέρεται ότι «η Αμαρυλλίς εγεννήθη εις την Θεσσαλονίκην, είχε ύψος 1,68 μ., βάρος 57 κιλά, περίμετρο θώρακος 0,88, μέσης 0,62 και λεκάνης 0,93».[7] Στις 26 Ιουλίου 1959 στο Λονγκ Μπιτς των Ηνωμένων Πολιτειών, η Ζωή Λάσκαρη διαγωνίστηκε αξιοπρεπώς για την ανάδειξη της «Μις Υφήλιος 1959».[8]
Κινηματογράφος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο τίτλος της Σταρ Ελλάς αλλά και η κοινή καταγωγή της με τον Γιάννη Δαλιανίδη ήταν η αφορμή ώστε ο τελευταίος να την επιλέξει για πρωταγωνίστρια της ταινίας Ο Κατήφορος το 1961. Η τεράστια επιτυχία της ταινίας έκανε την Λάσκαρη μία από τις μεγαλύτερες σταρ της εποχής και μόνιμη πρωταγωνίστρια του ελληνικού κινηματογράφου, υπογράφoντας αποκλειστικό συμβόλαιο με τη σημαντικότερη ελληνική εταιρία παραγωγής, τη Φίνος Φιλμ. Από τότε πρωταγωνίστησε σε πολύ μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες και στα περισσότερα είδη ταινιών της εποχής (κωμωδία, κοινωνικό δράμα, μιούζικαλ) κατά την χρυσή περίοδο του ελληνικού κινηματογράφου. Ο Φιλοποίμην Φίνος επέλεξε να μην κρατήσει το πραγματικό της επίθετο, προκειμένου να μη γίνεται σύγχυση με την πρώτη της εξαδέλφη Ζωή Κουρούκλη, η οποία ήταν ήδη γνωστή τραγουδίστρια. Το επίθετο Λάσκαρη επέλεξε ο Γιάννης Δαλιανίδης από την ονομασία ενός Ιταλού.
Η εικόνα που διαμορφώθηκε μέσα από τις ταινίες της ήταν αυτή μιας δυναμικής και μοιραίας γυναίκας, που αποτελούσε το αντικείμενο του πόθου πολλών αντρών. Πρωταγωνίστησε σε πολλά επιτυχημένα κινμηματογραφικά φιλμ, όπως τα: Μερικοί το προτιμούν κρύο (1962), Νόμος 4000 (1962), Κορίτσια για φίλημα (1965), Στεφανία (1967), Οι θαλασσιές οι χάντρες (1967), Μια κυρία στα μπουζούκια (1968) και πολλές άλλες. Συνεργάστηκε με σημαντικά και δημοφιλή ονόματα του ελληνικού κινηματογράφου, όπως οι Ρένα Βλαχοπούλου, Ντίνος Ηλιόπουλος, Κώστας Βουτσάς, Μάρθα Καραγιάννη, Μαίρη Χρονοπούλου, Αλέκος Αλεξανδράκης, Φαίδων Γεωργίτσης, Νίκος Κούρκουλος κ.ά..
Bίντεο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά την πτώση του εμπορικού ελληνικού κινηματογράφου, από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, αν και στράφηκε αποκλειστικά στο θέατρο, πρόλαβε να συμμετάσχει και σε ταινίες βίντεο. Η βιντεοταινία Η γυναίκα της πρώτης σελίδας, σε σκηνοθεσία του Nίκου Φώσκολου, κυκλοφόρησε το 1987 και το 1990 προβλήθηκε στο κανάλι Mega, ως σειρά 12 επεισοδίων. Συμμετείχε και στη βιντεοταινία του Μανούσου Μανουσάκη Αντίστροφη πορεία(1987), στο ρόλο μιας εκδότριας μεγάλης εφημερίδας, όπου συμπρωταγωνίστησε με τον Αλέκο Αλεξανδράκη.
Θέατρο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1966 έκανε την πρώτη της θεατρική εμφάνιση στην Κύπρο με τα έργα Μιας πεντάρας νιάτα των Γιαλαμά-Πρετεντέρη, Η παγίδα του Ρομπέρ Τομά και το Βαθιά γαλάζια θάλασσα του Τέρενς Ράττιγκαν. Στις θεατρικές σκηνές της Αθήνας εμφανίστηκε το 1970 με το έργο του Γιάννη Δαλιανίδη Μαριχουάνα Στοπ και ακολούθησαν η μεγάλη θεατρική επιτυχία Εραστές του ονείρου, πάλι Δαλιανίδη, μαζί με τον Tόλη Βοσκόπουλο (1972). Στη συνέχεια, Ο άνθρωπος που γύρισε από τον γύψο των Κώστα Καραγιάννη και Νίκου Καμπάνη, Πως να κερδίσετε τον άντρα σας του Ρόμπερτ Σμιθ (1975), Ξυπόλητη στο πάρκο του Νηλ Σάιμον (1977) και Η κυρία του Μαξίμ του Ζωρζ Φεϋντώ (1979). Παράλληλα συμμετείχε σε μεταφορές θεατρικών έργων για την τηλεόραση, από το αντίστοιχο τμήμα της EPT. Ακολούθησαν τα θεατρικά έργα: Φρύνη η εταίρα του Γεωργίου Ρούσσου (1980), Παντρεύομαι τον άντρα μου του Νόρμαν Κράσνα (1980), Εγώ, εσύ και ο άλλος του Τζιν Κερ (1982), Οι άντρες προτιμούν τις ξανθές» της Ανίτα Λος (1983), Μις Πέπσι του Μπρουνό (1984) και Η Ντόρις και ο γυαλάκιας του Μπιλ Μάνχοφ (1984).
Το 1990 ο Μίνως Βολανάκης την σκηνοθέτησε στην μεγάλη θεατρική επιτυχία Καινούρια σελίδα του Νηλ Σάιμον και το 1994 ο Ανδρέας Βουτσινάς στο Ορφέας στον Άδη του Τενεσί Ουίλιαμς, σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ. Ακολούθησαν τα έργα: Τρελοί για έρωτα του Σαμ Σέπαρντ (1995), Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ του Άλμπι (1996), πάλι σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ, Τρεις ψηλές γυναίκες του Έντουαρντ Άλμπι (1996), Τρωάδες του Ευριπίδη (1996), Το μακρύ ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα του Ευγένιου Ο’ Νηλ (1997), Η συνάντηση του Νάντας (2000), Σκηνές γάμου του Άλμπι (2000, σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας), Ευαίσθητη ισορροπία του Άλμπι (2003), Διαμάντια και μπλουζ της Λούλας Αναγνωστάκη (2006), Άλμα Μάλερ του Ρον Χάρτ (2009), Ρόουζ του Μάρτιν Σέρμαν (2011) και Ωραία χρόνια του Xάρολντ Πίντερ (2013).
Στο θέατρο συνεργάστηκε με τους σκηνοθέτες: Μιχάλη Κακογιάννη, Ανδρέα Βουτσινά, Μίνω Βολανάκη, Σταμάτη Φασουλή, Άντολφ Σαπίρο, Σταύρο Τσακίρη, Αθανασία Καραγιαννοπούλου, Γιώργο Ρεμούνδο, Γιώργο Θεοδοσιάδη, Δημήτρη Νικολαΐδη, Κωστή Μιχαηλίδη, Κώστα Μπάκα, Αντώνη Αντωνίου, Γιάννη Δαλιανίδη.
Προσωπική ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η προσωπική της ζωή πάντα απασχολούσε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και πολλές σχέσεις της είχαν συζητηθεί.Από τον γάμο της με τον Πέτρο Κουτουμάνο απέκτησε μία κόρη, τη Μάρθα, που είχε παντρευτεί τον Βλάσση Μπονάτσο.[9] Ο δεύτερός της γάμος έγινε με τον δικηγόρο Αλέξανδρο Λυκουρέζο,[10] με τον οποίο παντρεύτηκε το 1976 και το 1978 απέκτησε μια κόρη, τη Μαρία - Ελένη, πρώην σύζυγο του ηθοποιού Απόστολου Γκλέτσου.
Φιλμογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κινηματογραφικές ταινίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιντεοταινίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Ταινία | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1987 | Η γυναίκα της πρώτης σελίδας | Ευγενία Χρηστίδου |
| Αντίστροφη μέτρηση | Χαρά Μάνου |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ www
.finosfilm .com /movies /artistView /552. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 16987375m.
- ↑ mikropragmata
.lifo .gr /aksechasta /95683 /. - ↑ «Πέθανε η Ζωή Λάσκαρη». Η Καθημερινή. 18 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2017.
- ↑ 5,0 5,1 Σχετικά με το 1942, που ενίοτε αναφέρεται ως χρονολογία γέννησής της, η ίδια η Λάσκαρη έχει δηλώσει: «Στα χαρτιά είμαι και δύο χρόνια μεγαλύτερη, λόγω της ψεύτικης δήλωσης που είχα κάνει για τα καλλιστεία. Γράφουν το 1942 ως ημερομηνία γέννησης και όχι το 1944». Βλ. Ο τάφος της γράφει 1942 και όχι 1944. «Ζωή Λάσκαρη: Η Ελλάδα της πλαστής ευμάρειας με ανατρίχιαζε» (συνέντευξη στη Μαρία Κατσουνάκη), Η Καθημερινή (1 Μαρτίου 2014)· ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2017. Σύμφωνα με την εφημερίδα Απογευματινή, που κάλυπτε εκτενώς το ρεπορτάζ των καλλιστείων, ως έτος γέννησης αναφέρεται το 1940· βλ. φύλ. Δευτέρας 22 Ιουνίου 1959, σελ. 3.
- ↑ «Πέθανε η Ζωή Λάσκαρη». altsantiri.gr. 18 Αυγούστου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2017.
- ↑ Εφ. Απογευματινή, φύλ. Τετάρτης 10 Ιουνίου 1959.
- ↑ Palmer, Byron; Kojima, Akiko; Kristjansen, Jorunn (1959-07-24), Miss Universe Pageant, KTTV Los Angeles, https://www.imdb.com/title/tt0482547/, ανακτήθηκε στις 2023-07-28
- ↑ Μπορδόκας, Κωνσταντίνος (21 Νοεμβρίου 2022). «Tο οικογενειακό «δέντρο» των Ελλήνων καλλιτεχνών». eleftherostypos.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2023.
- ↑ Με τον γάμο, η Ζωή Λάσκαρη έλαβε επισήμως το επώνυμο του συζύγου της. Βλ. το αγγελτήριο της κηδείας της, στη στήλη «Κοινωνικά» της εφ. Η Καθημερινή, φύλ. 20ής Αυγούστου 2017.
- ↑ «Ζωή Λάσκαρη 5 χρόνια μετά: Σπάνιες φωτογραφίες & διηγήσεις για την τελευταία σταρ». The Notebook. 19 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023.
- ↑ «Ο ατσίδας | OPEN TV | About». www.tvopen.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023.
- ↑ 13,00 13,01 13,02 13,03 13,04 13,05 13,06 13,07 13,08 13,09 13,10 13,11 13,12 13,13 «Ζωή Λάσκαρη (Ηθοποιός, Τραγούδι)». Φίνος Φιλμ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023.
- ↑ «Χωρίς ταυτότητα (1963) ‒ Greek-Movies». greek-movies.com. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023.
- ↑ «Ένα κορίτσι για δύο | OPEN TV | About». www.tvopen.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023.
- ↑ Μωραϊτη, Ειρήνη (12 Δεκεμβρίου 2022). «Ζωή Λάσκαρη: Οι ερμηνείες της σταρ της «χρυσής εποχής» του ελληνικού κινηματογράφου που άφησαν εποχή». monopoli.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023.
- ↑ Μπελιάς, Κώστας. «Στεφανία: Το «Αυστηρώς Ακατάλληλον» δράμα είχε δύο φινάλε». Fosonline.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023.
- ↑ ««Όλγα, αγάπη μου»: Η Ζωή Λάσκαρη ήταν έγκυος στα γυρίσματα της ταινίας». Fosonline.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023.
- ↑ «Δεσποινίς Διευθυντής: Ο διάσημος αρχιτέκτονας που έγινε... αόρατος guest star». CinemaNews. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023.
- ↑ «Και η ελληνική showbiz έχει τις πόρνες της!». Pagenews.gr. 17 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Θόδωρος Έξαρχος (2009), Έλληνες Ηθοποιοί: Έτος γέννησης από 1941 μέχρι 1950. Αθήνα: Εκδόσεις Γκόνης. ISBN 9789608636774.