Ζακ Σιράκ

Ζακ Σιράκ
Γενικές πληροφορίες
Προφορά
Γέννηση	29  Νοεμβρίου 1932 5ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού
Θάνατος	26  Σεπτεμβρίου 2019 6ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού
Αιτία θανάτου	νεφρική ανεπάρκεια
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Κοιμητήριο του Μονπαρνάς (48°50′17″ s. š., 2°19′35″ v. d.)
Κατοικία	Μέγαρο ντε Ματινιόν Μέγαρο Ελιζέ Hôtel de Montmorency-Fosseux (έως 2019)
Παρατσούκλι	bison égocentrique
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Θρησκεία	Καθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά Αγγλικά Ρωσικά
Σπουδές	Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού (1951–1953) Hattemer Λύκειο Λουί-λε-Γκραν (έως 1950) Εθνική Σχολή Διοίκησης στη Γαλλία (1957–1959) Λύκειο Καρνώ Harvard Summer School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	κυβερνητικός αξιωματούχος πολιτικός
Αξιοσημείωτο έργο	The development of the port of New-Orleans
Περίοδος ακμής	1954
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημα, Συσπείρωση για τη Δημοκρατία, Ένωση Δημοκρατών για τη Δημοκρατία, Ένωση για τη Νέα Δημοκρατία, Οι Ρεπουμπλικανοί και Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματος	υπεξαίρεση
Οικογένεια
Σύζυγος	Μπερναντέτ Σιράκ (1956–2019)
Τέκνα	Κλοντ Σιράκ Λοράνς Σιράκ
Γονείς	Αμπέλ Φρανσουά Σιράκ και Μαρί Λουίζ Βαλέτ
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχες	Πόλεμος της Αλγερίας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας (1995–2007) Πρωθυπουργός της Γαλλίας (1974–1976) Πρωθυπουργός της Γαλλίας (1986–1988) μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (Απριλίου 1967 – Μαΐου 1967, Corrèze's 3rd constituency) Πρόεδρος του Γενικού Συμβουλίου (1970–1979) Γάλλος συν-πρίγκιπας της Ανδόρας (1995–2007) Δήμαρχος του Παρισιού (1977–1995) μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (Ιουλίου 1968 – Αύγουστος 1968, Corrèze's 3rd constituency) μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (Απριλίου 1973 – Μαΐου 1973, Corrèze's 3rd constituency) μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1976–1978, Corrèze's 3rd constituency) μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1978–1981, Corrèze's 3rd constituency) μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1981–1986, Corrèze's 3rd constituency) μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (2  Απριλίου 1986 – 3  Απριλίου 1986, d:Q24026644) μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1988–1993, Corrèze's 3rd constituency) μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1993–1995, Corrèze's 3rd constituency) Υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας (Φεβρουάριος 1974 – Μαΐου 1974) Minister of Agriculture and Rural Development (1972–1973) ηγέτης πολιτικού κόμματος (1976–1994, Συσπείρωση για τη Δημοκρατία) Minister Delegate for Relations with Parliament (1971–1972) Ευρωβουλευτής (1979–1980, Γαλλία) Minister of Agriculture and Rural Development (1973–1974) Conseiller général de la Corrèze (1968–1988, canton of Meymac)
Βραβεύσεις	Μεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής Μεγαλόσταυρος του Εθνικού Τάγματος της Τιμής βραβείο Ιγκ Νόμπελ (1996) Μεγαλόσταυρος Ιππότης του Τάγματος του Λουτρού κολάρο του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (1999) Τάγμα του Λευκού Αετού (Πολωνία) Collar of the Order of the White Lion (1997) Αναμνηστικό μετάλλιο για την επέτειο των 300 χρόνων της Αγίας Πετρούπολης τάγμα Διακεκριμένων Υπηρεσιών προς την Πατρίδα, Α΄ Τάξη Ιπποτικός Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Αγίου Όλαφ (2000) μεγαλόσταυρος του Τάγματος των τριών αστέρων Τάγμα του Καρόλου Γ΄ (2006) Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Δημοκρατίας της Πολωνίας Ιππότης του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος της τιμής της Ιταλικής Δημοκρατίας Ιππότης του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Βυτάουτας του Μέγα Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Μεγάλου Δούκα της Λιθουανίας Γκεντιμίνας Αξιωματικός του Εθνικού Τάγματος του Κεμπέκ Μεγαλόσταυρος του Βασιλικού Νορβηγικού Τάγματος της Αξίας Περιδέραιο του Τάγματος του Αστέρα της Ρουμανίας Μεγάλο κολάρο του Τάγματος του Πρίγκιπα Ενρίκε Τάγμα της Δημοκρατίας (1  Σεπτεμβρίου 1998) Ιππότης του Τάγματος της Αγροτικής Αξίας Μέγας Μάγιστρος της Λεγεώνας της Τιμής Παράσημο Χεϊντάρ Αλίγιεφ Ιππότης του Μεγαλόσταυρου με Κολλάρο του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου Κέιο Μέγας Αστέρας του Παράσημου της Τιμής για Υπηρεσίες στη Δημοκρατία της Αυστρίας Knight of the Order of the Black Star honorary doctor of the China Foreign Affairs University (2008) επίτιμος διδάκτωρ του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων Μόσχας honorary citizen of Sarajevo Επίτιμο μέλος Ακαδημίας Αθηνών (2004) Μεγαλόσταυρος με Κολάρο του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (6  Μαΐου 1999) Order of the Rajamitrabhorn (2004)
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα

Ο Ζακ Ρενέ Σιράκ (γαλλικά: Jacques René Chirac, Παρίσι, 29 Νοεμβρίου 1932 - 26 Σεπτεμβρίου 2019) ήταν Γάλλος πολιτικός και πρώην Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας. Φοίτησε στην «Εθνική Σχολή Διοίκησης» (École nationale d'administration - ENA), ξεκίνησε την καριέρα του ως υπάλληλος στο Ελεγκτικό Συνέδριο.

Καριέρα στην πολιτική

Εκλέχθηκε βουλευτής με το κόμμα UDR για πρώτη φορά το 1967, έγινε γραμματέας του κράτους το 1968, υπουργός για τις Επαφές με τη Βουλή το 1971, της Γεωργίας το 1972, των Εσωτερικών το 1974. Την ίδια εποχή στις προεδρικές εκλογές έπαιξε σημαντικό ρόλο υπέρ του Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν, στον οποίο εξασφάλισε ένα στήριγμα ενός σταθερού μέρους του κόμματος του Σαρλ ντε Γκωλ. Αυτό τον ανακήρυξε πρωθυπουργό. Ερχόμενος σε ρήξη με τον πρόεδρο, ο Σιράκ άφησε την κυβέρνηση το 1976. Το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, για να σταθεροποιήσει τις θέσεις του κόμματος του Ντε Γκωλ προχώρησε στην επανίδρυση μετατρέποντας το παλιό UDR του Ντε Γκωλ σε Rassemblement pour La republique, του οποίου έγινε πρόεδρος. Στις εθνικές εκλογές του 1978 το κόμμα του εμφανίστηκε το πιο ισχυροποιημένο στη χώρα. Έβαλε υποψηφιότητα για την προεδρία της Δημοκρατίας το 1981, δεν έφτασε όμως στην τελική ψηφοφορία. Το 1986, με τη νίκη του επί του Σοσιαλιστικού Κόμματος, έγινε πρωθυπουργός για δεύτερη φορά. Δύο χρόνια αργότερα, έβαλε και πάλι υποψηφιότητα για την προεδρία της Δημοκρατίας μαζί με το σοσιαλιστή πρόεδρο Μιτεράν, ηττήθηκε και παραιτήθηκε και από το αξίωμα του πρωθυπουργού. Εκλέχθηκε δήμαρχος του Παρισιού το 1977 και οδήγησε το κόμμα του σε μια νίκη στις πολιτικές εκλογές το 1993. Στις προεδρικές εκλογές το 1995, ο Σιράκ νίκησε στην τελική ψηφοφορία τον σοσιαλιστή υποψήφιο, Λιονέλ Ζοσπέν, εγκαινιάζοντας για τη χώρα μια δεξιά κυβέρνηση.

Πρόεδρος της Γαλλίας

Ο Ζακ Σιράκ ανέλαβε Πρόεδρος της Γαλλίας στις 17 Μαΐου 1995, διαδεχόμενος τον Φρανσουά Μιτεράν. Το πρώτο έτος της προεδρίας του ήταν ιδιαίτερα δύσκολο, καθώς ογκώδεις εργατικές απεργίες και διαδηλώσεις παρέλυσαν όλη τη χώρα. Αιτία αυτών των απεργιών ήταν ένα εξαιρετικά αντιδημοφιλές, όπως αποδείχτηκε, νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα περικοπών των μισθών και των συντάξεων. Το 1997 διεξήχθησαν πρόωρες βουλευτικές εκλογές στις οποίες το κόμμα του Σιράκ ηττήθηκε από τους σοσιαλιστές. Ο Σιράκ αναγκάστηκε να συγκυβερνήσει με τον αρχηγό του Σοσιαλιστικού Κόμματος Λιονέλ Ζοσπέν, ο οποίος στις 2 Ιουνίου 1997 έγινε Πρωθυπουργός της Γαλλίας. Στα επόμενα χρόνια η εξουσία του Σιράκ ήταν ιδιαίτερα μειωμένη, καθώς είχε τη δυνατότητα να επιβάλλει την άποψή του μόνο σε θέματα εξωτερικής και στρατιωτικής πολιτικής. Μια από τις πρώτες πράξεις κατά τη διάρκεια της προεδρίας του ήταν η επανάληψη των πυρηνικών πειραμάτων στον Ειρηνικό. Στην εξωτερική πολιτική, ο Σιράκ ακολούθησε την προηγούμενη πολιτική γραμμή της Γαλλίας, διατηρώντας σταθερό τον προνομιούχο άξονα με τη Γερμανία. Ο Σιράκ ασκούσε κατά περιόδους κριτική στον Ζοσπέν, του οποίου η δημοτικότητα μειωνόταν συνεχώς. Το 2000 σκάνδαλα οικονομικής κακοδιαχείρησης στο Δήμο του Παρισιού από τότε που ο Σιράκ ήταν δήμαρχος αμαύρωσαν και άλλο τη φήμη του, ενώ οι σοσιαλιστές κέρδισαν για πρώτη φορά τη δημαρχία της πόλης το 2001. Επανεξελέγη το 2002 με συντριπτική πλειοψηφία, έχοντας απέναντί του τον ακροδεξιό υποψήφιο, Ζαν-Μαρί Λεπέν.

Το 2005 αντιμετώπισε τις ταραχές με τους νεαρούς μετανάστες, που πήραν χαρακτήρα εξέγερσης και ανάγκασαν την κυβέρνησή του να κηρύξει ξανά το νόμο που ίσχυε την περίοδο του Πολέμου στην Αλγερία. Τον Σεπτέμβριο του 2005 ο Σιράκ υπέστη ένα ελαφρύ εγκεφαλικό επεισόδιο, αλλά μπόρεσε να συνεχίσει τα καθήκοντά του. Ο Σιράκ ανακοίνωσε, όπως αναμενόταν, τον Μάρτιο του 2007 ότι δε θα επεδίωκε και τρίτη επανεκλογή στην προεδρία της Γαλλίας και θα αποσυρόταν από την πολιτική. Μετά τις προεδρικές εκλογές του 2007 αποσύρθηκε από την πολιτική και παρέδωσε την εξουσία στις 16 Μαΐου 2007 στον εκλεγμένο διάδοχό του, Νικολά Σαρκοζί .

Προβλήματα με τη δικαιοσύνη

Το Δεκέμβριο του 2011 κρίθηκε ένοχος για τις κατηγορίες: Υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος, κατάχρηση εμπιστοσύνης, παράνομη οικοιοποίηση συμφερόντων, πράξεις οι οποίες διαπράχθηκαν, κατά τη γαλλική δικαιοσύνη, κατά τη διάρκεια της θητείας του ως δήμαρχος του Παρισιού την περίοδο 1990 - 95 και ενώ κατείχε τη θέση του ηγέτη του κόμματος RPR.

Μετέπειτα χρόνια

Ο Σιράκ μετά την απόσυρσή του από την πολιτική ασχολήθηκε με φιλανθρωπικές δραστηριότητες με το Ίδρυμα Σιράκ. Αντιμετώπισε πολλά προβλήματα υγείας, κάνοντας εγχείρηση βηματοδότη το 2008, ενώ έπασχε και από απώλεια μνήμης. Το 2016 νοσηλεύτηκε στην εντατική του νοσοκομείου λόγω αναπνευστικών προβλημάτων. Ο Σιράκ απεβίωσε στις 26 Σεπτεμβρίου 2019 και στην κηδεία του παρέστη πλήθος πολιτικών ηγετών.