Ενριάκου-τζι

Ενριάκου-τζι
	延暦寺
Είδος	βουδιστικός ναός
Γεωγραφικές συντεταγμένες	35°4′14″N 135°50′28″E
Θρήσκευμα	Τεντάι
Διοικητική υπαγωγή	Sakamotohonmachi
Χώρα	Ιαπωνία
Έναρξη κατασκευής	788
Βραβεία	100 Landscapes of Heisei
Προστασία	Εθνικός Θησαυρός, τμήμα μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς (από 1994) και ιστορική τοποθεσία της Ιαπωνίας
Ιστότοπος
	Επίσημος ιστότοπος
	Πολυμέσα
	δεδομένα (π)

Συντεταγμένες: 35°4′14″N 135°50′28″E / 35.07056°N 135.84111°E / 35.07056; 135.84111

Οι δυνάμεις του Νομπουνάγκα βάζουν φωτιά στο Ενριάκου-τζι και σφαγιάζουν τους μοναχούς στην πολιορκία του όρους Χιέι 1571 (Απεικόνιση στο *Ehon taikouki*)

Το Ενριάκου-τζι (延暦寺, Enryaku-ji) είναι βουδιστικό μοναστήρι της σχολής Τεντάι, και βρίσκεται στο όρος Χιέι στο Ότσου, έχοντας θέα το Κιότο. Αρχικά ιδρύθηκε το 788 κατά τη διάρκεια της πρώιμης περιόδου Χεϊάν (794–1185)^[4] από τον Σάιτσο (767–822), επίσης γνωστό ως Ντενγκιό Ντάισι, που εισήγαγε τη σχολή Τεντάι του Μαχαγιάνα βουδισμού στην Ιαπωνία από την Κίνα. Το κτηριακό συγκρότημα υπέστη αρκετές ανακατασκευές με την πιο σημαντική (αυτήν της κύριας αίθουσας) να λαμβάνει χώρα το 1642 υπό τον Τοκουγκάβα Ιεμίτσου. Το Ενριάκου-τζι είναι η έδρα της σχολής Τεντάι και ένα από τα πιο σημαντικά μοναστήρια στην Ιαπωνία. Αποτελεί μέρος του χώρου παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO «Ιστορικά Μνημεία του Αρχαίου Κιότο (πόλεις Κιότο, Ούτζι και Ότσου)». Οι ιδρυτές του Τζόντο-σου, Τζόντο Σίνσου, Σότο Ζεν, και Νιτσίρεν Βουδισμού πέρασαν μέρος της ζωής τους στο μοναστήρι. Το Ενριάκου-τζι είναι επίσης το κέντρο της πρακτικής του καϊχόγκιο (kaihōgyō).

Ιστορία

Με την υποστήριξη του αυτοκράτορα Κάνμου, ο βουδιστής μοναχός Σάιτσο χειροτόνησε εκατό μαθητές το 807. Διατηρώντας αυστηρή πειθαρχία στο όρος Χιέι, οι μοναχοί του έζησαν απομονωμένοι για δώδεκα χρόνια μελέτης και διαλογισμού. Μετά από αυτό το διάστημα, οι καλύτεροι μαθητές διατηρήθηκαν σε θέσεις στο μοναστήρι και άλλοι αποφοίτησαν σε θέσεις στην κυβέρνηση. Στο αποκορύφωμα της δύναμής του, το Ενριάκου-τζι ήταν ένα τεράστιο συγκρότημα με έως και 3.000 υποναούς και ένας δυναμικό στρατό πολεμιστών μοναχών (僧兵, sōhei). Τον δέκατο αιώνα, ξέσπασαν διαφωνίες διαδοχής μεταξύ των μοναχών Τεντάι της γραμμής Έννιν και Έντσιν. Αυτές οι διαφωνίες οδήγησαν σε αντίθετα κέντρα Τεντάι στο Ενριάκου-τζι και στο Μίι-ντέρα, γνωστά αντίστοιχα ως το Τάγμα του Βουνού (山門, sanmon) και το Τάγμα του Ναού (寺門, jimon). Οι μοναχοί πολεμιστές χρησιμοποιήθηκαν για τη διευθέτηση των διαφορών και οι ηγέτες των Τεντάι άρχισαν να προσλαμβάνουν μισθοφόρους στρατούς, που απειλούσαν τους αντιπάλους τους και ακόμη και βάδιζαν στην πρωτεύουσα, για να επιβάλουν μοναστικές απαιτήσεις.

Ως μέρος ενός προγράμματος για την εξάλειψη όλων των πιθανών αντιπάλων και την ένωση της χώρας, ο πολέμαρχος Όντα Νομπουνάγκα τερμάτισε αυτή τη βουδιστική μαχητικότητα το 1571 επιτιθέμενος στο Ενριάκου-τζι, ισοπεδώνοντας τα κτήρια και σφάζοντας μοναχούς. ^[5] Οι σημερινές δομές του Ενριάκου-τζι χρονολογούνται από τα τέλη του 16ου αιώνα έως το πρώτο μισό του 17ου αιώνα, όταν ο ναός ανακατασκευάστηκε μετά από μία αλλαγή κυβέρνησης. Μόνο ένα μικρό κτήριο επέζησε, το Ρούρι-ντο (Ruri-dō) (るり堂, "Αίθουσα Λάπις Λάζουλι"), το οποίο βρίσκεται σε ένα μακρύ, μη σηματοδοτημένο μονοπάτι από το συγκρότημα Σάι-το. Η κατασκευή χρονολογείται στον 13ο αιώνα και επισκευάστηκε δύο φορές κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα μετά από κακές καιρικές συνθήκες. ^[6] Κατά τη διάρκεια της ανοικοδόμησης, ορισμένα κτήρια μεταφέρθηκαν από άλλους ναούς, κυρίως τον Μίι-ντέρα, και έτσι τα ίδια τα κτήρια είναι παλιά, αν και δεν βρίσκονταν πάντα σε αυτήν την τοποθεσία.

Σήμερα, τα περισσότερα από τα κτήρια του Ενριάκου-τζι συγκεντρώνονται σε τρεις περιοχές: Τό-ντο (Tō-dō) (東塔, "Ανατολική Παγόδα"), Σάι-το (Sai-tō) (西塔, "Δυτική Παγόδα") και Γιοκοκάβα (Yokokawa) (横川). Τα σημαντικότερα κτήρια του μοναστηριού είναι συγκεντρωμένα στο Τό-ντο. Το Σάι-το απέχει 20 λεπτά με τα πόδια, κυρίως κατηφορικά από το Τό-ντο, και διαθέτει επίσης πολλά σημαντικά κτήρια. Το Γιοκοκάβα είναι πιο απομονωμένο και λιγότερο επισκέψιμο, περίπου 1:30 ώρα περπάτημα, και είναι πιο εύκολα προσβάσιμο με λεωφορείο, το οποίο συνδέει τα τρία συγκροτήματα και άλλες τοποθεσίες στο βουνό.

Σύνδεση με το οργανωμένο έγκλημα

Στις 4 Απριλίου 2006, το Ενριάκου-τζι πραγματοποίησε μια τελετή για πρώην ηγέτες της Γιαμαγκούτσι-γκούμι, μακράν της μεγαλύτερης οργάνωσης Γιακούζα στην Ιαπωνία.

Επειδή τέτοιες τελετές του ναού έχουν χρησιμοποιηθεί για τη συγκέντρωση κεφαλαίων για τη Γιαμαγκούτσι-γκούμι και για επίδειξη ισχύος, η Νομαρχιακή Αστυνομία Σίγκα ζήτησε από το Ενριάκου-τζι να σταματήσει την εκτέλεση της τελετής. Απορρίπτοντας το αίτημα, το Ενριάκου-τζι έλαβε χρήματα, που σχετίζονται με το οργανωμένο έγκλημα για την τελετή και επέτρεψε σε σχεδόν 100 ηγέτες ανώτερου επιπέδου της Γιαμαγκούτσι-γκούμι να παραστούν.

Μετά από δημοσιεύματα στις εφημερίδες Asahi Shimbun και Yomiuri Shimbun, το Ενριάκου-τζι αντιμετώπισε ένα πανεθνικό σκάνδαλο. Ο ναός επικρίθηκε επίσης από την Ένωση Βουδιστικών Ναών της Ιαπωνίας (που αντιπροσωπεύει 75.000 βουδιστικούς ναούς), η οποία ηγήθηκε ενός κινήματος κατά των Γιακούζα. Τελικά, στις 18 Μαΐου, όλοι οι αντιπροσωπευτικοί διευθυντές του Ενριάκου-τζι παραιτήθηκαν, ζητώντας συγγνώμη στον ιστότοπό τους και σε e-mails, που στάλθηκαν σε 3.000 υποκαταστήματα-ναούς. ^[7]