Εκατόμνος
| Εκατόμνος | |
|---|---|
 Εικονισμός του Εκατόμνου σε νόμισμα στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ | |
| Περίοδος | περίπου 395-377 π.Χ |
| Προκάτοχος | Τισσαφέρνης |
| Διάδοχος | Μαύσωλος |
| Θάνατος | 377/378 π.Χ |
| Επίγονοι | Μαύσωλος Αρτεμισία Β΄ Ιδριεύς Πιξώδαρoς Άδα |
| Πατέρας | Υσσαλδώμος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Εκατόμνος (η αλλιώς Εκάτομνος) ήταν σατράπης της Καρίας την εποχή της βασιλείας του Αρταξέρξη Β΄.
Βιογραφία και δράση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Εκατόμνος ήταν γιος και διάδοχος του Υσσαλδώμου. Στις αρχές του 4ου αι. π.Χ., πιθανόν το 392/391 π.Χ., διορίστηκε σατράπης της νεοσύστατης σατραπείας της Καρίας από τον Πέρση βασιλιά Αρταξέρξη Β΄.[1] Σύμφωνα με το Διόδωρο, το 391/390 π.Χ. ο Εκάτομνος κλήθηκε από τον Πέρση βασιλιά να συμμετάσχει στην εκστρατεία των Περσών εναντίον του Ευαγόρα Α΄, βασιλιά της Σαλαμίνας της Κύπρου. Ορίστηκε πιθανόν επικεφαλής των ναυτικών δυνάμεων. Ο Διόδωρος ωστόσο δεν κάνει καμία αναφορά για πολεμικές συγκρούσεις, ίσως επειδή δεν υπήρξαν αξιοσημείωτες αναμετρήσεις μεταξύ των δύο αντιπάλων. Ο σατράπης της Καρίας ίσως ανακλήθηκε γύρω στο 389/388 π.Χ. από τον Αρταξέρξη για να προστατεύσει την Καρία από τις επιθέσεις που πραγματοποιούσαν οι Αθηναίοι στις μικρασιατικές ακτές με επικεφαλής τον Θρασύβουλο.[2]
Ο Διόδωρος αποκαλύπτει επίσης μυστική συνεργασία του Εκατόμνου με τον Ευαγόρα Α΄, βασιλιά της Κύπρου, την περίοδο που ο Αρταξέρξης Β΄ προετοιμαζόταν για νέα επίθεση εναντίον της Κύπρου (386/385 π.Χ.). Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι ο Εκάτομνος ενίσχυσε οικονομικά τον Ευαγόρα Α΄ για τη συντήρηση των μισθοφορικών στρατευμάτων του.[3] Επιπλέον, γύρω στο 380 π.Χ. ο Αθηναίος ρήτορας Ισοκράτης μνημονεύει τον Εκάτομνο με τον τίτλο «επίσταθμος Καρίας». Δίνει μάλιστα την πληροφορία ότι ο δυνάστης της Καρίας ήταν δυσαρεστημένος με την Περσική αυτοκρατορία και υπαινίσσεται ότι σχεδίαζε αποστασία.[4]
Ο Ισοκράτης επίσης αναφέρει ότι κυβερνούσε ακόμη το 380 π.Χ. Δεν έχουμε φιλολογικές μαρτυρίες που να μας πληροφορούν για τα αίτια και τη χρονολογία θανάτου του Εκατόμνου. Λαμβάνοντας όμως υπόψη τα λεγόμενα του Διοδώρου, σύμφωνα με τα οποία ο Μαύσωλος, πρωτότοκος γιος και άμεσος διάδοχός του, πέθανε το 353/352 π.Χ., έπειτα από 24 χρόνια διοίκησης της Καρίας, υπολογίζουμε ότι ο Εκάτομνος πέθανε γύρω στο 377/376 π.Χ.[5]
Νομίσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Εκάτομνος έκοψε αργυρά και χάλκινα νομίσματα σε μιλησιακό και ροδιακό σταθμητικό κανόνα, τα οποία έφεραν επιγραφές με το όνομά του. Η χρήση δύο διαφορετικών σταθμητικών κανόνων στη νομισματοκοπία της Καρίας εκείνη την περίοδο απέβλεπε στην εξυπηρέτηση των αναγκών και στη διευκόλυνση των νομισματικών συναλλαγών σε κάθε περιοχή της σατραπείας, καθώς στη δυτική Καρία γινόταν ευρύτερη χρήση των νομισμάτων της Μιλήτου ενώ στα νότια της σατραπείας χρησιμοποιούνταν ροδιακά νομίσματα.[6] Σε αρκετά νομίσματα του επίσης απεικονίζεται ο Δίας.[7]
Τάφος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 2010 αστυνομικοί συνέλαβαν συλητές που έσκαβαν για αρχαιολογικά ευρήματα επειδή βρήκαν κάτι που θεωρούταν ότι ήταν ο τάφος του Εκατόμνου.[8] Μια μαρμάρινη σαρκοφάγος και πολλές τοιχογραφίες ανακαλύφθηκαν στον τάφο, αν και έχουν ήδη ληφθεί πολλά λείψανα από τον τάφο και πουλήθηκαν στη μαύρη αγορά. Το μαυσωλείο αυτό είναι πλέον χαρακτηρισμένο ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.[9] Θεωρείται πολύ σημαντικό για την κατανόηση της τέχνης και της χειροτεχνίας της Καρίας όπως χτίστηκε από τους καλύτερους αρχιτέκτονες και γλύπτες της και ήταν προκάτοχος του μαγευτικού Μαυσωλείου της Αλικαρνασσού.
Πρόσφατα ένα χρυσό στέμμα κλεμμένο από τον τάφο εντοπίστηκε και επέστρεψε στην Τουρκία.[10]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ruzicka, pp. 18-19
- ↑ Διόδωρος Σικελιώτης Σ. 14.98.3 και Θεόπομπος ο Χίος Ιστ., FGrHist 115 F 103
- ↑ Διόδωρος Σικελιώτης. Σ. 15.2.3 και Hornblower, S., Mausolus (Oxford 1982), σελ. 38, 188
- ↑ Ισοκράτης. ΙV.162 και RE VII.2, στήλες 2787-2789, βλ. λ. “Hekatomnos” (U. Kahrstedt) και Ruzicka, S., Politics of a Persian Dynasty: The Hecatomnids in the Fourth Century BC (Oklahoma 1992), σελ. 16
- ↑ Διόδωρος Σικελιώτης. XVI.36.2 και Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology II (1880), σελ. 364-365, βλ. λ. “Hecatomnos” (C.P. Mason) και RE VII.2, στήλες 2787-2789, βλ. λ. “Hekatomnos” (U. Kahrstedt)
- ↑ Ruzicka, S., Politics of a Persian Dynasty: The Hecatomnids in the Fourth Century BC (Oklahoma 1992), σελ. 29, 172, σημ. 47
- ↑ Στράβων, Γεωγραφία, xiv. 2
- ↑ "Τεράστιος υπόγειος τάφος ανακαλύφθηκε στην Τουρκία" Associated Press. 13 Αυγούστου, 2010.
- ↑ Το μαυσωλείο και ο τάφος του Εκατόμνου: http://whc.unesco.org/en/tentativelists/5729/
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2019.