Δίνος
Στην τυπολογία της αρχαίας ελληνικής κεραμικής, ο δίνος ήταν αγγείο ανάμειξης. Δίνος σημαίνει «κύπελλο», αλλά στη σύγχρονη τυπολογία χρησιμοποιείται (λανθασμένα) για το ίδιο σχήμα με τον λέβητα, δηλαδή ένα αγγείο με σφαιρικό σώμα που προοριζόταν να είναι τοποθετημένο σε βάση. Δεν έχει λαβές ή πόδια.[1] Οι δίνοι χρησιμοποιούνταν για την ανάμειξη νερού και κρασιού, αλλά στην αρχαιότητα θεωρούνταν αγένεια να πίνει κανένας απευθείας από το δοχείο.
Ο Ζωγράφος του Δίνου, ένας από τους αρχαίους Έλληνες καλλιτέχνες γνωστός για την αγγειογραφία, πήρε το όνομά του από τον τύπο του αγγείου που χαρακτηρίζει το έργο του. [2]