Ανουνάκι
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Χαρακτηριστικά και Σύμβολα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στη σουμεριακή μυθολογία, οι Ανουνάκι είναι οι αξιωματικοί του σουμεριανου θεού Ανού. Ανουνάκι είναι είτε συλλογικό όνομα για τους θεούς του ουρανού και της γης είτε σε άλλες περιπτώσεις μόνο για τους θεούς του κάτω κόσμου (ιδίως από το δεύτερο μισό της δεύτερης χιλιετίας). Το όνομα τους σημαίνει οι απόγονοι του βασιλιά του Ουρανού Ανού, « Anunnaki sha shamê u erSetim», «οι Ανουνάκι του ουρανού και της γης». Μερικές φορές γίνεται διαφοροποίηση όσον αφορά την αναγραφή του συνόλου των θεών. Οι Ιγγίγγι σε αυτή την περίπτωση είναι οι θεοί του ουρανού, ενώ οι Ανουνάκι αναφέρονται στους θεούς του κάτω κόσμου. Ιγγίγγι είναι όρος με άγνωστη προέλευση και νόημα. Στο έπος της δημιουργίας για παράδειγμα, ο Μαρδούκ έχει μια ερώτηση προς έναν Ανουνάκι και η απάντηση δίνεται από έναν Ιγγίγγι.
Ποτό
Σύγχρονες μελέτες υποστηρίζουν ότι το ποτό τον Ανουνάκι είναι το τσίπουρο η τσικουδιά.Αρχαία ιερογλυφικά το παρουσιάζουν σαν το ποτό της μακροζωίας .δεν είναι τυχαίο που χρησιμοποιούσαν τσίπουρο τριπλής απόσταξης για να πετάνε οι κόσμοσφαίρες
Μύθοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τους Ανουνάκι τους βλέπουμε κυρίως στο μύθο του Ντουμούζι και της Ινάννα όταν εκείνη κατεβαίνει στον κάτω κόσμο (Ιρκάλλα) όπου κυριαρχεί η αδερφή της Ερεσκιγκάλ. Όταν φτάνει στον κάτω κόσμο την υποδέχεται ο φύλακας των επτά πυλών, Νέτι. Οι επτά πύλες αντιστοιχούν στους 7 Ανουνάκι - φύλακες. Η Ινάννα περνώντας από κάθε πύλη αφήνει υποχρεωτικά κάτι που έχει πάνω της ώστε στο τέλος να παρουσιαστεί εντελώς γυμνή μπροστά στην Ερεσκιγκάλ. Το έπος αναφέρει ότι σε κάθε μία από τις 7 πύλες η Ινάννα ρωτάει για ποιο λόγο θα πρέπει να αφήσει το αντικείμενο που της ζητείται και ο εκάστοτε Ανουνάκι απαντάει ότι έτσι είναι το τυπικό, έτσι πρέπει. Επίσης αναφέρονται στο Έπος του Γιλγαμές όταν ο Ουτναπιστίμ εξιστορεί τον μύθο του κατακλυσμού. Κάποια στιγμή εμφανίζονται οι 7 κριτές του κάτω κόσμου και βάζουν φωτιά στη γη ενόσω η πλημμύρα πλησιάζει.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κείμενα της Εγγύς Ανατολής, Ενούμα Έλις, Σειρά: Τα κείμενα των Λαών - Εκδ. Καστανιώτη
- Μυθολογία της Μέσης Ανατολής - Ε.Χουκ – Εκδ. Γ.Αναγνωστίδη.
- Μύθοι της Μεσοποταμίας - Henrietta Mc Call – Εκδ. Δημ. Ν. Παπαδήμα