Ανγκρέν (πόλη)
| Ανγκρέν | |
|---|---|
 | |
  Ανγκρέν | |
| Χώρα | Ουζμπεκιστάν |
| Διοικητική υπαγωγή | Τασκέντ |
| Υψόμετρο | 961 μέτρα |
| Πληθυσμός | 126.962 (2005) |
| Ταχ. κωδ. | 702500 |
| Ζώνη ώρας | UTC+05:00 |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Ανγκρέν (Ангрен στη ρωσική, την ουζμπεκική και την τατζικική γλώσσα), γραφόμενο παλαιότερα στην ελληνική και ως Αγγρέν[1], είναι πόλη στο ανατολικό Ουζμπεκιστάν με 126.962 κατοίκους κατά την απογραφή του 2005. Βρίσκεται στις όχθες του ομώνυμου ποταμού, 110 χιλιόμετρα ανατολικά της Τασκένδης. Η πόλη δημιουργήθηκε τη σοβιετική εποχή, το 1946, από τους οικισμούς Τζιγκαρίστον, Τζαρτέπα, Τεσικτός και Κοϋξόνα, που είχαν ιδρυθεί στην πλούσια σε λιθάνθρακες λεκάνη του ποταμού Ανγκρέν κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Κατά τη σοβιετική εποχή υπήρχαν αρκετά και μεγάλα ανθρακωρυχεία και εργοστάσια στο Ανγκρέν. Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, τα περισσότερα εργοστάσια εγκαταλείφθηκαν. Από ένα εκ των κυριότερων κέντρων βιομηχανίας βασιζόμενης στους γαιάνθρακες σε όλη την Κεντρική Ασία, το Άνγκρεν έφθασε να δίνει την εντύπωση μιας μάλλον παρακμάζουσας πόλεως. Ωστόσο έχει διατηρήσει κάποια από τη βιομηχανική σημασία του. Λειτουργούν ακόμα μερικά ανθρακωρυχεία και βιομηχανία υλικών κατασκευών, ένα εργοστάσιο κατεργασίας ελαστικού και εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η σημερινή ονομασία του Ανγκρέν είναι εκρωσισμός της περσικής λέξεως ohangaron, που σημαίνει «σιδεράδες».[2] Το 1936 έγιναν οι πρώτες γεωλογικές μελέτες στην κοιλάδα του Ανγκρέν και το 1940 άρχισε να εκσκάπτεται το πρώτο ανθρακωρυχείο στην περιοχή, που λειτούργησε το 1942. Το 1941 η τοποθεσία της πόλεως συνδέθηκε σιδηροδρομικώς με την Τασκένδη.
Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου αναπτύχθηκαν στην περιοχή οι οικισμοί Τζιγκαρίστον, Τζαρτέπα, Τεσικτός και Κοϋξόνα. Στις 13 Ιουνίου 1946 το Ανώτατο Σοβιέτ της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν εξέδωσε ένα διάταγμα για τη δημιουργία της πόλεως Ανγκρέν από τη συγχώνευση αυτών των τεσσάρων οικισμών.[3] Στο βιβλίο του Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ, ο Αλεξάντρ Σολζενίτσιν αναφέρει το Ανγκρέν ως μία από τις σοβιετικές πόλεις που αναπτύχθηκαν δίπλα σε κάποιο στρατόπεδο εργασίας «γκουλάγκ».[4]
Αργότερα αποδείχθηκε ότι το μεγαλύτερο μέρος της πόλεως είχε κτισθεί πάνω σε φλέβες γαιάνθρακα.[2] Για τον λόγο αυτόν, το 1956 το Ανγκρέν μεταφέρθηκε σε μια άλλη τοποθεσία, 7 έως 8 χιλιόμετρα στα νοτιοδυτικά της αρχικής.
Το Ανγκρέν ήταν σημαντική βιομηχανική πόλη της ΕΣΣΔ.[5] Μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, οι περισσότεροι Ρώσοι και Τάταροι που ζούσαν στην πόλη μετανάστευσαν. Παρέμειναν πολλοί έμπειροι εργάτες μεταξύ των κατοίκων που παρέμειναν, ωστόσο μέσα στη δεκαετία του 1990 σχεδόν όλα τα εργοστάσια έκλεισαν ως αποτέλεσμα της ελλείψεως επαγγελματιών, της διακοπής των σοβιετικών οδών εμπορίου, της γηράνσεως των μηχανών τους και κακής διαχειρίσεως. Σήμερα το Ανγκρέν αναφέρεται ακόμα και ως «πόλη φάντασμα», παρά το ότι έχει διατηρήσει τον πληθυσμό της.[6]
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Ανγκρέν βρίσκεται στο ανατολικό μέρος της περιοχής της Τασκένδης, στις όχθες του ποταμού Ανγκρέν, σε γεωγραφικές συντεταγμένες 41°01΄ Βόρειο πλάτος και 70°09΄ Ανατολικό μήκος. Στα βορειοδυτικά της πόλεως υψώνεται η Οροσειρά Τσατκάλ, ενώ στα νότια και τα νοτιοδυτικά τα όρη Κουραμά. Η πόλη είναι κτισμένη σε υψόμετρο 961 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, ενώ τα γύρω βουνά φθάνουν σε υψόμετρο τα 2.500 έως 3.500 μέτρα.[7]
Κλίμα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το κλίμα είναι δροσερό και «ευχάριστα ανεμώδες».[7] Κατατάσσεται στα υγρά ηπειρωτικά κλίματα (κλιματική ταξινόμηση Κέππεν Dsa), αλλά με ξηρά και θερμά καλοκαίρια.[7] Η μέση θερμοκρασία τον Ιούλιο είναι 27 °C, ενώ τον Ιανουάριο -2 °C.
Οικονομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Ανγκρέν έχει διατηρήσει κάποια από τη βιομηχανική σημασία του[3], με βάση την εξορυκτική βιομηχανία άνθρακα: Τα αποθέματα γαιανθράκων της περιοχής του Ανγκρέν αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 25% των αποθεμάτων όλης της Κεντρικής Ασίας.[7] Τα δύο τρίτα της παραγωγής γαιάνθρακα του Ανγκρέν εξορύσσονται με χρήση της μεθόδου της επιφανειακής εξορύξεως. Η πόλη διαθέτει επίσης βιομηχανία κατασκευαστικών υλικών, ένα εργοστάσιο κατεργασίας ελαστικού και εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής.[8]
Αξιοσημείωτοι άνθρωποι από την πόλη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αλεξάντρ Γκέινριχ (γενν. 1984), ποδοσφαιριστής που είχε πολλές συμμετοχές στην Εθνική ομάδα του Ουζμπεκιστάν
- Ίλυος Ζεϊτουλάγιεφ (γενν. 1984), ποδοσφαιριστής, επίσης βασικός στην Εθνική Ουζμπεκιστάν
- Οσμάν Πασάγιεφ (γενν. 1977), δημοσιογράφος με καταγωγή από τους Τάταρους της Κριμαίας
- Βαλέρι Τιχονένκο (γενν. 1964), διεθνής καλαθοσφαιριστής και προπονητής
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμ. 1, σσ. 261-262
- ↑ 2,0 2,1 «Angren» (στα ουζμπεκικά). Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi. Τασκένδη: Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi. 2000–2005.
- ↑ 3,0 3,1 «Angren». Encyclopædia Britannica. http://www.britannica.com/EBchecked/topic/25244/Angren. Ανακτήθηκε στις 2014-05-07.
- ↑ Solzhenitsyn, Aleksandr (2006). The Gulag Archipelago (1918-1956: An Experiment in Literary Investigation III-IV) (PDF) (στα Ρωσικά). Yekaterinburg: U-Faktoriya. σελ. 457. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2015.
- ↑ «Angren (City in the Uzbek SSR)» (στα Ρωσικά). Akademik. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2015.
- ↑ Volosevich, Aleksey (2014-01-30). «Angren: The gloomy stability of Uzbekistan's small towns» (στα ρωσικά). Ferghana. http://www.fergananews.com/articles/8033. Ανακτήθηκε στις 2015-01-20.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Moʻminov, Ibrohim, επιμ. (1971). «Angren» (στα ουζμπεκικά). Oʻzbek sovet ensiklopediyasi. 1. Τασκένδη, σσ. 355-356.
- ↑ «Angren» (στα ουζμπεκική). Ensiklopedik lugʻat. 1. Oʻzbek sovet ensiklopediyasi. 1988, σελ. 42. 5-89890-002-0.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Angren Info, ανεπίσημος ιστότοπος του Ανγκρέν (στη ρωσική)
- Φωτογραφίες (στη ρωσική)