Idi na sadržaj

756.

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Godine:

◄◄ | | 752. | 753. | 754. | 755. | 756. | 757. | 758. | 759. | 760. |  | ►►

Decenije:

| 720-e | 730-e | 740-e | 750-e | 760-e | 770-e | 780-e |

Vijekovi:

| 7. vijek | 8. vijek | 9. vijek |

756. u drugim kalendarima
Gregorijanski kalendar756
DCCLVI
Ab Urbe condita1509
Asirski kalendar5506
Bengalski kalendar163
Berberski kalendar1706
Budistički kalendar1300
Burmanski kalendar118
Bizantijski kalendar6264–6265
Kineski kalendar乙未(Drveni Koza)
3452 ili 3392
    — do —
丙申年 (Vatreni Majmun)
3453 ili 3393
Koptski kalendar472–473
Diskordijanski kalendar1922
Etiopijski kalendar748–749
Hebrejski kalendar4516–4517
Hinduski kalendari
 - Vikram Samvat812–813
 - Šaka Samvat678–679
 - Kali Juga3857–3858
Holocenski kalendar10756
Iranski kalendar134–135
Islamski kalendar138–139
Julijanski kalendar756
DCCLVI
Korejski kalendar3089
Minguo kalendar1156 prije Tajvana
民前1156年
Seleukidska era1067/1068 AG
Tajlandski solarni kalendar1298–1299

Godina 756. (DCCLVI) bila je prijestupna godina koja počinje u četvrtak u julijanskom kalendaru. Oznaka 756. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.

Događaji

[uredi | uredi izvor]
Vizantijsko-bugarski ratovi (741–775)

Bizantijsko carstvo

[uredi | uredi izvor]
  • Bizantijsko-bugarski rat: Car Konstantin V gradi niz utvrđenja duž bizantijske granice na Dunavu i počinje naseljavati kršćanske Armene i Sirijce u Trakezijskoj pokrajini (temi). Kao odgovor, Kormisoš, vladar (kagan) Bugarskog carstva, zahtijeva plaćanje harača. Konstantin odbija, a Bugari upadaju u Trakiju, dostižući Anastazijev zid koji se proteže između Crnog i Mramornog mora (blizu predgrađa Konstantinopola).
  • Bitka kod Marcela: Konstantin V šalje bizantijske ekspedicione snage (500 brodova i 6.000 konjanika) u Trakiju i pobjeđuje Bugare oko delte Dunava i blizu grada tvrđave Markeli (današnja Bugarska). Kormisoš je primoran da prihvati mirovni sporazum i potvrđuje postojeću granicu.[1] Zbog stalne političke krize, Bugarsko carstvo je na ivici uništenja. Kormisoš je svrgnut tokom puča u palati, a nasljeđuje ga Vinekh, član klana Vokil.

Evropa

[uredi | uredi izvor]
  • Langobarski kralj Aistulf ponovo prijeti Rimu s namjerom da ga učini svojom prijestolnicom, ali Franci pod vodstvom Pipina III ("Malog") dolaze sa njegovim sinovima Karlom i Karlomanom, pobjeđuju Aistulfa i dodjeljuju Pipinovu darovnicu, koja uspostavlja Papsku državu (uključujući zemlje Ravennu i Pentapolis). Pipin je preuzeo teritoriju koja legalno pripada Bizantijskom carstvu; daje ga papi Stjepanu II.
  • Gala Gaulo je svrgnuta, oslijepljen i prognana. Naslijedio ga je Domenico Monegario kao šesti dužd Venecije. Za vrijeme njegove vladavine mletački pomorski trgovci postaju sve aktivniji.

Britanija

[uredi | uredi izvor]
  • Bitka kod Newanbiriga: Kraljevi Óengus I od Pikta i Eadberht od Northumbrije napadaju kralja Dumnaguala III od Strathclydea, u dvorcu Dumbarton (moderna Škotska). Međutim, čitave Eadberhtove snage su kasnije uništene, vjerovatno od strane Britanaca.
  • Kralj Cuthred od Wessexa umire nakon 16-godišnje vladavine. Nasljeđuje ga njegov daleki rođak Sigeberht.

Abasidski halifat

[uredi | uredi izvor]
  • Ibn al-Muqaffa', muslimanski pisac i mislilac, mučen je u Basri (moderni Irak), po naređenju halife El-Mensur. Njegovi udovi su odsječeni i on je još živ bačen u zapaljenu peć (približan datum).

El-Andaluz

[uredi | uredi izvor]
  • Maj – Princ Abdurahman I i njegovi sljedbenici zauzeli su grad Sevilju bez nasilja. On pobjeđuje Jusufa ibn 'Abd ul-Rahmana al-Fihrija u borbi za kontrolu nad dijelovima Pirinejskog poluotoka pod muslimanskom vlašću (El-Andaluz). Abdurahman osniva emirat Kordobu. Za vrijeme njegove vladavine trgovina i kultura cvjetaju, zajedno sa izgradnjom islamske arhitekture (uključujući i Veliku džamiju u Kordobi).
  • 18. januar [1] – Pobuna u Lušanu: istočni glavni grad Luojanga pada u ruke vojske od 200.000 vojnika pobunjeničkog generala An Lušana, koji je porazio lojalističke snage pod Feng Čangćinom. Pobunjenici prelaze Žutu rijeku i marširaju da zauzmu gradove Čenliu i Jingjang (moderni Džengdžou, Henan).
  • Bitka kod Jongqiua: Tang garnizon (2.000 ljudi), pod Zhang Xunom, uspješno brani svoju tvrđavu od pobunjeničke vojske u Jongqiuu. Zhang postiže pobjedu nakon 4-mjesečne opsade i sprječava pobunjenike da zauzmu plodnu teritoriju Tang južno od rijeke Huai.
  • 5. februar – An Lušan se proglašava za cara u Luojangu, uspostavljajući novo carstvo, nazvano Veliki Jan. Nastavlja dalje prema glavnom gradu Tanga u Čang'anu (sada Xi'an). An odlučuje zauzeti južnu Kinu, kako bi odsjekao lojalistička pojačanja. U međuvremenu, pobuni se pridružuju brojni vojnici.
  • Maj – Car Xuan Zong unajmljuje 4.000 muslimanskih plaćenika da pomognu u odbrani Čang'ana od pobunjenika. Lojalističke snage zauzimaju odbrambene položaje u planinskim prevojima, ali kancelar Jang Guozhong daje im naređenje da napuste svoja mjesta.
  • 7. juli – An Lušan pobijedi Tang trupe na prolazu Tong, ostavljajući put do glavnog grada širom otvoren.
  • 14. juli – Xuan Zong bježi iz glavnog grada Čang'ana (zajedno sa carskim dvorom) u Sečuan, dok pobunjeničke snage napreduju kroz prolaz Tongguan prema gradu. U međuvremenu, An Lushan je bolestan, možda od dijabetesa. Gotovo je slijep i pati od ekstremne razdražljivosti.
  • 15. juli – Carska garda naređuje Xuan Zongu da pogubi Jang Guozhonga, prisiljavajući ga da izvrši samoubistvo ili se suoči sa pobunom. On dozvoljava da njegov voša evnuha zadavi njegovu suprugu Jang Guifei.
  • 12. august – Xuan Zong abdicira s prijestolja nakon 44-godišnje vladavine. Naslijedio ga je njegov sin Su Zong, kao car iz dinastije Tang. On unajmljuje 22.000 muslimanskih plaćenika da pojača svoju desetkovanu vojsku kod Lingzhoua.
  • 19. novembar [2] – Tang general Fang Guan je poražen kod Xianyanga. Carske snage sastojale su se od dvije hiljade volovskih zaprega s konjicom i pješacima na dva fronta, ali su pobunjenici iskoristili svoju poziciju uz vjetar i napali vatrom. Ubijene ili ranjene carske snage brojale su više od 40.000 ljudi.
  • 4. juni – Car Šōmu (povukao se od 749.) umire u Nari. Njegova supruga Kōmjō posvećuje preko 600 predmeta Velikom Budi i donira velike sume novca u Šōsō-in (skladište blaga) u Todai-ji. Umjetničko blago koje je prikupio kolekcionar, car Šômu, nalazi se tamo: kineski Tang predmeti (svila, lak, bronzano srebro), srednjoazijski ćilimi, indijske lutnje i maske, srebrni čamci i bronzane čaše iz Perzije, stakleno posuđe sa Levanta. Ova zbirka će, ovisno o donacijama, uključivati ​​do 8.400 komada i 10.000 dokumenata prije 1000. godine.
  • Početak vladavine Krišne I, Raštrakuta kralja Malkheda, Indija (kraj 773.) [3]. Naslijedio je svog nećaka Dantidurgu koji je umro bez djece i potpuno potčinio Châlukya kraljevstvo Bâdâmi (757.). Napao je zemlje Ganga (Mysore) i Konkan (Goa). Rastrakute su dominirale južnom Indijom do 972.

756. u temama

[uredi | uredi izvor]

Religija

[uredi | uredi izvor]
  • Krišna je sagradio hram Kailasanâtha, uklesan u kamenu u Ellori, posvećen Šivi [4] (najveći monolitni spomenik na svijetu).
  • Abo Tifliski, krišćanski mučenik (približan datum)
  • Abu Nuvas, muslimanski pjesnik (um. 814.)
  • Fujiwara no Uchimaro, japanski plemić (um. 812.)
  • Hišam I, muslimanski emir Kordobe (um. 796.)
  • Ibrahim I, muslimanski emir Aglabida (um. 812.)
  • Ismail ibn Ibrahim, muslimanski učenjak (um. 810.)
  • Li Jijian, kancelar dinastije Tang (um. 822.)
  • Nikifor, sin Konstantina V (ili 758.)
  • 4. juni – Šōmu, car Japana (r. 701.)
  • 15. jul – Jang Guifei, supruga Xuan Zonga (r. 719.)
  • Aistulf, vojvoda od Furlanije i kralj Langobarda
  • Cuthred, kralj Wessexa (približan datum)
  • Dantidurga, osnivač carstva Rashtrakuta (r. 735.)
  • Feng Changqing, general dinastije Tang
  • Forggus mac Cellaig, kralj Connachta (Irska)
  • Gao Xianzhi, general dinastije Tang
  • Ibn al-Muqaffa', muslimanski pisac (približan datum)
  • Isak I Antiohijski, sirijski pravoslavni patrijarh Antiohije.[8]
  • Vang Changling, kineski pjesnik i zvaničnik (r. 698.)
  • Jang Guozhong, kancelar dinastije Tang


Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Ju-n̂eng Yao, Robert baron Des Rotours (1962). Histoire de Ngan Lou-chan. p. 26.
  2. ^ Graff, David. Fang Guan's Chariots: Scholarship, War, and Character Assassination in the MiddleTang. p. 2.
  3. ^ John Keay India : a history, Grove Press, 2001 (ISBN 978-0-8021-3797-5)
  4. ^ Ariel Glucklich The strides of Vishnu: Hindu culture in historical perspective, Oxford University Press US, 2008 (ISBN 978-0-19-531405-2)

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]