756.
Izgled
Godine:
◄◄ | ◄ | 752. | 753. | 754. | 755. | 756. | 757. | 758. | 759. | 760. | ► | ►► |
Decenije:
◄ | 720-e | 730-e | 740-e | 750-e | 760-e | 770-e | 780-e | ► |
Vijekovi: |
Gregorijanski kalendar | 756 DCCLVI |
Ab Urbe condita | 1509 |
Asirski kalendar | 5506 |
Bengalski kalendar | 163 |
Berberski kalendar | 1706 |
Budistički kalendar | 1300 |
Burmanski kalendar | 118 |
Bizantijski kalendar | 6264–6265 |
Kineski kalendar | 乙未年 (Drveni Koza) 3452 ili 3392 — do — 丙申年 (Vatreni Majmun) 3453 ili 3393 |
Koptski kalendar | 472–473 |
Diskordijanski kalendar | 1922 |
Etiopijski kalendar | 748–749 |
Hebrejski kalendar | 4516–4517 |
Hinduski kalendari | |
- Vikram Samvat | 812–813 |
- Šaka Samvat | 678–679 |
- Kali Juga | 3857–3858 |
Holocenski kalendar | 10756 |
Iranski kalendar | 134–135 |
Islamski kalendar | 138–139 |
Julijanski kalendar | 756 DCCLVI |
Korejski kalendar | 3089 |
Minguo kalendar | 1156 prije Tajvana 民前1156年 |
Seleukidska era | 1067/1068 AG |
Tajlandski solarni kalendar | 1298–1299 |
Godina 756. (DCCLVI) bila je prijestupna godina koja počinje u četvrtak u julijanskom kalendaru. Oznaka 756. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.
Događaji
[uredi | uredi izvor]Bizantijsko carstvo
[uredi | uredi izvor]- Bizantijsko-bugarski rat: Car Konstantin V gradi niz utvrđenja duž bizantijske granice na Dunavu i počinje naseljavati kršćanske Armene i Sirijce u Trakezijskoj pokrajini (temi). Kao odgovor, Kormisoš, vladar (kagan) Bugarskog carstva, zahtijeva plaćanje harača. Konstantin odbija, a Bugari upadaju u Trakiju, dostižući Anastazijev zid koji se proteže između Crnog i Mramornog mora (blizu predgrađa Konstantinopola).
- Bitka kod Marcela: Konstantin V šalje bizantijske ekspedicione snage (500 brodova i 6.000 konjanika) u Trakiju i pobjeđuje Bugare oko delte Dunava i blizu grada tvrđave Markeli (današnja Bugarska). Kormisoš je primoran da prihvati mirovni sporazum i potvrđuje postojeću granicu.[1] Zbog stalne političke krize, Bugarsko carstvo je na ivici uništenja. Kormisoš je svrgnut tokom puča u palati, a nasljeđuje ga Vinekh, član klana Vokil.
Evropa
[uredi | uredi izvor]- Langobarski kralj Aistulf ponovo prijeti Rimu s namjerom da ga učini svojom prijestolnicom, ali Franci pod vodstvom Pipina III ("Malog") dolaze sa njegovim sinovima Karlom i Karlomanom, pobjeđuju Aistulfa i dodjeljuju Pipinovu darovnicu, koja uspostavlja Papsku državu (uključujući zemlje Ravennu i Pentapolis). Pipin je preuzeo teritoriju koja legalno pripada Bizantijskom carstvu; daje ga papi Stjepanu II.
- Gala Gaulo je svrgnuta, oslijepljen i prognana. Naslijedio ga je Domenico Monegario kao šesti dužd Venecije. Za vrijeme njegove vladavine mletački pomorski trgovci postaju sve aktivniji.
Britanija
[uredi | uredi izvor]- Bitka kod Newanbiriga: Kraljevi Óengus I od Pikta i Eadberht od Northumbrije napadaju kralja Dumnaguala III od Strathclydea, u dvorcu Dumbarton (moderna Škotska). Međutim, čitave Eadberhtove snage su kasnije uništene, vjerovatno od strane Britanaca.
- Kralj Cuthred od Wessexa umire nakon 16-godišnje vladavine. Nasljeđuje ga njegov daleki rođak Sigeberht.
Abasidski halifat
[uredi | uredi izvor]- Ibn al-Muqaffa', muslimanski pisac i mislilac, mučen je u Basri (moderni Irak), po naređenju halife El-Mensur. Njegovi udovi su odsječeni i on je još živ bačen u zapaljenu peć (približan datum).
El-Andaluz
[uredi | uredi izvor]- Maj – Princ Abdurahman I i njegovi sljedbenici zauzeli su grad Sevilju bez nasilja. On pobjeđuje Jusufa ibn 'Abd ul-Rahmana al-Fihrija u borbi za kontrolu nad dijelovima Pirinejskog poluotoka pod muslimanskom vlašću (El-Andaluz). Abdurahman osniva emirat Kordobu. Za vrijeme njegove vladavine trgovina i kultura cvjetaju, zajedno sa izgradnjom islamske arhitekture (uključujući i Veliku džamiju u Kordobi).
Kina
[uredi | uredi izvor]- 18. januar [1] – Pobuna u Lušanu: istočni glavni grad Luojanga pada u ruke vojske od 200.000 vojnika pobunjeničkog generala An Lušana, koji je porazio lojalističke snage pod Feng Čangćinom. Pobunjenici prelaze Žutu rijeku i marširaju da zauzmu gradove Čenliu i Jingjang (moderni Džengdžou, Henan).
- Bitka kod Jongqiua: Tang garnizon (2.000 ljudi), pod Zhang Xunom, uspješno brani svoju tvrđavu od pobunjeničke vojske u Jongqiuu. Zhang postiže pobjedu nakon 4-mjesečne opsade i sprječava pobunjenike da zauzmu plodnu teritoriju Tang južno od rijeke Huai.
- 5. februar – An Lušan se proglašava za cara u Luojangu, uspostavljajući novo carstvo, nazvano Veliki Jan. Nastavlja dalje prema glavnom gradu Tanga u Čang'anu (sada Xi'an). An odlučuje zauzeti južnu Kinu, kako bi odsjekao lojalistička pojačanja. U međuvremenu, pobuni se pridružuju brojni vojnici.
- Maj – Car Xuan Zong unajmljuje 4.000 muslimanskih plaćenika da pomognu u odbrani Čang'ana od pobunjenika. Lojalističke snage zauzimaju odbrambene položaje u planinskim prevojima, ali kancelar Jang Guozhong daje im naređenje da napuste svoja mjesta.
- 7. juli – An Lušan pobijedi Tang trupe na prolazu Tong, ostavljajući put do glavnog grada širom otvoren.
- 14. juli – Xuan Zong bježi iz glavnog grada Čang'ana (zajedno sa carskim dvorom) u Sečuan, dok pobunjeničke snage napreduju kroz prolaz Tongguan prema gradu. U međuvremenu, An Lushan je bolestan, možda od dijabetesa. Gotovo je slijep i pati od ekstremne razdražljivosti.
- 15. juli – Carska garda naređuje Xuan Zongu da pogubi Jang Guozhonga, prisiljavajući ga da izvrši samoubistvo ili se suoči sa pobunom. On dozvoljava da njegov voša evnuha zadavi njegovu suprugu Jang Guifei.
- 12. august – Xuan Zong abdicira s prijestolja nakon 44-godišnje vladavine. Naslijedio ga je njegov sin Su Zong, kao car iz dinastije Tang. On unajmljuje 22.000 muslimanskih plaćenika da pojača svoju desetkovanu vojsku kod Lingzhoua.
- 19. novembar [2] – Tang general Fang Guan je poražen kod Xianyanga. Carske snage sastojale su se od dvije hiljade volovskih zaprega s konjicom i pješacima na dva fronta, ali su pobunjenici iskoristili svoju poziciju uz vjetar i napali vatrom. Ubijene ili ranjene carske snage brojale su više od 40.000 ljudi.
Japan
[uredi | uredi izvor]- 4. juni – Car Šōmu (povukao se od 749.) umire u Nari. Njegova supruga Kōmjō posvećuje preko 600 predmeta Velikom Budi i donira velike sume novca u Šōsō-in (skladište blaga) u Todai-ji. Umjetničko blago koje je prikupio kolekcionar, car Šômu, nalazi se tamo: kineski Tang predmeti (svila, lak, bronzano srebro), srednjoazijski ćilimi, indijske lutnje i maske, srebrni čamci i bronzane čaše iz Perzije, stakleno posuđe sa Levanta. Ova zbirka će, ovisno o donacijama, uključivati do 8.400 komada i 10.000 dokumenata prije 1000. godine.
Azija
[uredi | uredi izvor]- Početak vladavine Krišne I, Raštrakuta kralja Malkheda, Indija (kraj 773.) [3]. Naslijedio je svog nećaka Dantidurgu koji je umro bez djece i potpuno potčinio Châlukya kraljevstvo Bâdâmi (757.). Napao je zemlje Ganga (Mysore) i Konkan (Goa). Rastrakute su dominirale južnom Indijom do 972.
756. u temama
[uredi | uredi izvor]Religija
[uredi | uredi izvor]- Krišna je sagradio hram Kailasanâtha, uklesan u kamenu u Ellori, posvećen Šivi [4] (najveći monolitni spomenik na svijetu).
- Abo Tifliski, krišćanski mučenik (približan datum)
- Abu Nuvas, muslimanski pjesnik (um. 814.)
- Fujiwara no Uchimaro, japanski plemić (um. 812.)
- Hišam I, muslimanski emir Kordobe (um. 796.)
- Ibrahim I, muslimanski emir Aglabida (um. 812.)
- Ismail ibn Ibrahim, muslimanski učenjak (um. 810.)
- Li Jijian, kancelar dinastije Tang (um. 822.)
- Nikifor, sin Konstantina V (ili 758.)
- 4. juni – Šōmu, car Japana (r. 701.)
- 15. jul – Jang Guifei, supruga Xuan Zonga (r. 719.)
- Aistulf, vojvoda od Furlanije i kralj Langobarda
- Cuthred, kralj Wessexa (približan datum)
- Dantidurga, osnivač carstva Rashtrakuta (r. 735.)
- Feng Changqing, general dinastije Tang
- Forggus mac Cellaig, kralj Connachta (Irska)
- Gao Xianzhi, general dinastije Tang
- Ibn al-Muqaffa', muslimanski pisac (približan datum)
- Isak I Antiohijski, sirijski pravoslavni patrijarh Antiohije.[8]
- Vang Changling, kineski pjesnik i zvaničnik (r. 698.)
- Jang Guozhong, kancelar dinastije Tang
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Ju-n̂eng Yao, Robert baron Des Rotours (1962). Histoire de Ngan Lou-chan. p. 26.
- ^ Graff, David. Fang Guan's Chariots: Scholarship, War, and Character Assassination in the MiddleTang. p. 2.
- ^ John Keay India : a history, Grove Press, 2001 (ISBN 978-0-8021-3797-5)
- ^ Ariel Glucklich The strides of Vishnu: Hindu culture in historical perspective, Oxford University Press US, 2008 (ISBN 978-0-19-531405-2)
Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]