745.
| Godine:
◄◄ | ◄ | 741. | 742. | 743. | 744. | 745. | 746. | 747. | 748. | 749. | ► | ►► |
| Decenije:
◄ | 710-e | 720-e | 730-e | 740-e | 750-e | 760-e | 770-e | ► |
| Vijekovi: |
| Gregorijanski kalendar | 745 DCCXLV |
| Ab Urbe condita | 1498 |
| Asirski kalendar | 5495 |
| Bengalski kalendar | 152 |
| Berberski kalendar | 1695 |
| Budistički kalendar | 1289 |
| Burmanski kalendar | 107 |
| Bizantijski kalendar | 6253–6254 |
| Kineski kalendar | 甲申年 (Drveni Majmun) 3441 ili 3381 — do — 乙酉年 (Drveni Pijetao) 3442 ili 3382 |
| Koptski kalendar | 461–462 |
| Diskordijanski kalendar | 1911 |
| Etiopijski kalendar | 737–738 |
| Hebrejski kalendar | 4505–4506 |
| Hinduski kalendari | |
| - Vikram Samvat | 801–802 |
| - Šaka Samvat | 667–668 |
| - Kali Juga | 3846–3847 |
| Holocenski kalendar | 10745 |
| Iranski kalendar | 123–124 |
| Islamski kalendar | 127–128 |
| Julijanski kalendar | 745 DCCXLV |
| Korejski kalendar | 3078 |
| Minguo kalendar | 1167 prije Tajvana 民前1167年 |
| Seleukidska era | 1056/1057 AG |
| Tajlandski solarni kalendar | 1287–1288 |
Godina 745. (DCCXLV) bila je redovna godina koja počinje u petak u julijanskom kalendaru. Oznaka 745. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.
Događaji
[uredi | uredi izvor]Evropa
[uredi | uredi izvor]- Hunald I, vojvoda od Akvitanije, povlači se u manastir, vjerovatno na Île de Ré [1]. Naslijedio ga je njegov sin Waifar, koji se tokom svoje vladavine bori za nezavisnost protiv Franačkog kraljevstva.
- Karantanija (moderna Austrija) gubi svoju nezavisnost i postaje dio Franačkog kraljevstva, zbog hitne opasnosti koju predstavljaju avarska plemena sa istoka (približan datum).
- Štajerska, Kranjska i Slovenija prihvataju vlast vojvoda Bavarske, koji su i sami od 788. podložni Francima [2].
Azija
[uredi | uredi izvor]- Kina ima znatna dostignuća u poeziji, slikarstvu i štamparstvu, ali njen monarhijski sistem ograničava i narušava taj uspjeh. Car Xuan Zong je pao pod uticaj supruge svog sina Yang Guifei (jedna od "četiri ljepote drevne Kine"), taoističke sveštenice. On zanemaruje ekonomiju i dinastija Tang propada.
- Novoosnovano Ujgursko carstvo kontroliše većinu teritorije bivšeg Turskog carstva, stvarajući carstvo koje se proteže od jezera Balkaš (moderni Kazahstan) do Bajkalskog jezera (Mongolija) (približan datum).
745. u temama
[uredi | uredi izvor]Medicina
[uredi | uredi izvor]- Bubonska kuga u Maloj Aziji (Bizantijsko carstvo) ubija 1/3 stanovništva, a potom se širi Peloponezom (Balkansko poluostrvo) (približan datum).
Religija
[uredi | uredi izvor]- Genbō, japanski naučnik-monah, prognan je u Dazaifu na ostrvu Kjušu [3].
- Početak pokrštavanja Slovenaca. Karantanski knez Borut poučio je svoga sina Gorazda i nećaka Hotimira kršćansoj vjeri [4].
- Génésios (Gegnœsius), vođa pavlikijana, umire od kuge [5]. Sekta je bila podijeljena između nasljednika Zaharija i Josipa, koji su svoje pristalice doveli natrag u istočnu Anadoliju [6].
- Idris I, emir i osnivač dinastije Idrisida (um. 791.)
- Muhammed ibn Mansur al-Mahdi, muslimanski halifa (ili 744.)
- Musa al-Kadhim, sedmi dvanaestoimamizamski (ši'tski) imam (um. 799.)
- Vei Gao, general dinastije Tang (um. 805.)
- Willehad, biskup Bremena (približan datum)
- Jaošan Veijan, kineski budistički redovnik (um. 827.)
- Zhang Jianfeng, državnik iz dinastije Tang (um. 800.)
- Cathal Maenmaighe, kralj Uí Mainea (Irska)
- Daniel, biskup od Winchestera
- Herlindis od Maaseika, franačka opatica (ili 753.)
- Ingwald, biskup Londona
- Kadobe, japanski princ
- Kulun beg, vladar (kagan) Turskog carstva
- Trasimund II, vojvoda od Spoleta
- Wilfrid, biskup Jorka
- Jusuf ibn Umar al-Thaqafi, muslimanski guverner
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Pierre Riche, The Carolingians: A Family who forged Europe, pp. 51–52.
- ^ L'Information historique: pour l'enseignement, Volumes 22-24, Éditions J.-B. Baillère., 1960
- ^ Grapard, Allan G. (1992). The Protocol of the Gods: A Study of the Kasuga Cult in Japanese History, p. 67; excerpt, "We have no information concerning Genbō's exile; the Shoku-Nihongi states simply that Genbō behaved in a manner that did not befit his ecclesiastic position and that he died in 746 as he was trying to escape."; Matsunaga, p. 125; excerpt, "...the degree of Genbō's corruption remains equivocal."
- ^ DI Mag Fabian Prilasnig Die slowenische Minderheit in Kärnten. GRIN Verlag, 2008 (ISBN 978-3-638-92843-4)
- ^ William Smith A Dictionary of Christian Biography, Literature, Sects and Doctrines N to S [archive] Kessinger Publishing, 2004 (ISBN 978-1-4179-4807-9)
- ^ Étienne Bost Les Pauliciens d'Arménie, 1849.