густы

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

густы́

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. які складаецца з мноства аднародных прадметаў, размешчаных блізка адзін каля аднаго ◆ Густы бярэзнік. Густое жыта. Буракі растуць густа. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 203. — 968 с.
2. не вадкі, з аслабленай цякучасцю, насычаны ◆ Густая смятана.
3. шчыльны, малапранікальны для зроку, святла ◆ Густы туман. Густыя воблакі.
4. пра голас: паўнагучны ◆ Густы бас.

Роднасныя словы

Блізкае радство
назоўнікі: густата, гушчыня

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: густой