Плазма крыві

Плазма крыві (ад грэч. πλάσμα — нешта сфармаванае, створанае) — вадкая частка крыві, у якой знаходзяцца форменныя элементы. Працэнтнае ўтрыманне плазмы ў крыві складае 52—60 %. Макраскапічна ўяўляе сабой аднастайную празрыстую або крыху каламутную жаўтлявую вадкасць, якая збіраецца ў верхняй частцы пасудзіны з крывёю пасля аблогі форменных элементаў. Гісталагічна плазма з’яўляецца міжклеткавым рэчывам вадкай тканкі крыві.

Плазма крыві складаецца з вады, у якой раствораны рэчывы — бялкі (7—8 % ад масы плазмы) і іншыя арганічныя і мінеральныя злучэнні. Асноўнымі бялкамі плазмы з’яўляюцца альбумін — 4—5 %, глабулін — 3 % і фібрынаген — 0,2—0,4 %. У плазме крыві раствораны таксама пажыўныя рэчывы (у прыватнасці, глюкоза і ліпіды), гармоны, вітаміны, ферменты і прамежкавыя і канчатковыя прадукты абмену рэчываў, а таксама неарганічныя іёны.

У сярэднім 1 літр плазмы крыві чалавека змяшчае 900—910 г вады, 65—85 г бялку і 20 г нізкамалекулярных злучэнняў. Шчыльнасць плазмы складае ад 1,025 да 1,029, pH 7,34—7,43.